Γιατί κανείς δεν μιλά για την ανύπαρκτη αξιοπιστία του εκλογικού αποτελέσματος;

Κι όμως είναι αληθινό. Χρειάστηκαν 4 ολόκληρες ημέρες για να έχουμε τελικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Παγκόσμια πρωτιά! Ιδίως για μια χώρα του μεγέθους της Ελλάδας υπό συνθήκες ειρήνης. Χθες Πέμπτη 30/5 και ώρα 19:22 μπόρεσαν τελικά να ενσωματωθεί το σύνολο των εκλογικών τμημάτων της επικράτειας και να έχουμε τα τελικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Πολύ περισσότερο όταν γνωρίζουμε ότι οι καταμετρήσεις της ευρωκάλπης είχαν ολοκληρωθεί τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε χώρες όπως η Γερμανία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία, κοκ. Και μάλιστα στις άλλες πολύ μεγαλύτερες σε εκλογικά σώματα και εκλογικές περιφέρειες χώρες τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν έως το μεσημέρι της Δευτέρας το αργότερο.

Τι δείχνει το γεγονός αυτό; Το προφανές. Έχουμε ίσως το πιο διαβλητό και αναξιόπιστο σύστημα εκλογικής καταμέτρησης της Ευρώπης και πιθανά της υφηλίου. Μόνο σε χώρες με το παρατσούκλι «δημοκρατίες της μπανάνας» της Λατινικής Αμερικής των αρχών του 20ου αιώνα, κοινώς μπανανίες, συνέβαιναν τέτοιου είδους εκλογικές καταμετρήσεις.

Το συμπέρασμα; Δεν υπάρχει κανενός είδους εγγύηση για το ακριβές του εκλογικού αποτελέσματος. Κι αυτό είναι κορυφαίο πρόβλημα.

Από τη δεκαετία του 1990 το σύστημα καταμέτρησης ιδιωτικοποιήθηκε και ουσιαστικά παραδόθηκε στο έλεος ιδιωτικών συμφερόντων κατά παραβίαση του Συντάγματος, αλλά και του εκλογικού νόμου. Κανείς – εκτός ίσως από την εκάστοτε κυβέρνηση – δεν μπορεί να ελέγξει τον τρόπο καταμέτρησης και παρουσίασης των εκλογικών αποτελεσμάτων. Δεν υπάρχει καν παράλληλη καταμέτρηση από τις κρατικές υπηρεσίες, για να ελέγχεται η ηλεκτρονική καταγραφή των αποτελεσμάτων.

Και φανταστείτε παρακαλώ ότι η κύρια δικαιολογία με βάση την οποία παραδόθηκε σε ιδιωτική εταιρεία η όλη διαδικασία καταμέτρησης ήταν για να έχουμε δήθεν πιο έγκαιρα και πιο έγκυρα τα αποτελέσματα με ηλεκτρονικό τρόπο. Βέβαια, κανείς ποτέ δεν απάντησε στο εύλογο ερώτημα του γιατί θα πρέπει να αναλάβει το έργο αυτό μια ιδιωτική εταιρεία αντί της δημιουργίας ενός μόνιμου μηχανισμού από τις δημόσιες υπηρεσίες με τη συνδρομή των πανεπιστημίων της χώρας, υπό τον άμεσο έλεγχο της εκλογικής επιτροπής όσων συμμετέχουν στις εκάστοτε εκλογές;

Η απάντηση πιστεύουμε είναι αυτονόητη. Ανέλαβε ιδιωτική εταιρεία για να γίνουν πιο απρόσιτα τα εκλογικά αποτελέσματα έναντι οιονδήποτε πιθανού ελέγχου. Είτε από τις ίδιες τις υπηρεσίες του δημοσίου, είτε από τους ενδιαφερόμενους συνδυασμούς που συμμετέχουν στις εκλογές.

Αν σ’ αυτό προσθέσει κανείς και το τραγικό υψηλό κόστος επανακαταμέτρησης για οποιοδήποτε κόμμα ή συνδυασμό χωρίς βαθιές τσέπες και προϋπολογισμούς εκατομμυρίων, τότε μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι η πιθανότητα χειραγώγησης και αλλοίωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, γίνεται βεβαιότητα. Αρκεί να μετακινηθούν μερικές χιλιάδες ψήφοι από κάποια κόμματα με κατάλληλη διασπορά σε εκλογικά τμήματα ώστε κάτι τέτοιο να μην γίνει εύκολα αντιληπτό. Κι έτσι έχουμε κόμματα να προμοτάρονται έναντι άλλων, ενώ για λίγους σχετικά ψήφους άλλοι να εκλέγονται κι άλλοι να μην εκλέγονται.

Σ’ αυτές μάλιστα τις εκλογές όχι μόνο ξεπέρασε κάθε όριο λογικής η καθυστέρηση ενσωμάτωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων για τις ευρωεκλογές, αλλά είχαμε και το εξής εκκωφαντικό περιστατικό. Να εμφανίζεται νωρίς το βράδυ της Κυριακής εκπρόσωπος της εν λόγω ιδιωτικής εταιρείας, που έχει το μονοπώλιο της καταγραφής και παρουσίασης των εκλογικών αποτελεσμάτων, να προφητεύει με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο συνδυασμός του κ. Βαρουφάκη δεν πρόκειται να εκλέξει ευρωβουλευτή. H προφητεία αυτή έγινε με ενσωμάτωση του 10% των εκλογικών τμημάτων και ώρα 21.25 το βράδυ της Κυριακής! https://www.youtube.com/watch…

Κι όντως έτσι έγινε. Μετά από τρεις ημέρες φαινομενικής ενσωμάτωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, ο κ. Βαρουφάκης έχασε την έδρα στην ευρωβουλή σχεδόν για 570 ψήφους! Το γεγονός αυτό θα πρέπει να καταγραφεί στα παγκόσμια μαθηματικά χρονικά ως άθλος. Κι αυτοί που μπόρεσαν να προβλέψουν με τέτοια ακρίβεια και βεβαιότητα ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα, με αναγωγές από ένα τυχαίο δείγμα της τάξης του 10% του εκλογικού σώματος θα πρέπει να προταθούν τουλάχιστον να Νόμπελ μαθηματικών!

Η αλήθεια είναι ότι τα μαθηματικά και η στατιστική ανάλυση ως επιστήμη δεν γνωρίζει κανένα μοντέλο αναγωγής, κανένα υπόδειγμα που να μπορεί να προβλέπει εκλογικό αποτέλεσμα με τέτοια ακρίβεια. Η βέλτιστη θεωρητική απόκλιση της καλύτερης δυνατής αναγωγής είναι της τάξης του 0,5%. Με άλλα λόγια δηλαδή οποιαδήποτε αναγωγή κι αν επιχειρήσει κανείς διαθέτοντας μόλις το 10% του εκλογικού σώματος, θα έχει απόκλιση της τάξης των 28 χιλιάδων ψήφων για όλα τα κόμματα, αλλά και για τον Βαρουφάκη ειδικότερα ελάχιστη απόκλιση της τάξης των 850 ψήφων!

Παρ’ όλα αυτά οι κύριοι της ιδιωτικής εταιρείας ήταν βέβαιοι για το εκλογικό αποτέλεσμα ενός συνδυασμού που έχασε την έδρα για 570 ψήφους, δηλαδή για πολύ λιγότερους ψήφους από την βέλτιστη δυνατή απόκλιση οποιασδήποτε αναγωγής. Προφανώς οι κύριοι της εν λόγω εταιρείας μας δουλεύουν χοντρά.

Δεν ξέρω για ποιόν λόγο εκτέθηκαν με τόσο προκλητικό τρόπο βγαίνοντας τόσο σίγουροι ότι ο Βαρουφάκης δεν πρόκειται να βγάλει έδρα στην ευρωβουλή. Το έκαναν από υπερβολική αλαζονεία γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουν ολόκληρο το σύστημα καταμέτρησης υπό τον απόλυτο έλεγχό τους και κανείς – εκτός ίσως από την κυβέρνηση – δεν μπορεί πρακτικά να τους ελέγξει, αλλά ούτε μπορεί να κινηθεί εναντίον τους; Το έκαναν για να στείλουν μήνυμα προς πολλαπλές κατευθύνσεις ότι το από εδώ κι εμπρός άλλο θα ψηφίζουν οι πολίτες κι άλλο θα εμφανίζεται στις οθόνες των υπολογιστών της εταιρείας;

Δεν γνωρίζουμε.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι περνάμε πλέον σε μια νέα φάση ξεδιάντροπης και εντελώς απροκάλυπτης πιθανής αλλοίωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων. Κι αυτό είναι σίγουρο ότι μπορεί να έχει τη σύμφωνη γνώμη των καθεστωτικών κομμάτων της δεξιάς και της αριστεράς – γι’ αυτό άλλωστε και ούτε καν έθεσαν το ζήτημα – αλλά οι εντολές έρχονται έξωθεν. Στο κάτω-κάτω της γραφής η Ευρώπη πρέπει να προστατευτεί από όλους τους «ακροδεξιούς» και «λαϊκιστές», που έχουν το θράσος να αμφισβητούν τα θεμέλια της απολυταρχικής υπερδομής της, όπως ακριβώς παλιότερα επί ψυχρού πολέμου προστατεύτηκε με τη βία και νοθεία από όσους χαρακτήριζε ως «αναρχοκομμουνιστές».

Πάντως αυτό που στ’ αλήθεια με συγκλονίζει είναι το γεγονός ότι κανένα από τα κόμματα, ακόμη κι αυτά που φαίνεται να υπέστησαν μια πιθανή αλλοίωση του εκλογικού τους αποτελέσματος, δεν θέτουν το θεσμικό ζήτημα. Δηλαδή, δεν θέτουν το απλό και αυτονόητο γεγονός ότι δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστο και ανόθευτο εκλογικό αποτέλεσμα όσο το σύστημα καταμέτρησης και παρουσίασης έχει παραδοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα και σε διαδικασίες χωρίς δυνατότητα ελέγχου.

Αν οι πολιτικές δυνάμεις είχαν ενωθεί γύρω από αυτό το απλό και αυτονόητο αίτημα, που συνιστά – εκτός όλων των άλλων – και συνταγματική επιταγή, να είστε σίγουροι ότι ούτε ιδιωτική εταιρεία θα υπήρχε να διαχειρίζεται εν κρυπτώ και παραβύστω τα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά και εγγυήσεις θα υπήρχαν για το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας. Όχι τώρα, αλλά εδώ και χρόνια.

Η στάση κάθε πολιτικής δύναμης απέναντι σ’ αυτό το τόσο απλό και αυτονόητο ζήτημα δείχνει όχι μόνο τη δημοκρατική της ευαισθησία, αλλά και το πόσο διαθέσιμη είναι για δούναι-λαβείν στο παρασκήνιο.

Από την οπτική αυτή κάνει ακόμη πιο αισχρή την στάση ορισμένων «ζεν πρεμιέ» της επίσημης πολιτικής πρόζας, οι οποίοι μπορεί να μιλούν για δημοκρατία, αλλά δεν διαθέτουν ούτε καν την πιο στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία για να θέσουμε από κοινού και όλοι μαζί το κορυφαίο, αν και αυτονόητο, αυτό ζήτημα.

Όταν εκτός από το γνωστό σύνδρομο του Γιαχβέ, πάσχει κανείς τόσο έκδηλα επίσης κι από το πολύ γνωστό σύνδρομο του Μεσσία, όπου ως άλλος Ιησούς καλεί τους πάντες – όχι σε ισότιμη συνεργασία – αλλά με το γνωστό βιβλικό «όστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», τότε είναι απολύτως σίγουρο ότι δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες ανόητες λεπτομέρειες. Η δημοκρατία είναι καλή μόνο για εκλογικό σύνθημα προς εξαπάτηση των ανόητων, αλλά ποτέ για να την παλέψουν στην πράξη.