Ξέρετε πώς να ξεχωρίζετε έναν πολιτικό απατεώνα στις μέρες μας; Α, είναι πολύ απλό. Ρωτήστε τον, πώς θα πετύχει να ωφελήσει εσάς και τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στην Ελλάδα; Ξαναλέω, ρωτήστε τον το «πώς», γιατί οι επαγγελματίες της πολιτικής πάσχουν από το ανίατο σύνδρομο να μιλάνε με συνθήματα. «Θα μειώσουμε τους φόρους,» υποσχέθηκε πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης, αλλά δεν είπε το «πώς»!
Δηλαδή «πώς» θα το πετύχει με δεδομένες τις δεσμεύσεις προς τους δανειστές της χώρας; «Πώς» θα το κάνει με δεδομένη την ψήφο του στο 3ο μνημόνιο, υπό καθεστώς «κόφτη» και με ολόκληρη την φορολογική πολιτική να έχει παραδοθεί στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων;
Μόλις όμως κολλήσει κανείς στον τοίχο τον κ. Μητσοτάκη και το υπόλοιπο παρδαλό είδος των επιτηδείων της πολιτικής με το ερώτημα «πώς», τότε καταφεύγουν στη μαγική λέξη: διαπραγμάτευση! Όλοι τους υπόσχονται μια καλύτερη διαπραγμάτευση από τους προηγούμενους. Για να πετύχουν τι;
Ο κ. Μητσοτάκης και το τσούρμο του υπόσχεται ότι θα διαπραγματευθεί να καταφέρει ότι δεν κατάφερε ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος, ο Σαμαράς κι ο Τσίπρας. Κι αν δεν πετύχει τίποτε καλύτερο από τους προηγούμενους, αλλά μας οδηγήσει στα χειρότερα; Ποιος θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό; Το γνωστό υποζύγιο. Αυτό βεβαίως είναι ευκόλως εννοούμενο. Το τι θα πάθει ο Μητσοτάκης, το έχει σκεφτεί κανείς;
Απολύτως τίποτε. Όπως και οι προκάτοχοί του. Υπόσχονται με ελαφρά τη καρδία ότι θα διαπραγματευθούν για ότι καλύτερο, ξέροντας ότι αν αποτύχουν μπορεί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας να χάσουν τη μάχη της επιβίωσης, αλλά αυτοί που αποδείχθηκαν ανίκανοι, ανήμποροι ή απατεώνες, απλά δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε. Δεν υπάρχει πουθενά να λογοδοτήσουν. Ενώ τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ θα τους εξαγνίσουν για να τους επαναφέρουν στο πολιτικό διαιτολόγιο ενός λαού που αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη τραγωδία της ιστορίας του. Την τραγωδία του αφανισμού του.
Θυμάστε, κυρίες και κύριοι, εσείς που κατά κύριο λόγο ψηφίσατε τον Τσίπρα και τώρα βαρυγκωμάτε ότι όλοι ίδιοι είναι, τι σας είπε ο εν λόγω κύριος πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015; Σας έταξε ένα πρόγραμμα – το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης – χωρίς να σας πει το «πώς» θα πετύχει την εφαρμογή του. Και για να ξεφύγει από τη δύσκολη αυτή ερώτηση, τι σας είπε; «Θα διαπραγματευθώ!»
Και στην ερώτηση, «τι θα γίνει αν οι εταίροι πουν όχι;» τι απαντούσε ο κ. Τσίπρας; Διαβεβαίωνε ότι το πρόγραμμα διακυβέρνησής του θα γίνει αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τόνιζε ότι «δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να πει όχι η Μέρκελ γιατί θα επιδιώξει να καρπωθεί την έξοδο από την κρίση». Και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι, όπως εμφατικά δήλωνε.
«Δεν έχουμε κρυφή ατζέντα, ούτε έχουμε Plan B. Μετά τις 25 Γενάρη θα γίνει αποδεκτό από την Ευρώπη το Plan A. Τα ψέματα τελειώνουν. Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τρομοκρατικού χαρακτήρα απειλές», δήλωνε ο Αλέξης Τσίπρας δυο μέρες πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.
Ξέρετε πώς λέγεται αυτή η τακτική στη γλώσσα του ελληνικού κινηματογράφου; Στρίβειν δια του αρραβώνος! Αντί να δεσμευτεί κάποιος στις πολιτικές που οφείλει να εφαρμόσει είτε έτσι, είτε αλλιώς, προς όφελος της πλειοψηφίας, σου πετάει ένα «διαπραγματεύομαι» και ίδωμεν. Η διαπραγμάτευση είναι η λέξη κλειδί της όλης απάτης. Γιατί περί απάτης πρόκειται.
Σήμερα, υπάρχει πλήθος άλλων που τάζουν διαπραγμάτευση στην διακορευθείσα κόρη. Από τον Μητσοτάκη μέχρι τον Λεβέντη.
Ο κ. Βαρουφάκης υπόσχεται ότι η Ελλάδα μπορεί να μείνει μέσα στο ευρώ και την ΕΕ, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει μνημονιακές πολιτικές υπό καθεστώς αποικιακής κηδεμονίας. Πάντα με διαπραγμάτευση!
Ο κ. Μαριάς με τη σειρά του ανακάλυψε – μόνο αυτός και κανείς άλλος σ’ ολόκληρο τον πλανήτη – πώς μπορούμε να ανακτήσουμε τη νομισματική μας κυριαρχία, χωρίς να φύγουμε από την ευρωζώνη και φυσικά την ΕΕ. Φυσικά με διαπραγμάτευση κι αυτός!
Με διαπραγμάτευση μας λέει η παρέα Χιόνη, Καπερνάρου, Κατσανέβα, Μπουλούκου, ότι θα μας βγάλει από το ευρώ για να μας παραδώσει απευθείας στις ορέξεις του κ. Σόιμπλε. Βλέπετε τα κρατικοδίαιτα συμφέροντα που εκπροσωπεί η εν λόγω παρέα έχει τέτοια κεσάτια υπό καθεστώς κατοχής και εκποίησης της πατρίδας υπέρ των Ευρωπαίων, που λιμπίστηκε τα 50 δις ευρώ της δήθεν χρηματοδότησης της πρότασης ο Σόιμπλε.
Μέχρι και εθνικό νόμισμα υποτίθεται ότι μπορούμε να αποκτήσουμε και μάλιστα με τους καλύτερους δυνατούς όρους, αν διαπραγματευτούμε με τον κ. Ντράγκι. Κι έτσι κάθε λογής σούργελο, που ονειρεύεται βουλευτική ή κυβερνητική αργομισθία συνωστίζεται στην ουρά για ένα ακόμη freebie σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Πάντα με διαπραγμάτευση!
Είδατε τι ωραία κομπίνα έχουν στήσει; Μπορούν να σου τάξουν το οτιδήποτε, αλλά με διαπραγμάτευση, χωρίς δηλαδή να δεσμεύονται για το παραμικρό. Άμα πάει καλά η διαπραγμάτευση, σαν να λέμε δηλαδή άμα ξημερώσει από τα δυτικά θα έχουμε μέρα, αν όχι, ε, τι να κάνουμε, θα συνεχίσουμε στα τυφλά μέσα στη νύχτα κι όποιον πάρει ο Χάρος. Μην είμαστε και πλεονέκτες! Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας!
Μόνο που οι αληθινές διαπραγματεύσεις δεν γίνονται έτσι. Ποτέ ένα κράτος, μια χώρα δεν εξαρτά την επιβίωσή της από μια διαπραγμάτευση. Εκτός κι αν είναι αποικία, ή τελεί υπό κατοχή και η διαπραγμάτευση γίνεται ανάμεσα σε δωσίλογους και κατακτητές.
Η πρώτη πράξη μιας αληθινής διαπραγμάτευσης είναι η κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους. Μόνο κυρίαρχα κράτη μπορούν να διαπραγματεύονται. Και ταυτόχρονα η διαμόρφωση εναλλακτικής, που οι ειδικοί ονομάζουν BATNA (Best Alternative to a Negotiated Agreement - Καλύτερη εναλλακτική λύση σε μια διαπραγματευόμενη συμφωνία).
Να τι λένε οι ειδικοί της διαπραγμάτευσης: «Ο λόγος για τον οποίο διαπραγματεύεστε είναι για να παράγετε κάτι καλύτερο από τα αποτελέσματα που μπορείτε να αποκτήσετε χωρίς να διαπραγματευτείτε. Ποια είναι αυτά τα αποτελέσματα; Ποια είναι αυτή η εναλλακτική λύση; Ποια είναι η BATNA σας – δηλαδή, η καλύτερη σας εναλλακτική λύση σε μια διαπραγματευόμενη συμφωνία; Αυτό είναι το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο πρέπει να μετρηθεί οποιαδήποτε προτεινόμενη συμφωνία. Αυτό είναι το μόνο κριτήριο που μπορεί να σας προστατεύσει από την αποδοχή όρων που είναι πολύ δυσμενείς και από την απόρριψη όρων που θα ήταν προς το συμφέρον σας να αποδεχθείτε.» (Fisher & Ury, Getting to Yes, Boston, 1991, σ. 51)
ΒΑΤΝΑ δεν σημαίνει Plan B, αλλά αυτό που μπορεί να πετύχει κανείς χωρίς να χρειάζεται την διαπραγμάτευση. Μπορούμε να γίνουμε κυρίαρχο κράτος και να ασκήσουμε τις δικές μας πολιτικές προς όφελος της πλειοψηφίας με όρους αληθινής δημοκρατίας; Ναι, μπορούμε. Να λοιπόν ποιο είναι το δικό μας BATNA. Κι αυτό δεν τίθεται υπό διαπραγμάτευση. Αν τεθεί, τότε τα έχασες όλα. H διαπραγμάτευση ξεκινά από κει και πέρα.
Σας μίλησε ποτέ κανείς απ’ όλους τους θιασώτες της διαπραγμάτευσης για το ΒΑΤΝΑ της Ελλάδας; Όχι βέβαια. Διότι πολύ απλά δεν έχουν, θέλουν μια διαπραγμάτευση για να την χάσουν και να μας πάνε στα πολύ χειρότερα. Αυτό είναι το μικρό πονηρό μυστικό όσων ακούτε να εκθειάζουν μια νέα διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
*Δημοσιεύτηκε στην kontranews, 2/7/2017
Ψάξτε "All the Plenary's men" στο Youtube και θα δείτε ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο. Και ούτε ο Πούτιν, είτε η Κίνα, ούτε η ΗΠΑ τους πάνε κόντρα. Ειλικρινά ρωτώ, πως θα τους πάμε κόντρα εμείς; Είμαστε αρκετά μικροί για να μην τους νοιάξει ή αρκετά δυνατοί για να τους αντισταθούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε ο Μπρεχτ έγραψε: Ένας χαζός μαθητής είπε κάποτε στο σοφό κ. Κόϋνερ: Στην Αμερική έχουν μοσχάρια με 5 κεφάλια, τι έχετε να πείτε γι' αυτό! Ο σοφός κ. Κόϋνερ απάντησε: Δεν έχω να πω τίποτε. Και τότε ο χαζός μαθητής γεμάτος ικανοποίηση του ανταπάντησε: Αν ήσουν αληθινά σοφός, θα είχες να πεις πολλά.
ΔιαγραφήΕγώ πάλι, πολύ λιγότερο σοφός από τον κ. Κόϋνερ ή τον Μπρεχτ, θα έλεγα: Άνοιξε κανένα βιβλίο να μάθεις ιστορία, οικονομία και πολιτική και μην δίνεις καμιά σημασία το διαδίκτυο. Είναι φτιαγμένο για χαζούς, ώστε να παραμείνουν χαζοί.
Μη με παίρνετε στραβά. Σύμφωνω και με βάση τα σχόλιά σας αλλά και παλιότερο ενδιαφέρον μου διάβασα αρκετά και ιστορία και βασικά στοιχεία μακροοικονομίας και συνεχίζω. Απλά... δεν μπορείς παρά να νιώθεις ελαφρώς φοβισμένος από "ανθρώπους" που έχουν απεριόριστα μέσα, επιρροή και δύναμη, σε σημείο που κανείς δεν μπορεί να τους αντισταθεί. Καταλαβαίνω ότι αν είναι να είμαστε ηττοπαθείς καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε τα... πολύ καλά ξυραφάκια που "διαθέτετε", αλλά από την άλλη πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τέτοια δύναμη; Θα με ρωτήσετε, τι μπορούν να μας κάνουν. Τι να απαντήσω, δεν έχω αρκετές γνώσεις. Απλά, παρατηρώ ότι κανένας, κανένας μεγάλος από τους σύγχρονους δεν τους αντιστέκεται. Μόνο κάτι "τρελοί" βίκινγκ εκεί στο βορά. Δυστυχώς, θεωρώ ότι ζούμε σε τελείως νέους καιρούς και ίσως τα διδάγματα της ιστορίας να μην είναι πια τόσο χρήσιμα. Δεν πρεσβεύω την ηττοπάθεια, όπως είπα. Αλλά πιστεύω στην καλή προετοιμασία και αυτό σας ρωτώ, απέναντι σε αυτή την απεριόριστη σχεδόν δύναμη που έχουν αυτοί.
ΔιαγραφήΜια μικρή απάντηση ακόμα στο σχόλιό σας. Έχοντας ασχοληθεί με το Διαδίκτυο από το 1992 (όπως ήταν τότε, χωρίς γραφικά) και έχοντας κάνει αρκετή επιστημονική έρευνα με στοιχεία από αυτό (όχι στα οικονομικά), θα παράφραζα την συμβουλή σας και θα έλεγα: μη καταπίνεις αμάσιτα ότι σου σερβίρουν στο Διαδίκτυο, γιατί το έχουν φλομώσει στα σκουπίδια. Αν είναι να δώσεις βάση σε κάτι απ' αυτό, πρόσεξε να έχεις πρώτα κριτικό πνεύμα και την ελάχιστη γνώση που χρειάζεται για να διακρίνεις μεταξύ σωστού και λάθους, ορθού και παραπλανιτικού, καλού και σκουπιδιού. Ας μην είμαστε απόλυτοι. Ότι είναι τα βιβλία είναι και το Διαδίκτυο. Ένας τρόπος επικοινωνίας και εναπόθευσης γνώσης/γνώμης/πληροφορίας. Από μόνο του δεν είναι κακό. Η χρήση που του κάνεις είναι ή δεν είναι.
ΔιαγραφήΑγαπητέ Διονύση, το ίντερνετ είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο για όσους πιστεύουν στην απελευθερωτική συνέργεια και μάλιστα με όρους ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉΣ.Αυτό δεν είναι λόγια, είναι δημόσιο κάλεσμα για θεματική η ολική απελευθερωτική συνεργασία με κάθε ενδιαφερόμενο.Για περισσότερα υπάρχει παραπέρα διαθεσιμότητα, είτε δημοσίως είτε διαπροσωπικά.Στα λέω αναλογιζόμενος την εποχή του πολυγράφου την οποία πρόλαβα.Γιώργος
ΔιαγραφήΚαι ξαναρωτώ. Πως μπορεί να πάει κανείς κόντρα σε ανθρώπους που, εκτός από απεριόριαστα οικονομικά μέσα, έχουν και απεριόριστη (απ' ότι φαίνεται) επιρροή σε όλο τον κόσμο, Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Κίνα, παντού; Λέτε ότι δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτα. Δώστε μου ένα παράδειγμα χώρας τα τελευταία 30-40 χρόνια που έχει επικρατήσει αυτό το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που κράτησε τις επαναστατικές κατακτήσεις της; Εγώ βλέπω ότι ακόμα κι αυτές που κατόρθωσαν κάτι για μερικά χρόνια, τελικά έπεσαν, χωρίς να χρειαστεί πόλεμος, με απλά οικονομικά μέσα και εκ των έσω άλλωση. Γιατί θα μπορέσει η Ελλάδα να κάνει κάτι διαφορετικό. Μια χώρα μάλιστα που πάντα ήταν διχασμένη και φαγωμένη εσωτερικά; Οι οικονομικές θεωρείες είναι καλές και σωστές, πως όμως θα θωρακιστεί και θα αντέξει κανείς απέναντι σε τέτοια ισχύ; Ειλικρινά ρωτώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς μάθε να διαβάζεις ιστορία. Η ιστορία των αυθεντικά λαϊκών κινημάτων δεν γράφεται μόνο με τις νίκες τους, αλλά και με τις ήττες τους. Δείχνουν, για όσους διδάσκονται από την ιστορική εμπειρία, τι δεν πρέπει να κάνεις. Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε προνομιακή θέση. Είναι μια μικρή χώρα με ένα μέσο επίπεδο ανάπτυξης, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις από τη διεθνή οικονομική ζωή, σε συνθήκες πρωτοφανούς σε μάκρος και βάθος παγκόσμιας αναταραχής και ύφεσης, η οποία δεν φαίνεται να μπορεί να κοπάσει. Ταυτόχρονα, ότι έχουν κάνουν στην Ελλάδα οι εταίροι και δανειστές της είναι πρωτοφανή και έξω από κάθε λογική με βάση την οποία κινείται ακόμη και το δικό τους σύστημα. Όλα αυτά δίνουν το πλεονέκτημα μιας σχετικά εύκολης πορείας ανατροπής του καθεστώτος στην Ελλάδα. Από κει και πέρα το κρίσιμο ζήτημα είναι η επιβολή της δημοκρατίας. Όσο πιο πλατιά για το λαό και βαθιά είναι η δημοκρατία στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας ακόμη και τον τελευταίο πολίτη σε αποφασιστικό παράγοντα στην καθημερινή άσκηση της εξουσίας στην πατρίδα μας, τόσο πιο δραστικά περιορίζονται οι δυνατότητες εξαγοράς του πολιτικού προσωπικού. Και χωρίς εξαγορά του πολιτικού προσωπικού δεν μπορούν να σου κάνουν απολύτως τίποτε, εκτός από κούφιες απειλές. Κι αυτό - αν στρωθείς και το ψάξεις - θα δεις ότι διαπερνά όλες τις περιπτώσεις. Όπου ηττήθηκαν λαοπρόβλητα κινήματα ήταν γιατί ατύχησαν στο ζήτημα της δημοκρατίας κι έτσι η αποκομμένη ηγεσία από τον λαό είτε εξαγοράστηκε είτε υπονομεύθηκε από τις δυνάμεις του εχθρού. Δεν έχουμε ούτε ένα παράδειγμα νικηφόρου λαοπρόβλητου κινήματος που να κατέρρευσε ή να ηττήθηκε στο πεδίο της μάχης, δηλαδή με πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής οικονομίας με άλλα μέσα. Ο πόλεμος οδηγεί σε ήττα μόνο εκείνους που προετοιμάζουν την ήττα τους πριν τον πόλεμο.
ΔιαγραφήΤι να πω, μακάρι να είναι έτσι. Απλά δεν βλέπω κάποιο σχετικά πρόσφατο παράδειγμα χώρας (εξαιρουμένων χωριών όπως είναι η Ισλανδία). Όπως είπα, οι καιροί έχουν αλλάξει, οι λαοί έχουν διαβρωθεί και οι άνθρωποι έχουν χάσει την ταυτότητα, την ηθική τους, την οικογένεια και την εθνική τους συνείδηση. Και δε αντίπαλοι έχουν αποκτήσει απεριόριστη ισχύ, μέσα και επιρροή. Δεν μπορούν να εξαγοράσουν 100 - 200 χιλιάδες συνειδήσεις; Γι' αυτούς δεν είναι τίποτα. Πολύ φοβάμαι ότι ακόμα και αν βρεθεί ένα 10-20% του Ελληνικού λαού να γίνει μπροστάρης και να αποτελέσει τον πυρήνα μιας νέας ελληνικής δημοκρατίας, αυτό δεν θα κρατήσει πολύ. Ίσως, πέρα από τις πολύ καλές οικονομικές αναλύσεις, θα έπρεπε να γράψετε ένα άρθρο που να αναλύει κι αυτό. Πως μπορεί να ιδρυθεί και να διατηρηθεί μια νέα ελληνική πραγματική δημοκρατία που θα αντισταθεί σε αυτό το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα οδοστρωτήρα.
ΔιαγραφήΔεν είναι θέμα αντίστασης είναι θέμα υποστήριξης των αξιών σου. Αν δεν υποστηρίζεις τις αξίες σου εσύ, κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό για σένα. Εγώ δεν προτείνω επανάσταση, άμυνα, δεν προτείνω γενικά αντίσταση, ούτε προτείνω να συμβιβαστείς, προτείνω να δείς τις δικές σου επιλογές ή να δημιουργήσεις τις δικές σου επιλογές τιμώντας καί υποστηρίζοντας τις αξίες σου, δεν είναι δικιά σου δουλειά το τι θα κάνουν οι άλλοι ούτε υπάρχει εγγύηση στο τι θα κάνουν οι άλλοι. Τόλμησε να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι στο παρόν, αυτό που θες πραγματικά κάν' το. Αλλοιώς ζήσε σαν θύμα, χωρίς να λέω ότι είναι κακό να ζείς σαν θύμα. Ηλίας Α. Λυμπέρης
ΔιαγραφήΟι λαοι φιλε μου Διονυση, εχουν να διαλεξουν δυο δρομους και δεν υπαρχει τριτος.
ΔιαγραφήΗ πολεμανε κι αν μπορουν ζουν ελευθεροι, η παραδιδονται κι αν τους αφησουν ζουν σαν δουλοι.
Τα κολπα που μεταχειριζονται οι τυραννοι λεει ο Αριστοτελης μπορουν να συνοψιστουν σε τρεις κατηγοριες.
Στο να διαιρουν τον λαο και να εξουδετερωνουν οσους θα μπορουσαν να τον μαζεψουν γυρω τους για να μην υπαρχει εμπιστοσυνη πουθενα, στο να φτωχαινουν τον λαο για να μην εχει τα μεσα να αντιστεκεται και τελος στο να τον φοβιζουν για να εχει χαμηλο φρονημα.
ΣΤΟΧΑΖΕΤΑΙ ΓΑΡ Η ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΤΡΙΩΝ, ΕΝΟΣ ΜΕΝ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑ ΦΡΟΝΕΙΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΜΕΝΟΥΣ (ΟΥΘΕΝΙ ΓΑΡ ΑΝ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΣ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΣΕΙΕΝ), ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΔΕ ΤΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΕΙΝ ΑΛΛΗΛΟΙΣ (ΟΥ ΚΑΤΑΛΥΕΤΑΙ ΓΑΡ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΠΡΙΝ Η ΠΙΣΤΕΥΣΩΣΙ ΤΙΝΕΣ ΕΑΥΤΟΙΣ. ΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΠΙΕΙΚΕΣΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣΙΝ ΩΣ ΒΛΑΒΕΡΟΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΜΗ ΑΞΙΟΥΝ ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΔΕΣΠΟΤΙΚΩΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΑΥΤΟΙΣ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΜΗΤΕ ΕΑΥΤΩΝ ΜΗΤΕ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ). ΤΡΙΤΟΝ ΔΕ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΟΥΘΕΙΣ ΓΑΡ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΟΙΣ ΑΔΥΝΑΤΟΙΣ, ΩΣΤΕ ΟΥΔΕ ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ ΚΑΤΑΛΥΕΙΝ ΜΗ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΗΣ).ΕΙΣ ΟΥΣ ΜΕΝ ΟΡΟΥΣ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΛΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ, ΟΥΤΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΥΓΧΑΝΩΣΙΝ ΟΝΤΕΣ. ΠΑΝΤΑ ΓΑΡ ΑΝΑΓΑΓΟΙ ΤΙΣ ΑΝ ΤΑ ΤΥΡΑΝΝΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΑΥΤΑΣ ΤΑΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΤΑ ΜΕΝ ΟΠΩΣ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΣΩΣΙΝ ΑΛΛΗΛΟΙΣ, ΤΑ Δ ΟΠΩΣ ΜΗ ΔΥΝΩΝΤΑΙ, ΤΑ Δ ΟΠΩΣ ΜΙΚΡΑ ΦΡΟΝΩΣΙΝ.
Οσο τους επιτρεπουμε να μας διαιρουν, να μας φτωχαινουν και να μας φοβιζουν, θα ειμαστε δουλοι.
Η μεγαλύτερη πολιτική απάτη: Η υπόσχεση για έξοδο από τα Μνημόνια δεν ήταν αληθινή
ΑπάντησηΔιαγραφή5-6 minutes
Του Παναγιώτη Μπαλακτάρη Δικηγόρυ
http://mignatiou.com/2017/07/i-megaliteri-politiki-apati-i-iposchesi-gia-exodo-apo-ta-mnimonia-den-itan-alithini/