Απεργάζονται την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα.

Η φασαρία με το όνομα των Σκοπίων δεν γίνεται μόνο για τη νομιμοποίηση ενός ανύπαρκτου ουσιαστικά κρατιδίου στην καρδιά των Βαλκανίων με το όνομα Μακεδονία. Ο στόχος είναι ευρύτερος και αφορά πρώτα και κύρια στην απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα. Όχι ως «σλαβική», αλλά ως «ελληνική».

Δηλαδή επιδιώκουν όχι ένα μεγάλο «Μακεδονικό» κράτος των Σκοπίων, αλλά να δημιουργηθεί δίπλα στα Σκόπια, μια ακόμη ανεξάρτητη Μακεδονία, η «ελληνική». Με ανεξάρτητη υπόσταση και αποσπασμένη από τον εθνικό κορμό, από την υπόλοιπη Ελλάδα. Όχι απαραίτητα με ανεξάρτητη κρατική υπόσταση, αλλά ως περιφέρεια υπό υπερεθνικό πλαίσιο. Ένα είδος ανεξάρτητης ηγεμονίας, όπως τα παλιά χρόνια ήταν η Σάμος, ή όπως οι Βρετανοί ήθελαν την Κρήτη μέχρι την ένωσή της με την Ελλάδα.

Ή όπως προέβλεπε η Συμφωνία της Μυρστέγης (Mürzsteg Agreement) την οποία αρχικά συνομολόγησαν η Αυστροουγγαρία και η Ρωσία στην πόλη Μύρτζστεγκ (Μυρστέγη) της Αυστρίας στις 3 Οκτωβρίου του 1903, ως συνέχεια του Προγράμματος της Βιέννης που είχε συνομολογηθεί ένα χρόνο πριν, τον Δεκέμβριο του 1902, από τους υπουργούς εξωτερικών Ρωσίας και Αυστρίας στη Βιέννη. Η Συμφωνία της Μυρστέγης αποτελούσε ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων για τη ειρήνευση της Μακεδονίας, και ειδικότερα για την μεταφορά των βιαλετιών της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και των Σκοπίων υπό τον έλεγχο της Αυστροουγγαρίας και της Ρωσίας.

Ήδη πλασάρεται έντεχνα και η σημαία, το «εθνικό» σύμβολο αυτής της ανεξάρτητης ηγεμονίας, της «ελληνικής» Μακεδονίας. Ο ελληνικός σταυρός με το αστέρι της Βεργίνας. Και μάλιστα πλασάρεται ως σύμβολο αντίστασης και διαμαρτυρίας έναντι του εγκλήματος που επιχειρείται επίσημα με την ονοματοδοσία των Σκοπίων. Ο κόσμος, ειδικά της Μακεδονίας, θα πρέπει να συνηθίσει να βλέπει και να αποδέχεται αυτό το «εθνικό» σύμβολο έναντι της ελληνικής σημαίας και των εθνικών συμβόλων του ελληνικού κράτους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν οργανωμένα και συγκροτημένα κράτη στα Βαλκάνια. Ακόμη κι αν τα έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι. Ακόμη και αν είναι υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Αυτό που θέλουν είναι ανεξάρτητες, αυτόνομες, ή ημιαυτόνομες περιφέρειες, των οποίων η βιωσιμότητα να εξαρτάται από τα δάνεια, τις επενδύσεις και την στρατιωτικοπολιτική αρωγή τη δική τους.

Το σχέδιο απόσπασης της Μακεδονίας από τον εθνικό κορμό, εξυφαίνεται ήδη από την εποχή της επιβολής του Καλλικράτη. Το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ακριβέστερα Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα Καλλικράτης, ονομάστηκε ο νόμος 3852/2010, με τον οποίο μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αρχής γενομένης από το 2011 και επανακαθορίστηκαν τα όρια και οι λειτουργίες των ΟΤΑ.

Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόγραμμα ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή τον Μάιο του 2010. Την ίδια ακριβώς περίοδο που ερχόταν η επιβολή του πρώτου μνημονίου και η χώρα έμπαινε υπό καθεστώς κατοχής των Ευρωπαίων δανειστών. Στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος ήταν να οργανώσει τις περιφέρειες με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν να αποσπαστούν διοικητικά, οργανωτικά και χρηματοδοτικά από το κεντρικό κράτος. Έτσι ώστε οι περιφέρειες να μπορούν να αναζητήσουν χρηματοδότηση, αλλά και πολιτική στήριξη εκτός του ελληνικού κράτους. Και να συμπράττουν σε «διεδαφικές δομές συνεργασίας», οι οποίες δεν θα περιορίζονται από τα εθνικά σύνορα της χώρας.

Στα πλαίσια αυτά κατέφθασε στην Ελλάδα κι ο Φούχτελ, ως υφυπουργός της Γερμανικής Καγκελαρίας επί Ελληνικών Θεμάτων. Ο πρώτος μετά τη ναζιστική κατοχή υφυπουργός ξένης κυβέρνησης για την Ελλάδα.

Την προετοιμασία του εδάφους για την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας ανέλαβε πρωτοποριακά ο κ. Μπουτάρης, ο οποίος συνοδεύει όλα αυτά τα χρόνια τον κ. Φούχτελ σ’ ολόκληρη τη Μακεδονία και τον εξοικειώνει με τους «θησαυρούς» της Μακεδονικής γης. Η Θεσσαλονίκη προορίζεται να ανακτήσει το ρόλο που είχε επί ιδρύσεως της Οθωμανικής Τράπεζας στα τέλη του 19ου αιώνα ως «μητροπολιτικό κέντρο» ή «κοσμόπολη» κατά τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες της εποχής εκείνης.

Η στρατηγική σημασία της Μακεδονίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ έχει γίνει κρίσιμης σημασίας από την στιγμή που αποφασίστηκε να περάσει από τα εδάφη της ο Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου (TAP AG). Ο μοναδικός αγωγός φυσικού αερίου για την τροφοδοσία της Ευρώπης εναλλακτικά με τους Ρωσικούς αγωγούς.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη από την υπογραφή της συμφωνίας του συγκεκριμένου αγωγού αρνηθεί την άσκηση κυριαρχίας της υπέρ της κοινοπραξίας. Δεν διεκδίκησε ούτε καν την καταβολή τελών διέλευσης, προκειμένου έτσι να πιστοποιηθεί έναντι τρίτων πώς η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία στα εδάφη απ’ όπου περνά ο αγωγός. Ενώ το ΝΑΤΟ έχει αναλάβει την ασφάλεια του αγωγού είτε με ιδιωτικές εταιρείες υπηρεσιών ασφαλείας (μισθοφόρων) είτε με εγκατάσταση απευθείας δυνάμεων της Συμμαχίας.

Ταυτόχρονα, η Εγνατία Οδός ΑΕ με συνολικό μετοχικό κεφάλαιο ύψους 6,9 δις ευρώ προβλέπεται να πουληθεί εντός του 2018 έναντι αντιτίμου 50 εκατομμυρίων ευρώ. Η πώληση της Εγνατίας καθώς και των βασικών λιμενικών εγκαταστάσεων της Θράκης και της Μακεδονίας σε ξένους ιδιώτες επενδυτές, αποτελεί μέρος του σχεδίου για αυτονόμηση της Μακεδονίας.

Όμως μην ανησυχείτε. Οι νέοι ιδιοκτήτες των δικαιωμάτων επιφανείας της Μακεδονίας, δεν έχουν κανένα, μα κανένα πρόβλημα να την χαρακτηρίζουν «ελληνική». Ούτε θα αρνούνται θεωρητικά τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού κράτους στη γη της Μακεδονίας. Απλά η Ελλάδα δεν θα μπορεί να τα ασκήσει. Στο όνομα πάντα της ευρωπαϊκής και νατοϊκής ολοκλήρωσης.

Το σχέδιο αυτό θα το δούμε να εκτυλίσσεται στις τελευταίες φάσεις του τα αμέσως επόμενα 2-3 χρόνια. Αν και εφόσον ο ελληνικός λαός δεν ανατρέψει το καθεστώς κατοχής της πατρίδας του.

Και για να ολοκληρωθεί δεν αρκούν μόνο οι απάτριδες δωσίλογοι όπως αυτοί που μας κυβερνούν, αλλά και το «αντίπαλο δέος». Εκείνοι δηλαδή που πουλάνε – με τις πλάτες των Αλαφουζαίων, των Μαρινάκιδων, των Κοντομηνάδων, κοκ – φτηνό πατριτισμό μιλώντας μόνο και αποκλειστικά για «ελληνική Μακεδονία». Όχι για μία, ενιαία και αδιαίρετη Ελλάδα, ούτε για καθεστώς κατοχής. Μόνο για «ελληνική Μακεδονία», θέλοντας να εκμεταλλευθούν το συναίσθημα του απλού κόσμου.

Ήδη του πλασάρουν και το νέο «εθνικό» σύμβολο της «ελληνικής Μακεδονίας». Κι αφού οδηγήσουν τον απλό κόσμο από ήττα σε ήττα, από εκτόνωση σε εκτόνωση της διαμαρτυρίας του. Τότε θα εμφανιστούν κι ως «μακεδονικό» κόμμα. Μιας και αυτονόμηση της «ελληνικής Μακεδονίας» χωρίς «μακεδονικά» κόμματα δεν μπορεί δεν γίνει. Βλέπετε οι Μπουτάριδες δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν χωρίς τους «μακεδονομάχους».

Πεδίο αναμέτρησης; Όχι βέβαια τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Ούτε η θεμελιώδης για την χάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια, συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, που προβλέπει οριστικά και αμετάκλητα τη ρύθμιση του Μακεδονικού ζητήματος. Οι κατσαπλιάδες του δωσιλογισμού είτε με το προσωπείο αυτών που κυβερνάνε, είτε με το προσωπείο των πατριδοκάπηλων δουλεύουν από κοινού για την ριζική αναθεώρηση των συνόρων στα Βαλκάνια προς όφελος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Η οριστική ρύθμιση των εθνικών ζητημάτων στα Βαλκάνια με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, μπορεί να την χαιρέτησε όλη η προοδευτική Ευρώπη της εποχής, αλλά ποτέ δεν την αποδέχθηκαν τα επιτελεία των μεγάλων δυνάμεων και των αποικιοκρατών. Ποτέ δεν ήθελαν Βαλκάνια με μεγάλα συγκροτημένα εθνικά κράτη στη βάση της δημοσιονομικής και στρατιωτικής αυτάρκειας.

Σήμερα θέλουν να επαναφέρουν τα Βαλκάνια στην εποχή του διαμελισμού τους σε ημιαυτόνομες περιοχές και περιφέρειες υπό την κηδεμονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Οι επίγονοι του παλιού Κονσέρτου των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης, που οδήγησαν τα Βαλκάνια μετά το 1880 σε τυφλές αναμετρήσεις σωβινισμών για τα δικά τους συμφέροντα.

Ας μην πέσουμε στην παγίδα τους. Ας μην επιτρέψουμε να μας παρασύρουν σε ανιστόρητους σικέ ανταγωνισμούς για την αρχαία και νεότερη Μακεδονία. Ας υπερασπιστούμε όχι απλά το όνομα της Μακεδονίας, αλλά πρώτα και κύρια τα κυριαρχικά δικαιώματα της μίας, ενιαίας και αδιαίρετης Ελλάδας. Μιας Ελλάδας που δεν υποχωρεί και δεν παραχωρεί τίποτε που την οδηγεί πίσω από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913.

Μόνο αυτή μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο λίθο και την αφετηρία μιας νέας βαλκανικής συνεννόησης. Μακριά από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.