Σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ελληνικός λαός; Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που χρησιμοποιούν την κατάσταση του ελληνικού λαού, την ανημπόρια, την απελπισία, τα αδιέξοδα και την απόγνωση ως άλλοθι για παραίτηση. Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που όταν κοιτάνε τον ελληνικό λαό βλέπουν μόνο αυτό που θέλουν να δούνε. Αυτό που τους βολεύει να δούνε.
Δεν ανήκουμε σ’ εκείνους που θεωρούν τον ελληνικό λαό ένα μαντρί γίδια, έστω κι αν συμπεριφέρεται έτσι πολλές φορές. Ούτε ανήκουμε σ’ εκείνους που περιμένουν έναν άλλο λαό, πιο δεξιό, ή πιο αριστερό, πιο στα μέτρα τους τέλος πάντων, για να τους ακολουθήσει.
Εμείς πιστεύουμε σ’ αυτόν τον λαό, όπως είναι. Με όλα τα στραβά, τα κακά και τα καλά του. Με όλες τις αρετές και όλα τα μοιραία αμαρτήματά του. Αυτό το λαό αγαπάμε, γιατί είμαστε αίμα από το αίμα του, σάρκα εκ της σαρκός του.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτός ο λαός, όπως είναι στην αληθινή ζωή, στην καθημερινότητά του, θα δώσει τη λύση, αφού πρώτα - με τον όποιο τρόπο - καθαρθεί μόνος του από τις αυταπάτες του και ξεφορτωθεί κάθε λογής βαρίδια που τον τραβούν στον πάτο και την ανυπαρξία. Κι αυτός ο λαός έχει τη δύναμη – ακόμη και με την τελευταία του ικμάδα, ακόμη και με την τελευταία του ανάσα – να ανατρέψει τα πάντα.
Αρκεί να υπάρχει έστω μια χούφτα αφοσιωμένων αγωνιστών. Αφοσιωμένων όχι στις ιδεοληψίες τους, πολιτικές, ή θρησκευτικές, αλλά στον ίδιο το λαό. Μια οργάνωση αγωνιστών που δεν ήρθε να φέρει την Αποκάλυψη της Ιερής Αλήθειας, της μίας και μόνης στις μάζες των αμαρτωλών. Αλλά να λειτουργήσει ως καταλύτης ενότητας και κοινού αγώνα της πλειοψηφίας του ίδιου του λαού με βάση τα δικά της πιο ζωτικά συμφέροντα.
Στην αρχαιότητα θεωρούσαν όσους απείχαν από τα κοινά όχι φιλήσυχους, αλλά αχρείους («τόν τε μηδέν τῶνδε μετέχοντα ούκ απράγμονα, αλλ' αχρείον νομίζομεν», Θουκυδίδης 2.40.2), και «αδικητές» του κοινωνικού συνόλου. Την εποχή του Σόλωνα, θεωρούσαν «άτιμον» εκείνον που έμενε ουδέτερος στις πολιτικές διενέξεις. Ιδίως όταν η πόλη κινδύνευε από στάση. Μάλιστα υπήρχε νόμος που προέβλεπε ότι όποιος ιδιώτευε και δεν στρατευόταν σε μια από τις πολιτικές μερίδες - δηλαδή σε ένα από τα κόμματα που γεννούσε η πόλις στασιάζουσα - τότε χαρακτηριζόταν άτιμος και εξοριζόταν από την πόλη. («Ός αν στασιαζούσης της πόλεως μη θήται τα όπλα μηδέ μεθ' ετέρων, άτιμον είναι και της πόλεως μη μετέχειν», Πλούταρχος, Σόλων, 8.5)
Το ΕΠΑΜ γεννήθηκε από τέτοιους αγωνιστές. Και σαν τέτοιο κρατήθηκε εκεί που όλοι οι άλλοι διαλύθηκαν, ή ξεφτιλίστηκαν με τις επιλογές τους.
Από την απαρχή της κρίσης και ιδίως το 2011 και μετά, δηλαδή τις πλατείες της παλλαϊκής διαμαρτυρίας, γεννήθηκαν κάθε λογής προτάσεις αντιπαράθεσης με το αναδυόμενο τότε καθεστώς. Ανάμεσά τους γεννήθηκε και το ΕΠΑΜ. Ποια απ’ όλες αυτές τις προτάσεις επιβίωσε; Ποια απ’ όλες αυτές τις εκατοντάδες συλλογικότητες, τις πρωτοβουλίες, τα μορφώματα, τα πολιτικά σχήματα μπόρεσε να αποκτήσει ρίζες στο λαό; Ονοματίστε μου έστω μία. Μία αρκεί.
Καμία και τίποτε εκτός του ΕΠΑΜ. Κι αυτό σημαίνει πολλά για όποιον δεν είναι ρίψασπις, δειλός, ή προδότης μπροστά στη σημερινή απειλή που στοιχειώνει τη ψυχή, το νου, την καρδιά και τη ζωή του λαού μας. Σημαίνει πολλά για όποιον με ειλικρίνεια θέλει να παλέψει για την πατρίδα του. Για όποιον είναι έτοιμος να υπερβεί τις διαχωριστικές γραμμές, όχι εγκαταλείποντας την ιδεολογία και τα πιστεύω του, αλλά προτάσσοντας τους κοινούς στόχους, το κοινό πατριωτικό δημοκρατικό καθήκον.
Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουν να υπάρχουν κάθε λογής λεγόμενα κινήματα του ενός, ή της παρέας, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες και μορφώματα, που θα συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν λέγοντας ότι αυτοί θα τα καταφέρουν καλύτερα απ’ ότι οι προηγούμενοί τους. Ούτε θα πάψουν να μας διασκεδάζουν εμφανιζόμενοι ως κήνσορες του νέου, όσοι έχουν αποτύχει και έχουν παταγωδώς διαψευσθεί σε κάθε τους προηγούμενη πολιτική και ιδεολογική επιλογή. Αλλά έτσι είναι. Όταν η κοινωνία γκρεμίζεται τα κουρέλια, τα ερείπια και τα απολιθώματα αλλοτινών εποχών μοιάζουν στους ανόητους, τους τυφλούς και τους τυχοδιώκτες ως υπόσχεση του μέλλοντος.
Ζητάμε λοιπόν ταπεινά συγνώμη...
Για όλους αυτούς τους λόγους νιώθω την ανάγκη ότι οφείλουμε να ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη. Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους τους εχθρούς και άσπονδους φίλους, που παρά τις επίμονες προσπάθειές τους εντός και εκτός ΕΠΑΜ όλα αυτά τα χρόνια, το Μέτωπο δεν διαλύθηκε, ούτε παραπαίει, αλλά συνεχίζει να αναπτύσσεται δυναμικά. Με όλες τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του, τις οποίες μαθαίνει επιτέλους να αντιμετωπίζει και να ξεπερνά.
Να τους ζητήσουμε λοιπόν συγνώμη και να τους πούμε: Κάντε εσείς τη δουλειά σας κι εμείς τη δική μας. Άλλωστε η δική σας δουλειά κρατά και τη δική μας σε εγρήγορση.
Να ζητήσουμε επίσης συγνώμη από όλους τους οιονεί μεγάλους σωτήρες και φωστήρες του τόπου μας, που θα τα κατάφερναν καλύτερα από το ΕΠΑΜ, αλλά βρίσκονται στο περιθώριο περιμένοντας ακόμη τη δική τους ώρα, η οποία ήλθε και παρήλθε χωρίς καν να το αντιληφθούν.
Πολύ περισσότερο οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη απ' όλους αυτούς που το ΕΠΑΜ ξεμπρόστιασε ως κοινούς απατεώνες γιατί βάλθηκαν να εκμεταλλευθούν τον πόνο και την απελπισία του κόσμου και να τον εξαπατήσουν πουλώντας εξώδικα και αντιμνημονιακά φούμαρα.
Να ζητήσουμε ένα μεγάλο συγνώμη από όλους αυτούς τους μεγάλους πατριώτες, τους μεγάλους αγωνιστές και τους μεγάλους διανοητές, που βρίσκουν το ΕΠΑΜ πολύ μικρό, πολύ αδύναμο, πολύ μέτριο, πολύ μπασκλασαρία, δίχως να αποτελείται από επώνυμους, αλλά μόνο από απλό κοσμάκη με όλα τα κακά και στραβά του.
Να τους ζητήσουμε συγνώμη που εμείς προχωράμε μπροστά, ξεπερνάμε βήμα το βήμα τα κακά και τις αδυναμίες μας, ενώ αυτοί μένουν πίσω.
Να τους ζητήσουμε συγνώμη γιατί είμαστε οι μόνοι που θέτουμε στην πράξη την απελευθέρωση της πατρίδας, ενώ αυτοί αρκούνται στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους αυτούς που μαγειρεύουν Μέτωπα με την φαντασία τους για τις κουζίνες του μέλλοντος, ή για την ικανοποίηση της δικής τους προσωπικής ιδιοτέλειας, όταν το ΕΠΑΜ είναι η μόνη δύναμη που οικοδομεί στην πράξη ένα αληθινό Μέτωπο πρωτίστως από τα κάτω, μέσα στον ίδιο τον λαό.
Οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη για το γεγονός ότι είμαστε ο μόνος σχηματισμός, η μόνη οργάνωση, η μόνη συλλογικότητα, που δεν ζητά πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων από όποιον θέλει να αγωνιστεί για την πατρίδα.
Να ζητήσουμε συγνώμη από όλους αυτούς που σε κάθε ευκαιρία, αντί να στρατευθούν με αφοσίωση στη σωτηρία και την απελευθέρωση της πατρίδας, αυτοί έτρεχαν εκεί όπου φυσούσε εκλογικά ο άνεμος. Μας λοιδορούσαν τότε που δεν τυφλωθήκαμε σαν κι αυτούς ώστε να προδώσουμε αρχές, αξίες και στόχους, ενώ τώρα μας λοιδορούν γιατί δεν τους ακολουθούμε στην ανυποληψία.
Να ζητήσουμε λοιπόν συγνώμη γιατί ούτε τότε τους ακούσαμε, ούτε τώρα θα ακούσουμε τις προσταγές τους να αυτοδιαλυθούμε ώστε να γεννηθεί "κάτι καινούργιο". Δεν τους πήραμε ποτέ στα σοβαρά, ούτε θα τους πάρουμε τώρα. Τι καινούργιο μπορεί να γεννηθεί από ερείπια αλλοτινών πολιτικών επιλογών κι απ' όσους στα κρίσιμα σταυροδρόμια της πολιτικής ζωής κάνουν μονίμως λάθος επιλογές;
Να ζητήσουμε επίσης συγνώμη απ' όλους αυτούς που ήρθαν για την βόλτα τους με το ΕΠΑΜ και όταν περάσαμε από τα πολύ δύσκολα στα πολύ χειρότερα και το Μέτωπο έμεινε η μόνη κοινωνικοπολιτική δύναμη που παραμένει πιστή στην απελευθέρωση της πατρίδας, αυτοί την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια βρίσκοντας ένα σωρό δικαιολογίες και κάθε λογής ανόητες αιτιάσεις. Βλέπετε, γνωρίζουν πολύ καλά το παλιό γνωμικό, ότι σε τούτη τη χώρα η μάνα του φευγάτου, του κιοτή και του προδότη δεν έκλαψε ποτέ.
Να ζητήσουμε συγνώμη απ’ όλους αυτούς που σιχαίνονται τα κόμματα και δοξάζουν τα κινήματα. Αρκεί να είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους. Να ζητήσουμε συγνώμη γιατί δεν ανήκουμε στη μακρά σειρά των μελανοχιτώνων, ή των κοκορόφτερων κάθε εποχής, που από την εποχή του Ντούτσε και των ιδεολογικών του προπατόρων της υπερεπαναστατικής ληστοσυμμορίτικης «προπαγάνδας της πράξης», ήθελαν να καταλυθούν όλα τα κόμματα για να υπάρξει μόνο το ένα και μοναδικό κίνημα. Το δικό τους!
Ζητάμε επίσης συγνώμη γιατί αρνούμαστε να γίνουμε η Πέμπτη Φάλαγγα του καθεστώτος κατοχής, που κηρύττει την πολιτική αποχή για να μπορούν οι δωσίλογοι να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους και προπαντός να διεκδικούν χωρίς κανένα κίνδυνο τη νομιμοποίηση της ψήφου.
Ζητάμε συγνώμη γιατί δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε κανένα μετερίζι, κανένα πεδίο όπου διαμορφώνεται η συνείδηση και η δράση του κόσμου. Βλέπετε, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πολιτική αποχή σε όλες τις ιστορικές εποχές, ισοδυναμεί όχι με άρνηση νομιμοποίησης του καθεστώτος, αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, με συνθηκολόγηση, παραίτηση και αδιέξοδο. Η πολιτική αποχή δεν γέννησε ποτέ την ανατροπή, δεν συνδέθηκε ποτέ και για κανέναν λόγο με νίκες του ίδιου του λαού, αλλά μόνο και αποκλειστικά με ιστορικές ήττες και πανωλεθρίες. Και πάντα, χωρίς καμιά εξαίρεση, ήταν το πρόσχημα κάθε λογής βαλτό ή φυτευτό.
Οφείλουμε επιπλέον να ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη που το ΕΠΑΜ δεν είναι αρκούντως δημοκρατικό για τα γούστα αυτών που κατέχουν την αλάνθαστη συνταγή για την μία, τη μόνη, την ιδανική δημοκρατία, που κάνει όλους εμάς τους άλλους από αντιδημοκράτες έως φασίστες. Δεν γνωρίζω σε ποια Γέηλ, σε ποια Χάρβαντ, σε ποια Κολέγια, ή τέλος πάντων σε ποια Βοϊδοσχολή διδάχτηκαν αυτή την αλάνθαστη συνταγή για να την διδαχθούμε κι εμείς. Δεν γνωρίζω που την είδαν να εφαρμόζεται και να πετυχαίνει. Ούτε βέβαια γνωρίζω που οι ίδιοι την δοκίμασαν, σε ποια συλλογικότητα, σε ποιο μόρφωμα, σε ποια παρέα για να είναι τόσο σίγουροι και απόλυτοι.
Για όλα αυτά εμείς οι δύστυχοι που ψαχνόμαστε συνέχεια για τον καλύτερο τρόπο οργάνωσης και δημοκρατικής λειτουργίας του ΕΠΑΜ, οφείλουμε να απολογηθούμε. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει μία και μόνη ιδανική δημοκρατία. Δεν πιστεύουμε σε καμιά απόλυτη αλήθεια. Δεν πιστεύουμε σε καμιά ιδανικότητα. Πιστεύουμε μόνο στην αληθινή ζωή με όλες τις αντιφάσεις της. Πιστεύουμε μόνο σε ότι άμεσα και πρακτικά μπορεί να βοηθήσει όλους μας και μαζί το Μέτωπο να επιτελέσει τη βασική του αποστολή, την οργανωμένη κινητοποίηση του λαού για την απελευθέρωση της πατρίδας.
Και τέλος οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη από όλους εκείνους που λένε ότι θέλουν να αγωνιστούν για την πατρίδα τους και νομίζουν ότι έχουν πολλές άλλες επιλογές, εκτός από το να στρατευθούν με το ΕΠΑΜ. Μπορεί το ΕΠΑΜ να μην είναι ότι καλύτερο, αλλά δεν υπάρχει τίποτε άλλο - και να είστε βέβαιοι ότι ούτε πρόκειται να υπάρξει - για όποιον στην πράξη θέλει να αγωνιστεί. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να το κάνει εκτός ΕΠΑΜ, επιλέγει απλά την συνθηκολόγηση και την εσαεί απογοήτευση. Επιλέγει να μείνει στη γωνία και να εκτονώνεται με παχιά λόγια και ενίοτε με ενέργειες για το θεαθήναι. Κι όποιος δεν το βλέπει είτε είναι τυφλός, είτε δειλός, είτε υπηρετεί αλλότριους σκοπούς, κάθε λογής προσωπικές φιλοδοξίες και ιδιοτέλειες.
Η ιστορία προχωρά μόνο από εκείνους που δεν διστάζουν να στρωθούν πρακτικά στη δουλειά και να λερώσουν τα χέρια τους για να οικοδομηθεί με κόπο, με αναποδιές και με οξύτατες αντιφάσεις, η οργάνωση που έχει ανάγκη ο λαός ώστε να νικήσει. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, λόγια και προφάσεις εν αμαρτίαις. Κι όπως ο τεμπέλης αποδεικνύεται τρομερά εφευρετικός όταν θέλει να δικαιολογήσει τη τεμπελιά του, έτσι κι ο δειλός. Ειδικά εκείνος που θέλει να κρύψει την προσωπική του ανεπάρκεια, ιδιοτέλεια και σκοπιμότητα.
* Το δεύτερο μέρος της Εισήγησης του Δημήτρη Καζάκη στην Παναττική Σύσκεψη του ΕΠΑΜ στο Μοσχάτο, 6/5/2017.
Φρόντισε να ζητήσεις συγνώμη και από εκείνους οι οποίοι πλησίασαν το ΕΠΑΜ βλέποντας την ορθότητα των θέσεών του αλλά ως μην προερχόμενοι από τον ιδεολογικό χώρο της πάντα διαλυμένης αριστεράς δεν ήταν διατεθειμένοι να υιοθετήσουν τους όποιους ιστορικούς δογματισμούς αυτή κληροδότησε και για αυτό ως μη ενσωματούμενοι αποχώρησαν δεχόμενοι έως και χλεύη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' αυτούς ζήτησε συγνώμη η ίδια η ζωή, τους κατέταξε στο περιθώριο, στην ανυπαρξία να κλαίνε τη μοίρα τους και να νομίζουν ότι έχασε η Βενετιά βελόνι λόγω της αποχής τους. Όποιος δεν έχει το ανάστημα και την παρρησία να ξεχωρίζει τι είναι το κύριο, το πρωτεύον και τι η ιδεοληπτική μαλακία που τον δέρνει, δεν κάνει για οργάνωση. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν κάνει ούτε για οικογένεια, αλλά δεν είμαι υπέρ του ευνουχισμού. Όποιος χρησιμοποιεί ως επιχείρημα ότι πέταξαν έξω από το ΕΠΑΜ οι αριστεροί, όταν η συντριπτική πλειοψηφία στο Μέτωπο, αλλά και στα κεντρικά του όργανα δεν προέρχονται από την αριστερά, τότε ειλικρινά αξίζει να συγχωρεθεί και μάλιστα με όρους αναπαύσεως εν τόπω χλοερό.
ΔιαγραφήΟ λεκτικός τραμπουκισμός καθώς και η απόδοση σε άλλους ίδιων χαρακτηριστικών είναι κάτι για το οποίο ένας ψυχοπαθολόγος θα είχε να δώσει κάποιες συμβουλές
ΔιαγραφήΤο επιχείρημα ''δες τους περισσότερους που.... δυτυχώς είναι επιπέδου δημοτικού σχολείου
Όποιος μπορεί να σταθεί σαν τρίτος παρατηρητής απέναντι στην απάντησή σου θα κατανοήσει ακριβώς τον ποιόν περιγράφουν τα γραφόμενα περί περιθωρίου κλαψίματος της μοίρας και ιδεοληπτικής μαλ...ς
Σοβαρότητα και ανάστημα επιδεικνύουν εκείνοι οι οποίοι σχόλια σαν το προηγούμενο μου τα εξετάζουν από την άποψη του εάν είναι αληθή ή ψευδή και ή τα δέχονται ή τα απορρίπτουν οπωσδήποτε όμως δεν τα δημοσιεύουν κολλώντας από κάτω άλλη μία χλευαστική απάντηση η οποία σκοπό άραγε έχει ποιόν?
Δημοσιεύω την απάντηση για να δείξω το ποιόν της λογικής σου. Υπογράφεις ως ανώνυμος για να πεις ότι σε τραμπούκισαν κάποιοι αριστεροί μέσα στο ΕΠΑΜ. Σου απαντώ ότι λες ψέματα, γιατί εσύ δεν δέχθηκες καν να συμβρεθείς με ανθρώπους διαφορετικής ιδεολογίας, γιατί πολύ απλά δεν καίγεται καρφί για την πατρίδα, γιατί τη δεξιά σου ιδεολογία την έχεις βάλει στο ψηλότερο ράφι που υπάρχει, πάνω απ' οτιδήποτε άλλο. Και τι απαντάς; Μιλάς για λεκτικό τραμπουκισμό! Στις γραμμές όμως του ΕΠΑΜ υπάρχουν χιλιάδες δεξιοί, που δηλώνουν δεξιοί, ή παντελώς αμέτοχοι των εμφυλιοπολεμικών παρατάξεων και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να "συγκατοικούν" σ' ένα Μέτωπο με αριστερούς. Ακόμη κι αν πολλές φορές οι ιδεολογικές φαγούρες δεν μας αφήνουν ήσυχους. Στον έχοντα σώας τας φρένας αυτό υποδηλώνει ότι εσύ δεν τα κατάφερες, όχι το ΕΠΑΜ. Ήθελες μια οργάνωση αρκετά δεξιά για τα γούστα σου. Ήθελες να κάνεις κουμάντο με βάση τη δική σου ιδεολογία. Κι έτσι όταν δεν το κατόρθωσες, απλά κατήγγειλες τους άλλους και την έκανες στην ησυχία της απομόνωσης ή της απόλυτης μαλακίας. Κι αν σε ενοχλεί η μαλακία, την παίρνω πίσω και την αντικαθιστώ με την πνευματική μαλθακότητα. Ναι στην αρχή το ΕΠΑΜ είχαμε αρκετούς σαν κι εσένα και αρκετούς περισσότερους σαν κι εσένα από την αριστερά. Χρειάστηκαν σκληροί αγώνες για να απαλλαγεί το Μέτωπο από την απόλυτη ιδεοληπτική μαλακία και των δύο. Τώρα, θα μου πεις πώς σε ξέρω και τα λέω αυτά. Δεν σε ξέρω, γιατί ως μέγας και πολύς αγωνιστής δεν τολμάς να υπογράψεις ευθεώς με το ονοματεπώνυμό σου, όπως κάνουμε εμείς οι τραμπούκοι για να κριθεί ο καθένας από το λόγο και τα έργα του. Έλα όμως που ξέρω το είδος σου. Και το ξέρω πολύ καλά. Κι από τα δεξιά και από τα αριστερά. Μας έφαγε τα συκώτια από την εποχή της ίδρυσης του ΕΠΑΜ, για κάθε ένα βήμα μπροστά το είδος σου έκανε τα πάντα να τραβήξει το Μέτωπο πέντε βήματα πίσω. Ευτυχώς που τώρα έχουμε γλυτώσει από το είδος σου. Βρήκε παχνί αλλού και ο απλός κόσμος που κατατάσσεται μαζικά στο ΕΠΑΜ δεν επιτρέπει σε κανέναν μουρλαμένο δεξιό και σε κανένα ιδεοληπτικό μαλάκα αριστερό να υπονομεύει το Μέτωπο.
ΔιαγραφήΣυγγνώμη κε ΑΚΜΩΝ που επεμβαίνω, αλλά έχω μια απορία. Ποιοί είναι αυτοί οι "ιδεολογικοί δογματισμοί" που δεν ήταν συμβατοί με τις απόψεις σας; Ρωτάω γιατί τόσα χρόνια που παρακολουθώ, έστω και από μακρυά, το ΕΠΑΜ δεν έχω διαπιστώσει κάτι τέτοιο. Θα μπορούσα αντίθετα να πω ότι είναι το μόνο κόμμα με σταθερή, άρτια και επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση, παντελώς απαλλαγμένη από ιδεολογικές αγκυλώσεις. Αν κάνω λάθος είμαι διατεθειμένος να το παραδεχτώ μόνο με αναφορά σε συγκεκριμένα παραδείγματα.
ΔιαγραφήΓιάννης Δημητρίου
Η παράσταση του ελληνικού δράματος της τελευταίας 40ετίας που ανέβασε ο γνωστός θίασος: "φασισμός-δεξιά-κέντρο-αριστερά-κομμουνισμός" συνεχίζεται με τεράστια επιτυχία. Το επιτελείο των πρωταγωνιστών έχει ανανεωθεί. Εισητήρια προπωλούνται απ την ελπέντισον, την fraport και την Deutsche Telekom...
ΔιαγραφήΤο επιτελείο των πρωταγωνιστών έχει ανανεωθεί. Μια παγκοσμιοποιημένη παράσταση για όλους τους μοντερνους ακροδεξιοκεντροαριστεροκουμμουνιστές της φάρμας των ζώων. Εισητήρια προπωλούνται απ την λαζάρντ, την ελπέντισον, την fraport και την Deutsche Telekom...
Δώρο μια εικονίτσα, για να θυμιατίζετε, με τη μορφή του Λεβέντη ή του Θεοδωράκη ή της Κωνσταντοπούλου ή του Μιχαλολιάκου ή του κουτσούμπα. 2ο δώρο: πόστερ του Βαρουφάκη...
Δυστυχώς το ΕΠΑΜ δεν είναι ότι καλύτερο (μάλλον είναι χάλια) αλλά παραμένει το μοναδικό. Συμφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ συμφωνώ απόλυτα. Βλέπετε το ΕΠΑΜ είναι τόσο χάλια, όσο ακριβώς χρειάζεται για να είναι υπόθεση απλών ανθρώπων του ίδιου του λαού. Όχι περίεργων που σαν δεξιοί του κερατά, ή αριστεροί της παντιέρα ρόσα, νομίζουν ότι κατέχουν τα πάντα κι επομένως το μόνο που χρειάζεται είναι όλοι εμείς τα γίδια να τους πάρουμε ξωπίσω.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα κ. Καζάκη. Πριν από μερικές μέρες άκουγα μια συνέντευξη του αξιόλογου Άρη Χατζηστεφάνου (INFOWAR) σε ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο. Έστειλα κάποια στιγμή ένα μήνυμα στην εκπομπή με ερώτημα "ποια η άποψη σου για τον Δ. Καζάκη. Απαντησε ως εξής: "Θεωρώ ότι στην αρχή ήταν σε μια σωστή κατεύθυνση αλλά κάποια στιγμή είπε κάποια πράγματα που δεν έστεκαν και έτσι έδωσε το δικαίωμα να αμαυρωθεί η εικόνα άλλων αξιόλογων οικονομολόγων της ίδιας αντίληψης και θέσης. Καλά, πότε το κάνατε αυτό και δεν το πήρα χαμπάρι; Πότε σας στρίμωξαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ο κ. Χατζηστεφάνου εννοεί όταν εγώ δεν δέχθηκα να ενταχθώ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αγωνιζόμενος για νέο ΕΑΜ. Ούτε δέχθηκα να συναναστρέφομαι με ύποπτες φυσιογνωμίες και μορφώματα με αλλότριες διαπλοκές και χρηματοδοτήσεις, μόνο και μόνο επειδή κουνάνε με πάθος την κόκκινη σημαία. Ρωτήστε τον, τι ήταν εκείνο που είπα ή έκανα που εξέθεσε όλους τους άλλους οικονομολόγους; Θα δείτε ότι θα το βουλώσει, δεν θα πει λέξη. Ο λόγος είναι απλός. Είμαι ο μόνος από εκείνους τους οικονομολόγους που παραμένω σταθερός στις θέσεις μου. Είμαι ο μόνος που δεν υπονομεύω τις απόψεις προκειμένου να υπηρετήσω προσωπικές φιλοδοξίες ή κομματικές "γραμμές". Είμαι ο μόνος που τρέμει το κατεστημένο, γι' αυτό και δεν τολμά να με φέρει αντιμέτωπο με την "αντίπαλη άποψη". Προτιμά τον κ. Λαπαβίτσα και αναλόγου φυράματος οικονομολόγους, που εύκολα ο αντίπαλος σε φέρνει σε δύσκολη θέση.
ΔιαγραφήΤέλος, αναρωτιέμαι ποιος εξέθεσε τις λεγόμενες θέσεις - που πρώτος εγώ υποστήριξα και μάλιστα τόσο ολοκληρωμένα, όσο κανένας. Εγώ, επειδή έμεινα πιστός στις απόψεις μου ή ο κ. Λαπαβίτσας που άλλαξε θέσεις για να βρεθεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα να εμφανίζεται ως ο μόνος που διαθέτει λύση, αλλά δεν έχει καν το επίπεδο να αντιπαρατεθεί μ' έναν Μαραβέγια; Εγώ, ή εκείνοι που έγιναν κώλος και βρακί με την κ. Κωνσταντοπούλου μόνο και μόνο για λίγη δημοσιότητα; Αν υφίσταται ακόμη η πρόταση εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, αν πείθει βήμα το βήμα όλο και πλατύτερες μάζες του ελληνικού λαού, οφείλεται πρωταρχικά σε μένα. Αν είχε αφεθεί στην παρδαλή "αντικαπιταλιστική" αριστερά και τις διαπλοκές της, θα είχε γίνει ρεντίκολο των σκυλιών. Και γι' αυτό το λόγο δικαίως με μέμφεται ο κ. Χατζηστεφάνου, που δεν επέτρεψα ποτέ την υπόθεση του λαού να γίνει υπόθεση κάτι περίεργων τύπων του περιθωρίου.
Αγαπητέ, δεν χρειάζεται να αναρωτιέστε. Γνωρίζουμε πολύ καλά εμείς οι ανένταχτοι τι ρόλο βαρά ο καθένας και σας επισημαίνω ότι την κρίσιμη στιγμή θα είμαστε μαζί. Εγώ που δεν είμαι φίλος ούτε μέλος του ΕΠΑΜ σας παρακολουθώ από την αρχή της πορείας σας και θεωρώ ότι είστε ο νέος Ρήγας. Ένας διαφωτιστής της εποχής μας.
ΔιαγραφήΟ λαός - αφού θέλετε να αναφερόμαστε σε αυτόν και σωστά - και ειδικότερα το αντιμνημονιακό δημοκρατικό κομμάτι του, έδειξε τόσα χρόνια οτι επιλέγει 1-1,5% το ΕΠΑΜ, 1-1,5% τη ΛΑΕ, 1-1,5% την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να δούμε τι θα δώσει και σε Κωνσταντοπούλου, Ραχήλ Μακρή και επομένως θέλει ΜΕΤΩΠΟ δηλαδή δεν θέλει να πάει σούμπιτος όλος σε καμμιά από αυτές τις οργανώσεις. Και απ' ότι καταλαβαίνω από αυτό το κείμενο μέτωπο δεν φαίνεται να προκύπτει γιατί κάποιοι ζήτησαν να διαλυθεί το ΕΠΑΜ; Ε, αυτό είναι εγκληματικό γιατί οι άλλοι, οι μνημονιακοί μια χαρά ομονοούν και ψηφίζουν και στηρίζουν μαζί τα μέτρα. Εδωπέρα οι ηγεσίες έπρεπε να πάρουν πρωτοβουλίες - γιατί δεν αμφιβάλλω οτι και από το εσωτερικό των οργανώσεων και από τη βάση τους υπάρχουν αντιδράσεις σε συνεργασίες. Πρέπει όμως να ειπωθεί δημόσια ποιοι συγκεκριμένα και γιατί δεν μπαίνουν σε μέτωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι συγκρίσεις είναι καλοδεχούμενες, αλλά με μέτρο την ίδια πραγματικότητα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υφίσταται εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Δημιουργήθηκε ουσιαστικά από την διεγραμμένη ΚΝΕ της δεκαετίας του '80. Η δε ΛΑΕ είναι θραύσμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς ακριβώς συγκρίνεται με το ΕΠΑΜ; Ποια άλλη οργάνωση μπόρεσε να ιδρυθεί εκ των κάτω, χωρίς κανενός είδους οργανωτική, ιδεολογική και πολιτική κληρονομιά και διατηρήθηκε; Ποια οργάνωση χωρίς πλάτες, χωρίς καμιά ιδεολογική και πολιτική συγγένεια, χωρίς ποσοστά στις εκλογές μπόρεσε να σταθεί και μάλιστα να επεκτείνει την επιρροή της στην κοινωνία; Μόνο το ΕΠΑΜ. Τα ποσοστά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των άλλων είναι δείκτης αποσύνθεσης και αδυναμίας. Για το ΕΠΑΜ είναι δείκτης ανωριμότητας και παρά πέρα μοχλός ωρίμανσης. Κάθε νέο κίνημα που πρεσβεύει την ανατροπή οφείλει να περάσει τις δοκιμασίες της ήττας, για να μάθει πώς θα πρέπει να απευθύνεται στον απλό κόσμο, πώς θα δεθεί μ' αυτόν και πώς θα κερδίσει μαζικά την εμπιστοσύνη του. Το ΕΠΑΜ είναι το αύριο που γεννήθηκε σήμερα. Οι άλλες οργανώσεις, παραφυάδες του ιστορικού ΚΚΕ, όπου ανήκα κι εγώ αποτελούν το κύκνειο άσμα πολιτικών ιδεολογιών και παρατάξεων που η ιστορία έχει ήδη ξεπεράσει. Όσο για τις συνεργασίες, περίμενε λιγάκι και μην απογοητεύεσαι. Δεν έχει κριθεί ακόμη το τέλος τους. Αυτά που έγραψα, τα έγραψα όχι γιατί η συνεργασία δεν πρόκειται να γίνει, αλλά για όλους εκείνους που νομίζουν ότι μπορούν να την σταματήσουν.
Διαγραφήτο μετωπο δεν ειναι αυτοσκοπος. Για να εχει νοημα Η συνεργασια πρεπει να υπαρχει κοινη θεση σε 2 βασικα θεματα που ειναι η εξοδος απο το ευρω και η ολικη διαγραφη του χρεους,εαν εχω καταλαβει καλα τις θεσεις του ΕΠΑΜ` .ο Λαπαβιτσας και ο Λαφαζανης λενε αποπληρωμη του τριαντα τις εκατο του χρεους ,με διαπραγματευση ,πραγμα που θα οδηγηση σε πληθωριστικη δραχμη και ουσιαστικα δεν απεχει πολυ σαν προταση απο την προταση σοιμπλε .Ο Αλαβανος ελεγε παλαιοτερα για ολικη διαγραφη του χρεους ενω τωρα δεν λεει τιποτα ενω εμφανιζεται σε συγκεντρωσεις τις λαε. Τελος η ανταρσια με προφαση τους προσφυγες εξαπολυει επιθεση για γκρεμισμα του φραχτη των συνορων και συναγωνιζεται σε αντιπατριωτικη σταση τις μ.κ.ο του soros. Με αυτα τα δεδομενα θα ηταν καταστροφικη για το επαμ και το λαο η αποδοχη αλλα και η τυχον εφαρμογη καποιων απο αυτες τις λανθασμενες κατ ευφημισμον θεσεις.
Διαγραφή''....Όσο για τις συνεργασίες, περίμενε λιγάκι και μην απογοητεύεσαι. Δεν έχει κριθεί ακόμη το τέλος τους. Αυτά που έγραψα, τα έγραψα όχι γιατί η συνεργασία δεν πρόκειται να γίνει, αλλά για όλους εκείνους που νομίζουν ότι μπορούν να την σταματήσουν.''
ΔιαγραφήΑπο το στομα σου και στου Θεου τ αυτι κ.Καζακη.Σε ρωτησα και στη Μυτιληνη περυσι που μιλησες στη Πλατεια για τις συνεργασιες.Μονο ετσι θα εχει ελπιδες ο λαουτζικος να γλιτωσει απο ζαβους,τζιφρες,υστερικους φιλελεδες και κωλοτουμπες πασης φυσεως...
Όσα χρόνια παρακολουθώ τον Δ Καζάκη συμφωνώ σε οτι λέει κ παντα δικαιώνεται.Είχα μόνο μια επιφύλαξη για τον Γλέζο.Από χθες που διάβασα για τις συναντήσεις του με τον Ραιχενμπαχ που έγραψε ο Π Καρβούνης κατάλαβα οτι σε ολα μέσα πέφτει ο Δ Καζάκης
ΔιαγραφήΔεν θα σταθώ στην ουσία της κριτικής που κάνετε για τη συγκυρία μετά το 2009, σας παρακολουθώ συστηματικά από τότε που αρθρογραφουσατε στο Ποντίκι. Φυσικά και δεν θα το έκανα αυτό τόσο καιρό, αν θεωρούσα ότι αυτά που λέτε δεν έχουν αξία. Έχουν, και αποτελούν όαση στην παραπληροφόρηση που επικρατεί. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι θεωρώ την ανάλυση σας ολοκληρωμένη. Σωστή στις διαπιστώσεις, με αξιέπαινη οξυδέρκεια... η οποία όμως είναι ιδιαίτερα προβληματική ως προς τις προτάσεις. Οχι ότι οι προτάσεις σας δεν ειναι προς τη σωστή κατεύθυνση, για να μην παρεξηγούμαι. Απλά είναι ατελείς, διότι είναι ιδιαίτερα "ωραιοποιημένες". Αρκεί να διαβάσει κανείς οποιαδήποτε ανάλυση των προτάσεών σας, για να διαπιστώσει ότι λείπει ο... δράκος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η βεβαιότητά σας ότι όλα θα είναι ρόδινα για το λαό, αν ακολουθήσει τις προτάσεις σας, είναι επιεικώς αστήρικτη .
Αντίθετα, το να είναι ο λαός ενήμερος για τις δυσκολίες που το σχέδιό σας δεν διαλευκάνει, είναι εντελώς αναγκαία συνθήκη ώστε να προετοιμαστεί καταλλήλως ώστε να υπάρχει μια ελπίδα, όντως η κατεύθυνση που προτείνετε να παράξει τα αναμενόμενα.
Ακόμη δυστυχέστερα, έχετε εγκλωβιστεί σε εργαλεία ανάλυσης και σε μια ρητορική η οποία στηρίζεται παντελώς σε εργαλεία του παρελθόντος και σε έννοιες ασαφείς, παρεξηγημένες, υπο συνθήκες ακόμα και επικίνδυνες (πατριωτισμός, δημοκρατία, κλπ).
Δεν επιθυμώ φυσικά να αντιπαρατεθώ μαζί σας στο θέμα αυτό, όχι από εδώ τουλάχιστο. Γιατί λοιπόν σας γράφω; Απλό. Διότι βαρέθηκα πια να σας διαβάζω να αυτοπροβάλλεστε σαν ο μόνος πραγματικός πατριώτης, όπως και να έχετε μια συμπεριφορά εντελώς απαξιωτική στην αντίθετη γνώμη. Λες και κατέχετε εσείς την απόλυτη αλήθεια. Όποιος διαφωνεί μαζί σας, είναι είτε ηλίθιος, είτε πράκτορας ξένων συμφερόντων, είτε γενικά προδότης. Ατομικά ή συλλογικά. Τα έχετε ισοπεδώσει όλα. Αναρωτιέται κανείς πως θα έρθει η πολυπόθητη ενότητα του λαού, μέσα από ύβρεις. Δεν έχετε αφήσει κανεναν σε χλωρό κλαρί. Για παράδειγμα, θα αναφέρω την μόνιμή σας επωδό τους τελευταίους μήνες για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επιμένετε να την ταυτίζετε με τον Σόρος. Ελεος. Τόσο χαμηλό επίπεδο πια; Σε ποιούς άραγε απευθύνεστε; Μάλλον σε όσους αγαπούν τις θεωρίες συνομωσίας, σε αυτές που καταφεύγουν όσοι ζητούν υπεραπλουστευτικές ερμηνείες και αποτελούν το απαραίτητο ποίμνιο για λαικιστές κάθε είδους. Αποτελεί ντροπή για το επίπεδό σας να μη μπορείτε να αντιληφθείτε τη διαφορά μεταξύ Σόρος και Ανταρσυα, και να ισοπεδώνετε ένα ολόκληρο πολιτικό χώρο στη βάση της υποστήριξης των ανοικτών συνορων.
Το λυπηρό είναι, ότι μάλλον σας λείπει λίγος ρεαλισμός. Ο συνδυασμός της απαράδεκτης απαξιωτικής και χυδαίας συμεριφοράς σας απέναντι σε όσους αποτελούν διαφορετική άποψη, μαζί με το γεγονός ότι προσπαθείτε να βρείτε λύση στηριζόμενος αποκλειστικά σε εργαλεία του παρελθόντος, τα οποία έχουν στην καλύτερη περίπτωση απαξιωθεί, αν όχι χάσει το νόημά τους, είναι και ο λόγος που το ΕΠΑΜ παραμένει στα ίδια - πάνω κάτω - που βρισκόταν από το 2011. Ποιά ίδια; Τα περίπου 2000 μέλη (ακατέβατα), στη συντριπτική τους πλειοψηφία άνω των 50-60 ετών. Μάλλον να το διορθώσω. Σχεδόν τα ίδια. Όπως λέτε και εσεις, είχατε και κάποιους "αριστερούς" τότε. Αλλά τα καταφέρατε και τους διώξατε, γεγονός που αποτελεί τιμή για σας. Μάλλον δεν πιστεύετε και πολύ στον πλουραλισμό, το οποίο εύκολα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ σε εσάς που μιλάτε για ενότητα του λαού. Μάλλον του λαού όταν αυτό γίνει σαν το ΕΠΑΜ. Κάτι σαν ΚΚΕ μου θυμίζει αυτό. Δεν είναι τυχαίο που αδυνατείτε να εμπνεύσετε τα πιο δυναμικά κομμάτια της κοινωνίας μας, και μιλώ για τις ηλικίες 20-40. Χωρίς αυτά, δεν υπάρχει σωτηρία. Οπότε φθάνω και στην πρότασή μου προς εσάς. Θα προσφέρετε πολύ καλύτερη υπηρεσία στο ΕΠΑΜ και στον τόπο γενικότερα, αν παραιτηθείτε και παραμείνετε ως ανεξάρτητος σχολιαστής/αναλυτής. Τότε τουλάχιστο, οι ωραίες αναλύσεις σας μπορεί και να πιάνουν τόπο. Χωρίς το δηλητήριό σας να μολύνει την υπόλοιπη κοινωνία. Αν αγαπάτε την Ελλάδα, κάντε μια θυσία. Σε διαφορετική περίπτωση, αποδεικνύετε απλά πόσο μεγαλομανής είστε.
Μιλάμε διαφορετική γλώσσα. Είναι απολύτως σίγουρο. Εγώ μιλώ με επιχειρήματα, εσύ με εντυπώσεις. Κανένα πρόβλημα. Ποιός είμαι εγώ, που θα σου μάθω να σκέφτεσαι με επιχειρήματα. Και μάλιστα τρέχα, γύρευε! Ούτε ένα επιχείρημα. Γιατί άραγε δεν αναφέρεις ούτε μια πρόταση, που κάνω προκειμένου να στηρίξεις την εντύπωση ότι οι προτάσεις είναι ωραιοποιημένες; Ούτε μία δεν βρήκες;
ΔιαγραφήΤι δυσκολίες πρόκειται να βρουν τον άμοιρο λαό μας έτσι και υλοποιήσει την πρόταση που έχουμε καταθέσει; Θα τον απάγουν οι Ελοχείμ; Οι σκοτεινές δυνάμεις του υποχθόνιου καπιταλισμού και του κεφαλαίου θα τον κατασπαράξουν; Τι ακριβώς; Συγνώμη, αλλά δεν πάσχω από σκοτοδίνες συνωμοσιολογίας. Οι πολιτικές για να εφαρμοστούν δεν εξαρτώνται από τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν - έτσι σκέφτονται οι θεολόγοι του μεσαίωνα που ζούσαν με τον τρόμο του εωσφόρου - αλλά από τους συσχετισμούς δύναμης. Κι αυτοί οι συσχετισμοί δύναμης κρίνονται στην κοινωνία από τις δυνάμεις που εκφράζουν οι πολιτικές αυτές, από το σύστημα εξουσίας που επιτρέπει σ' αυτές τις δυνάμεις να ελέγξουν το κράτος και φυσικά τους διεθνείς συσχετισμούς με βάση τις συμμαχίες και τη διεθνή πολιτική που ακολουθεί κάθε κράτος.
Προφανώς δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Εγώ πιστεύω ακράδαντα στη δύναμη του λαού και της δημοκρατίας. Εσύ όχι. Εγώ από την άλλη γνωρίζω ότι παρωχημένες είναι όχι η δημοκρατία και ο πατριωτισμός, αλλά ο ταξικός οικουμενισμός που βρομοκοπάει μεσαίωνα. Αλλά ο καθείς με τις γνώσεις του. Ποιος είμαι εγώ που θα σου πω, να ανοίξεις κανά βιβλίο να ξεστραβωθείς.
Απαράδεκτη, απαξιωτική και χυδαία συμπεριφορά έχω μόνο απέναντι σ' όσου προσβάλουν τη νοημοσύνη μου. Δεν το ανέχομαι. Ιδίως όταν ανώνυμοι γράφουν χαρτιαπλιάγκες χωρίς να έχουν παρακολουθήσει στο ελάχιστο τι έχω πει και τι έχω γράψει. Ειδικά απέναντι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Προφανώς το να έχεις κάποιον σαν τον Κωνσταντίνου στις γραμμές σου που βιοπορίζεται μέσα από δίκτυα, ΜΚΟ και χρηματοδοτήσεις για να εκμεταλλεύεται τον πόνο και τον καημό των προσφύγων και μεταναστών, αλλά και για ντύνεται με τη σημαία της "ένοπλης αντιπολίτευσης" της Συρίας, δεν αποτελεί πρόβλημα. Εσείς προφανώς ξεύρετε καλύτερα. Ούτε βέβαια παίζει κανένα ρόλο το γεγονός ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπέρ των ανοικτών συνόρων, σύνθημα σύμβολο των μίσθαρνων οργάνων του Σόρος. Σύμπτωση, τυχαίο. Όσο για τα υπόλοιπα, δεν με αφορούν, τα αφήνω δια εσάς τους μορφώνους ιπποκάμπους του ανωνύμου βοθρολίβαδου του διαδικτίου. Όσο για το ποιός θα δικαιωθεί, άσε να το δούμε στην πράξη. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στο πεζοδρόμιο. Καλόν ύπνο βαθύ και προσοχή μη διαβάσεις τίποτε και σε ξυπνήσει.
Λυπούμαι, διότι δεν απαντάτε στην ουσία των γραφόμενων μου, αλλά στις εντυπώσεις. Ποια είναι η ουσία; 1ον η συμπεριφορά σας που είναι απαξιωτική, προσβλητική και χυδαία, απέναντι σε όλους όσους διαφωνούν με την άποψή σας. Αυτό είναι το σύνηθες και όχι η εξαίρεση, και εγείρει το προφανές ερώτημα, πώς άραγε θα επιτευχθεί η ζητούμενη λαϊκή ενότητα με λογικές - συμπεριφορές απόλυτης αλήθειας - δόγματος, σαν αυτά που συναντάμε στο ΚΚΕ και 2ον η "ωραιοποίηση" όσον αφορά στις προτάσεις σας. Σύμφωνα με τη λογική, θα περίμενε κανείς ότι θα μπορούσατε να καταρρίψετε τα επιχειρήματα αυτά, δίνοντας απλά ένα παράδειγμα όπου 1ον υπάρχει κάποιος χώρος με τον οποίο διαφωνείτε αλλά παρόλ αυτά έχετε δείξει πολιτισμένη και όχι απαξιωτική συμπεριφορά και όπου 2ον έχετε αναγνωρίσει ενδεχόμενες δυσκολίες όσον αφορά στην εφαρμογή των προτάσεών σας , καταδεικνύοντας κάποιον "δράκο" (έστω έναν), για τον οποίο - χωρίς απαραίτητα να έχετε ολοκληρωμένη απάντηση - τουλάχιστο να τον αναγνωρίζετε σαν πρόβλημα ώστε να μπορεί τουλάχιστο η κοινωνία να προετοιμαστεί και να πάρει τα μέτρα της.
ΔιαγραφήΣυγχωρέστε με που δεν γνωρίζω ιστορία όσο γνωρίζετε εσείς, και ευχαριστώ που με επιβεβαιώνετε για άλλη μια φορά απαξιώνοντάς με. Για την ιστορία, η "ωραιοποίηση" που σας καταλογίζω καθώς και η πεποίθηση της απόλυτης αλήθειας, είναι ακριβώς ότι μπορεί να χαρακτηριστεί λαϊκισμός και δογματισμός (ή μήπως "φασισμός";).
Το παράδειγμα που άλλωστε έφερα με την Ανταρσυα, δεν ήταν για να την υπερασπιστώ, ούτε ανήκω σε αυτήν. Ήταν όμως ενδεικτικό, και δυστυχώς με επιβεβαιώνετε. Αναφέρεστε πχ σε ενα συγκεκριμένο πρόσωπο (το οποίο και δε γνωρίζω, ούτε και γνωρίζω και τη θέση του στην Ανταρσυα). Αρα, ακόμα και αν έχετε δίκιο, φτάνει ένα και μόνο πρόσωπο για να αμαυρώσει ένα ολόκληρο πολιτικό χώρο; Μετά, επαναλαμβάνετε ακριβώς αυτό που ανέφερα και εγώ, ότι δηλαδή, η φαινομενική ταύτιση στόχων στο θέμα των συνόρων, δεν σημαίνει και ταύτιση συμφερόντων ή ταύτιση ανάλυσης ή ταύτιση συνολικής πρακτικής μεταξύ Ανταρσύα και Σόρος. Αυτό αποτελεί ακριβώς απλοποίηση του συνομοσιολογικού είδους. Τέλος, στο θέμα της Συρίας, αν και δεν έχω δει κείμενο της Ανταρσύα να επιχειρηματολογεί υπερ της Συριακής Αντιπολίτευσης, και αν και συμφωνώ μαζί σας στο κύριο θέμα της αναλυσης που κάνετε, το να κάνει ένας πολιτικός χώρος λάθος εκτίμηση, δεν αποτελεί έγκλημα! Αλλωστε η αριστερά είναι απο τα γενοφάσκια της ενάντια σε κάθε αυταρχισμό (όπως τον ορίζει αυτή, τελοσπάντων, διότι ο αυταρχισμός του προλεταριάτου δεν συνυπολογίζεται), και, όπως και να το κάνουμε, το καθεστώς Ασαντ δεν το έλεγες και δημοκρατικό. Αποτελεί λογική κατάληξη της κοσμοθεωρίας της αριστεράς να υποστηρίζει πχ τις δυνάμεις της αραβικής άνοιξης. Θα άρμοζε λοιπόν καλύτερα, μια πολιτισμένη και σοβαρή απάντηση σχετικά με αυτή την ενδεχομένως λάθος εκτίμηση της Ανταρσύα, από το να υπονοεί κανείς συνομοσίες περί διαπλοκής με τα πιο ύποπτα (αμερικανικά;) συμφέροντα.
Παραδόξως, δεν δώσατε σημασία ούτε στο ότι σας αναγνώρισα ως αξιοσημείωτη, χρήσιμη, αξιόλογη και αξιόπιστη πηγή, όσον αφορά στην ανάλυση της συγκυρίας και στις διαπιστώσεις σας, ενώ επίσης αναγνώρισα ότι οι προτάσεις σας είναι, πάραυτα, προς την σωστή κατεύθυνση. Ούτε δώσατε σημασία στο γεγονός ότι δεν ανέφερα κάτι συγκεκριμένο, αν και ανέφερα ότι αυτό γίνεται μόνο και μόνο λόγω έλλειψης χώρου. Θα αναφερθώ λοιπόν στο αμέσως επόμενο σχόλιό μου ώστε να γίνω πιο συγκεκριμένος, και ελπίζοντας φυσικά σε μια απάντηση.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΔιαγραφήΣυνεχίζοντας, θα αναγκαστώ να θυσιάσω το βάθος (ποιότητα) για την έκταση (ποσότητα), ώστε αν μη τι άλλο, να σας καταδείξω ότι μόνο απλό δεν είναι το όλο θέμα, αλλά και το πόσο λίγο αγγίζετε αυτές τις πλευρές.
Για τις έννοιες του πατριωτισμού και της δημοκρατίας, που αποτελούν και το βασικό δίπτυχο του ΕΠΑΜ, έχουν γραφεί τόνοι βιβλίων. Οι έννοιες, όμως, παραμένουν εξαιρετικά ασαφείς, ξεχειλωμένες και παρεξηγημένες. Ο Κομφούκιος είπε κάποτε, ότι όταν οι λέξεις και τα νοήματα δεν είναι καθαρά, τότε και οι πράξεις γίνονται συγκεχυμένες, το κράτος δεν διοικείται καλά και ακολουθούν πόλεμοι και καταστροφές. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει και σήμερα.
Σχετικά με τη δημοκρατία, που είναι καθαρά ζήτημα πολιτικό, δυστυχώς το ΕΠΑΜ παραμένει σε μια επιφανειακή και απλουστευτική προσέγγιση, η οποία δεν βοηθά την κοινωνία να καταλάβει τι εννοεί ο ποιητής, και άρα να προετοιμαστεί καταλλήλως. Η ιστορία δυστυχώς έδειξε το βιασμό της έννοιας από τις λεγόμενες "λαϊκές δημοκρατίες" (κεντρικά σχεδιαζόμενες οικονομίες), ενώ οι "φιλελεύθερες" τη βιάζουν βομβαρδίζοντας αμάχους και επιβάλλοντάς την πχ στο Ιρακ και στο Αφγανιστάν, εξάγοντας το σαν προιόν του τέλους της ιστορίας. Για να μην αναφερθούμε και στα δικά μας, και στη σημασία που πήρε η έννοια της δημοκρατίας από γεννήσεως του νεοελληνικού κράτους. Το να πάρει κανείς θέση σε τέτοια ζητήματα, είναι απολύτως απαραίτητο σήμερα. Ενδεικτικά και μόνο, το γεγονός ότι η ανάλυσή σας, π.χ. έχει αφορίσει εντελώς από το λεξιλόγιο την έννοια της ταξικής πάλης, αποδεικνύει μοιραία την επιφανειακότητα της χρήσης της έννοιας της δημοκρατίας.
Σχετικά με τον (καλό, ή αμυντικό) πατριωτισμό, και τη δήθεν διαφορά του με τον (κακό, ή επιθετικό) εθνικισμό, προκύπτουν δυο κύρια και ενδεχομένως αξεπέραστα προβλήματα: 1ον, ο προσανατολισμένος στις διεθνείς σχέσεις πατριωτισμός, εννοούμενος ως αμυντικός εθνικισμός (πατριωτισμός του συντάγματος), αφήνει ανοικτό το ζήτημα των κοινωνικών και πολιτικών στο εσωτερικό του εθνικού κράτους, με άλλα λόγια δηλαδή, δεν λύνει αυτομάτως το ζήτημα της δημοκρατίας. 2ον, στη σκληρή ιστορική πραγματικότητα, η διάκριση μεταξύ ενός αμυνόμενου ή επιτιθέμενου εθνικισμού, πατριωτισμού ή σωβινισμού καθίσταται εξαιρετικά ασαφής, και το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη, εξαιρετικά εύκολη. Εντάσσοντάς το αυτό στη σημερινή συγκυρία, όπου στην Ευρώπη, το ρεύμα υπέρ του έθνους κράτους αναδύεται από δυνάμεις τύπου Λεπέν/Γαλλία, Βίλντερς/Ολλανδία, UKIP/Αγγλία, για να μην αναφερθούμε στην Αυστρία, Ουγγαρία, Ουκρανία, ή στα δικά μας, δηλαδή δυνάμεις ακραιφνώς ακροδεξιές, οδηγείται κανείς στο προφανές συμπερασμα της απόλυτης και επείγουσας αναγκαιότητας να τεθούν σαφείς διαχωριστικές γραμμές.
Τέλος, το να κρατάει κανείς κριτική στάση απέναντι στην πραγματικότητα και στο μέλλον, δεν αποδεικνύει την πολιτική του άποψη ή προτίμηση, επομένως θα συνιστούσα ακόμα μια φορά να είστε πιο προσεκτικός στο πως κρίνετε τους άλλους.
Πρώτο, υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι με απόψεις. Το ένα είδος είναι εκείνοι που οι απόψεις τους, όταν δεν αποπνέουν βαθιά γνώση του θέματος για το οποίο μιλάνε ή γράφουν, συνιστούν το απαύγασμα μιας βαθύτατης κοινωνικής εμπειρίας. Προσωπικά τις απόψεις αυτών των ανθρώπων τις σέβομαι και τις υπολήπτομαι, όσο τίποτε άλλο. Ακόμη κι αν διαφωνώ μαζί τους. Ιδίως όταν διαφωνώ, γιατί η αναμέτρηση με τέτοιες απόψεις μου ακονίζει το μυαλό, τη δική μου επιχειρηματολογία και με σπρώχνει μπροστά. Τέτοιες απόψεις έχουν μείνει ελάχιστες στη σημερινή διανόηση. Μετρημένες στα δάχτυλα. Αντίθετα, λατρεύω να αφουγκράζομαι τις απόψεις του απλού κόσμου, της δουλειάς της βιοπάλης. Από αυτούς έμαθα όσα δεν μπόρεσαν να με διδάξουν 20 χρόνια ενασχόλησης στα θρανία της κομμουνιστικής αριστεράς.
ΔιαγραφήΤο άλλο είδος απόψεων είναι εκείνο που μοιάζει με την πορδή. Ο καθένας μπορεί να αμολήσει κι από μία. Και φυσικά να μας εγκαλεί κατόπιν γιατί δεν μας αρέσει η μυρωδάτη άποψή του. Τέτοια άποψη μας αμόλυσες κι εσύ. Και τώρα γράφεις χαρτιαπλιάγκες για να δικαιολογήσεις το πόσο μυρωδάτη είναι. Έλεος!
Δεν έχεις ιδέα γιατί πράγμα μιλάς, ωστόσο έχεις το απύθμενο θράσος να με εγκαλείς. Με εγκαλείς για τον χαρακτηρισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όταν εσύ ομολογείς δεν γνωρίζεις πρόσωπα και πράγματα. Μεγαλείο. Η πορδή ως άποψη στη νιοστή δύναμη.
Βέβαια, δεν θεωρείς αρκετό για να ταυτιστεί μια δύναμη με θέση υπέρ των ανοιχτών συνόρων με τον Σόρος. Όπως βέβαια φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και τον Μιχαλολιάκο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι το "εθνικιστικό κράτος" δεν είναι το ίδιο με το φασιστικό κράτος, ούτε ο δικός τους χαιρετισμός έχει σχέση με τον φασιστικό, αλλά και ο αγκυλωτός δεν είναι παρά ο αρχαιοελληνικός μαίανδρος. Θαυμάσια. Συνέχισε έτσι. Μπορεί να μην μπορείς να μην έχεις τη δυνατότητα να στοιχειωθετήσεις κανενός είδους άποψη, αλλά από πορδές είσαι ικανός να βάψεις μέχρι κι αυγά.
Τέλος, έχω πάνω από 30 χρόνια τριβή με τη θεωρία και τις επιστήμες με τις οποίες καταγίνομαι. Μπορεί να μην τα ξέρω όλα, αλλά όσα γνωρίζω τα ξέρω καλά, πολύ καλά. Επομένως, έχω κατακτήσει τουλάχιστον την ικανότητα να αντιλαμβάνομαι πότε μια άποψη - συμφωνώ ή διαφωνώ, άσχετο - είναι σεβαστή και πότε δεν είναι. Κι όποια άποψη δεν μου είναι σεβαστή, γιατί ο φορέας της την αμολάει λες και πεύδεται, τότε να είσαι σίγουρος ότι θα είμαι αμείλικτος. Και το κάνω όχι μόνο, ούτε κυρίως με κριτήριο του συμφωνώ, διαφωνώ, αλλά με κριτήριο την ποιότητα εκφοράς της άποψης. Δεν χαρίστηκα ποτέ και δεν πρόκειται να χαριστώ ποτέ σε κανέναν που είτε με "γλύφει" με ανοησίες και ηλιθιότητες, είτε εμφανίζεται ως εμβριθής γνώστης για να μου προσβάλει τη νοημοσύνη εμφανίζοντας ως άποψη την πορδή. Συγνώμη, αλλά δεν πρόκειται να το κάνω.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
ΔιαγραφήΤώρα σε σχέση με τις ωραιοποιημένες προτάσεις σας. Ομολογώ, ότι η ανάλυσή σας είναι αρκετή ώστε να απορρίψει την γελοία καταστροφολογία της επίσημης προπαγάνδας, τελευταία εκφραζόμενη από τύπους σαν τον πανεπιστημιακό κ. Γκιόκα που σωστά αποδομήσατε. Απουσιάζει όμως η εκτεταμένη/ρεαλιστική ανάλυση σε κινδύνους και σε προβλήματα που ενδέχεται να ανακύψουν, τόσο εντός, όσο και εκτός των τοιχών, τόσο σε βραχυπρόθεσμο, όσο και σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο. Παραθέτω ενδεικτικά μόνο, εξαιρετικά σύντομα, κάποιες παρατηρήσεις, χωρίς σειρά προτεραιότητας.
1) Διαγράφοντας το σύνολο του χρέους, προφανώς θα οδηγήσει σε αντίδραση από μεριάς δανειστών, ή θιγόμενων. Δηλαδή σε πρώτο επίπεδο επίσημα από ΕΕ, ΔΝΤ, αλλά και σε δεύτερο επίπεδο επίσημα από οργανισμούς σαν τον ΠΟΕ, το G20, το ΝΑΤΟ αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας. Η ιστορία δυστυχώς είναι απρόβλεπτη, επομένως δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί σχεδόν κανένα ενδεχόμενο. Ακόμα και της στρατιωτικής επέμβασης. Άλλωστε αυτό κάνει ο ιμπεριαλισμός ασταμάτητα τα τελευταία 150 χρόνια. Το επιχείρημα ότι αυτό αποκλείεται, διότι το οικονομικό κόστος για τις μεγάλες δυνάμεις, από ενδεχόμενη αναταραχή στην περιοχή, είναι δυσθεώρητο, δεν είναι αρκετό. Αυτό άλλωστε έδειξε η ιστορία και οδηγηθήκαμε στον 1ο και 2ο παγκόσμιο χωρίς να το περιμένει κανείς.
2) Το λιγότερο που θα υποστούμε άμεσα, είναι η άρνηση δανεισμού. Σωστά αντιπροτείνετε ότι δεν το έχουμε ανάγκη, αφού μπορούμε να κόβουμε νόμισμα για να καλύπτουμε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Τα δανεικά, άλλωστε, όπως λέτε, πάνε όλα στους δανειστές, τίποτα δεν πάει σε κρατικές δαπάνες. Απο αυτό δεν προκύπτει άραγε λογικά ότι κατά τα άλλα έχουμε πλεόνασμα; Το οποίο δεν ισχύει φυσικά, παρά μόνο έπειτα από λογιστικές αλχημείες. Το μελλοντικό έλλειμμα του προυπολογισμού όμως, θα πρέπει να είναι σημαντικά μεγαλύτερο σε μια περίπτωση υλοποίησης των προτάσεών σας, οι οποίες αναγκαστικά θα περιέχουν σημαντικά αυξημένες κρατικές δαπάνες (λόγω αύξησης κοινωνικών δαπανών, αλλά και κρατικών επενδύσεων, εθνικοποιήσεων, κλπ). Πως θα χρηματοδοτηθεί αυτό; Μα, με το νέο νόμισμα. Σωστά. Μόνο που αυτό ισχύει μόνο βραχυπρόθεσμα, διότι μακροπρόθεσμα, δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα κράτους στην ιστορία, που έχει φυσικά το δικό του νόμισμα, αλλά δεν χρειάζεται να καταφύγει ποτέ στο εξωτερικό δανεισμό (έκδοση ομολόγων). Ούτε καν οι ΗΠΑ, το ισχυρότερο κράτος στον κόσμο. Αυτό δεν θα πρέπει να αποκρύβεται ή να υποβαθμίζεται.
3) Ο έλεγχος κεφαλαίων που - σωστά - θα απαιτηθεί, δυστυχώς έρχεται με χρονική υστέρηση. Η ανάλυσή σας αγνοεί τη φυγή κεφαλαίων που θα επέλθει σαν προφανές αποτέλεσμα φόβου ενδεχόμενης νίκης του ΕΠΑΜ σε επερχόμενες εκλογές, ή ενδεχόμενης γιγάντωσης ενός μαζικού πολιτικού κινήματος ανυπακοής με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης. Σημειωτέον, το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων σε τράπεζες ανήκει κυρίως στο μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή σε λίγους αποταμιευτές. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι μάλλον υπερεκτιμάτε σημαντικά το διαθέσιμο συνάλλαγμα που θα παραμείνει τυπωμένο εντός χώρας ώστε να χρησιμοποιηθεί στις συναλλαγές για τις εθνικές εισαγωγές. Το συνάλλαγμα αυτό, το οποίο είναι κυρίως σε Ευρώ, έχει υπερεκτιμηθεί όχι μόνο σχετικά με την ποσότητά του, αλλά και με την αξία του στην αγορά. Το λογικό επακόλουθο που έχει υποστηριχθεί και από εσάς, των σοβαρότατων κραδασμών στην υπόλοιπη ΕΕ αν όχι η κατάρρευσή της, θα σημαίνει και κατρακύλισμα του Ευρώ έναντι άλλων νομισμάτων. Αυτό λοιπόν σημαίνει και υποτίμηση της πραγματικής αξίας του διαθέσιμου συναλλάγματος, άρα περαιτέρω απόκλιση στις εκτιμήσεις σας που δεν λαμβάνετε υπόψιν.
Διαγραφή4) Η αποδοχή του νέου νομίσματος στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές, μια και δε μπορούμε μεσοπρόθεσμα να στηριζόμαστε μόνο στο συνάλλαγμα, θα μπορούσε να συναντήσει σοβαρά εμπόδια από τη στιγμή που θα έπρεπε να αναγνωριστεί τουλάχιστο από ορισμένες ισχυρές οικονομίες. Ομως, για μια μικρή οικονομία όσο η δική μας, και με μια στάση πρωτοφανή και επαναστατική ενάντια στα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης, με διαγραφή χρέους και επαναφορά του προστατευτισμού, καμία μεγάλη δύναμη δεν είναι πιθανόν να μας υποστηρίξει, ούτε Κίνα, ούτε Ρωσία, ούτε φυσικά ΗΠΑ ή Ιαπωνία ή Μεγάλη Βρετανία. Η μόνη αντίστοιχη κατάσταση με αυτόν τον υπαρκτό κίνδυνο είναι η κατάσταση που επικρατούσε στο Ιραν.
Αυτα, μόνο ενδεικτικά, και μόνο για εκτός των συνόρων. Για εντός, το θέμα είναι ακόμα σοβαρότερο, βαθύτερο και πολυπλοκότερο, και αφορά στο πως χτίζεται μια λαϊκή ενότητα και στο πως προωθείται η δημοκρατία και ο πατριωτισμός, διαφορετικά δε θα μπορούν να κερδηθούν οι συγκρούσεις με την εγχώρια ελίτ. Και αυτό, είναι θέμα πρωτίστως θέμα ταξικής πάλης, το οποίο δυστυχώς έχετε εντελώς απαξιώσει.
Όσο για τη δημοκρατία και τον πατριωτισμό είναι σίγουρο ότι έχουν γραφεί τόνοι βιβλίων, αλλά δυστυχώς του λόγου σου δεν έκανες τον κόπο ούτε να τα ξεφυλλίσεις. Καταγίνεσαι μ' ένα θέμα, το οποίο γνωρίζεις από φυλλομετρήσεις εγχειριδίων και του διαδικτύου. Απόδειξη; Το βαρύγδουπο συμπέρασμα ότι "οι έννοιες, όμως, παραμένουν εξαιρετικά ασαφείς, ξεχειλωμένες και παρεξηγημένες." Τι μου λες, ρε παιδί μου. Το ζήτημα της πατρίδας απασχολεί την ανθρώπινη σκέψη από την εποχή του Ομήρου και η δημοκρατία από την εποχή της κλασσικής Ελλάδας, αλλά κατά εσένα είναι έννοιες συγκεχυμένες και αδιευκρίνηστες. Κι επειδή προφανώς σε κάποιο κατάλογο quatation διάβασες κάποια αποστροφή από τον Κομφούκιο, τότε να σου πω κι εγώ κάτι που έγραφε ο Χέγκελ στη φαινομενολογία του πνεύματος: όποιος αντιλαμβάνεται ως συγκεχυμένες τις έννοιες που γεννά η ίδια η ζωή και η δράση του ανθρώπου, τότε δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να προβάλει τι δική του απόλυτη σύγχυση στις έννοιες.
ΔιαγραφήΣου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι αυτό που θεωρείς εσύ συγκεχυμένο δεν είναι παρά οι ριζικά διαφορετικές οπτικές για τις έννοιες που γεννούν οι ίδιες οι συγκρούσεις και οι αντιθέσεις της ίδιας της ζωής;
Τι είναι δημοκρατία; Κάτι που το έχει διευκρινίσει από την εποχή του ακόμη ο Αριστοτέλης. Όλες οι μετέπειτα επαναστάσεις επιβεβαίωσαν, ακόμη και με αρνητικό τρόπο, τον ορισμό του Αριστοτέλη. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι τουλάχιστον από την εποχή της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης η ουσία της δημοκρατίας αναλύεται σε τέσσερις θεμελιώδεις αρχές:
Πρώτο: Την ουσιαστική κατοχύρωση και διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας, που σημαίνει ότι όλες οι εξουσίες πρέπει να πηγάζουν και να ασκούνται από τον ίδιο τον λαό.
Δεύτερο: Την εξασφάλιση του ενιαίου και αδιαίρετου της δημοκρατίας, όχι μόνο από εδαφική και διοικητική άποψη, αλλά πρώτα και κύρια από άποψη πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Τρίτο: Την κατοχύρωση των ελευθεριών, των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του πολίτη απέναντι στην εξουσία.
Τέταρτο: Την θεμελίωση της εθνικής κυριαρχίας, του σεβασμού της εθνικής αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας.
Γι’ αυτό και πάλη για τη δημοκρατία δεν σημαίνει απλά πάλη για δικαιώματα. Αντίθετα, θεμελιώδες ζήτημα της δημοκρατίας είναι το πρόβλημα της κυριαρχίας, δηλαδή από πού πηγάζει, ποιος την ασκεί και με ποιον τρόπο ασκείται η εξουσία. Όσο η εξουσία δεν ανήκει, ούτε ασκείται από τον ίδιο τον λαό, με τρόπο που κατοχυρώνει την κυριαρχία και τα δικαιώματά του, τόσο η δημοκρατία αποτελεί μια φενάκη, μια ψευδαίσθηση, μια απάτη ολκής για να συγκαλύπτει την αληθινή απολυταρχία της άρχουσας τάξης και των εξ επαγγέλματος εκπροσώπων της.
Φυσικά, κανένα από αυτά τα γνωρίσματα δεν είναι δεδομένο, κατακτημένο, κατοχυρωμένο. Όλα τους είναι αντικείμενο και ταυτόχρονα πεδία αναμετρήσεων, ταξικών, κοινωνικών, πολιτικών και φυσικά εθνικών. Κι επομένως η μορφή του κράτους που επιτρέπει την ανέλιξη της δημοκρατίας δεν είναι εκείνη που συγκαλύπτει τις αντιθέσεις, αλλά εκείνη που αναδεικνύει ελεύθερα τις αντιθέσεις και την πάλη αναμεταξύ τους έως την τελική λύση.
Εσύ πάλι μιλάς για δημοκρατία, χωρίς να γνωρίζεις τι είναι. Μιλάς γι' αυτήν με επιθετικούς προσδιορισμούς "λαϊκή", "φιλελεύθερη", κοκ, όπως ο αρχάνθρωπος μιλούσε με κραυγές και επιφωνήματα. Όταν δεν μπορείς και δεν ξέρεις να ορίζεις τις έννοιες και μάλιστα έννοιες με ιστορικό περιεχόμενο, χάνεσαι στην επιδερμικότητα του αυτοπροσδιορισμού. Να γιατί βρίσκεις τις έννοιες συγκεχυμένες. Το πρόβλημα δεν είναι τω εννοιών, αλλά αποκλειστικά δικό σου.
Όσο για το έθνος και τον πατριωτισμό, εκεί είναι που τα έχεις χάσει τελείως. Δεν υπάρχει καλός και κακός πατριωτισμός. Ο πατριωτισμός είναι η πολεμική ιαχή των κατώτερων τάξεων ενάντια στην απολυταρχία και τη τυραννία. Σάμιουελ Τζόνσον, αυτός ο λάτρης της βρετανικής απολυταρχίας έγραφε στο Dictionary, 1755, πατριώτης είναι εκείνος του οποίου κυρίαρχο πάθος είναι η αγάπη για την χώρα του.Το 1773 προσθέτει: ευφημισμός για έναν συνειδητό ανατροπέα της κυβέρνησης. Το 1775, ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων. Παλιάνθρωποι για τον Τζόνσον ήταν οι πατριώτες της Αμερικανικής επανάστασης, που διεκδίκησαν την ελευθερία τους από το βρετανικό στέμμα.Στην Γαλλική Επανάσταση η λέξη πατρίδα (patrie) ανέκτησε την δημοτικότητά της. Απέκτησε απήχηση πρώτα και κύρια στα λαϊκά στρώματα κι αποτέλεσε το σύνθημα του ξεσηκωμού. Η πατρίδα πια συνδέεται άρρηκτα με το κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσονται οι αγώνες ενός λαού για την ελευθερία, τη δημοκρατία και τα δικαιώματά του.«Οι Γράκχοι, οι Σκιπίωνες κάτω από την τυραννία του Καλιγούλα», αναφωνεί ο αββάς Coyer, «θα μπορούσαν να θεωρούν την Ρώμη ως πατρίδα τους;» Η διαμαρτυρία του Chevalier de Jaucourt είναι επίσης χαρακτηριστική: «Εκείνοι που ζουν κάτω από έναν ανατολίτικο δεσποτισμό, όπου κανένας άλλος νόμος είναι γνωστός εκτός από τη βούληση του κυρίαρχου, καμία άλλη αρχή της κυβέρνησης εκτόςωαπό τον τρόμο, όπου δεν υπάρχει τύχη, δεν υπάρχει ζωή στον τομέα της ασφάλειας, εκείνοι, λέω, δεν έχουν πατρίδα.» Με άλλα λόγια, όπου η πολιτική ελευθερία δεν υπάρχει, όπου υπάρχει ένα κοπάδι σκλάβων, αυτό δεν είναι ένα έθνος πολιτών. Είναι το προνόμιο των πολιτών, των ελεύθερων ανθρώπων, να έχουν μια πατρίδα. Αυτό ακριβώς είναι ο ορισμός του σύγχρονου έθνους.
ΔιαγραφήΤι διαφορετικό εννοούσε ο Μαρξ όταν έγραψε στο Μανιφέστο: Οί Εργάτες δέν έχουν πατρίδα. Δέ μπορεί νά τους πάρεις
αυτό που δέν έχουν. Μά μιά και τό προλεταριάτο πρέπει
πρώτα νά καταχτήσει τήν πολιτική Εξουσία, νά άνυψώ-
θεί σέ εθνική τάξη, νά συγκροτηθεί τό ίδιο σάν έθνος,
είναι καί τό ΐδιο έπίσης έθνικό, αν και σέ καμιά περίπτωση
μέ τήν έννοια τής άστικής τάξης.
Απέναντι στον πατριωτισμό αναπτύχθηκε ιδίως από την εποχή του Ναπολέοντα του μεγάλου ο σωβινισμός, η λογική που στον αγγλοσαξωνικό κόσμο αποτυπωνόταν ως τζινγκοϊσμός, δηλαδή my country right or wrong. Αυτή ακριβώς η λογική προς τα τέλη του 19ου αιώνα ονομάστηκε εθνικισμός. Και δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το δικαίωμα της άρχουσας τάξης και του κράτους της να εκφράζει αυτή αποκλειστικά το έθνος κι όχι ο λαός και οι καταπιεσμένες τάξεις. Το έθνος έτσι πρώτα αποκόπηκε από τις δημοκρατικές του αφετηρίες και λίγο αργότερα, μετά το 1871 απέκτησε φυλετικά χαρακτηριστικά, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε να έχει δημοκρατικά, λαϊκά και εργατικά χαρακτηριστικά.
Πόσο πια συγκεχυμένα είναι όλα αυτά; Και μη μου πεις ότι είναι τόσο δύσκολο να τα διακρίνεις σ' όλους εκείνους που πιπιλάνε το έθνος, την πατρίδα και τον πατριωτισμό. Αυτά τα ολίγα, αν και έχω την αίσθηση ότι μιλάω σε τοίχο.
Δυστυχώς οι Γερμανοί (και τα τσιράκια τους) έχουν αποθρασυνθεί τελείως...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.analyst.gr/2017/05/11/to-apokorifoma-tis-xiragogisis/
Όπως γράφει ένα γκεμπελικό δημοσιογραφικό αριστούργημα μίας γερμανικής εφημερίδας, η Ελλάδα κερδίζει από το χρέος της, οπότε δεν χρειάζεται η διαγραφή μέρους του – στηριζόμενη στο δημοσίευμα ενός Ισπανού ιδιώτη στο διαδίκτυο, το οποίο δεν έχει καμία απολύτως επιστημονική μεθοδολογία.
Ο Γκαίμπελς θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος για τα "πνευματικά" (ανάπηρα) τέκνα του...!
Θα ήθελα παρακαλώ να μου εκθέσετε την άποψή σας για τον ρόλο Καρατζαφέρη και του καναλιού του (ΑΡΤ) αναφορικά με την όψιμη αντιμνημονιακή-φιλοδραχμική του μετάλλαξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα-πρώτα ο κ. Καρατζαφέρης είναι υπέρ της δραχμής, αλλά ποιάς δραχμής; Της διπλής, ή παράλληλης δραχμής. Σαν αυτή που προτείνει ο Σόιμπλε. Η ελευθερία και ανεξαρτησία της πατρίδας, ούτε που του περνά από το νου.
ΔιαγραφήΝα έχουμε έτοιμο σχεδιασμένο σε πλήρη διαφάνεια και λεπτομέρεια την θεσμισμένη κοινωνία που επιδιώκουμε μετά την ανατροπή, για να γνωρίζει ο κόσμος. Αυτό θα βοηθήσει τον κόσμο να παλέψει για την αντροπή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Καζάκη αν και φαντάζομαι τον όγκο της εργασίας σας, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, κάποια στιγμή, να αναρτήσετε μια λίστα (ως βασικό οδηγό) σημαντικών βιβλίων που θα έπρεπε να διαβάσει κάποιος στην ζωή του. Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικοινωνήστε με τα κεντρικά γραφεία του ΕΠΑΜ (210-3428676 - 210-3422156), όπου υπάρχει διαθέσιμη μια ολόκληρη βάση δεδομένων με βιβλιογραφία που θα μπορούσε να σας είναι χρήσιμη. Τα βιβλία που αναφέρονται είναι ολόκληρα σε μορφή pdf και κατά τη γνώμη μου συνιστούν μια καλή βάση για μόρφωση και μελέτη. Το σύνολο των βιβλίων δίνεται δωρεάν.
ΔιαγραφήΣας ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΓραφτό του αξέχαστου λογοτέχνη Βασίλη Ρώτα,σχετικό με τον πατριωτισμό (από παλιά δημοσίευση στο Ποντίκι).
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο πασάς μαθαίνει τον Καραγκιόζη,τι εστί πατρίς".
ΠΑΣΑΣ:Ας πούμε πως έρχεται ένας να σου πάρει το σπίτι.Τι θα κάμεις;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Ποιος θα 'ρθει να πάρει το δικό μου το σπίτι,πασά μου;Στραβομάρα θα 'χει να πάρει κανένα καλύτερο από τα τόσα;
Π.:Υπόθεσε,βρε,πως δεν υπάρχουν άλλα σπίτια,πως είσαι στην ερημιά κι έρχεται ο άλλος να σε βγάλει για να μείνει αυτός.Τι θα κάμεις;
Κ.:Ποιος κάθεται στην ερημιά,πασά μου,και μάλιστα να 'ρθει κι άλλος να τονε βγάλει;Τι 'ναι η ερημιά,το σαράι σου,να έχει ούλα τα καλά;
Π.:Λοιπόν έστω.Εγώ είμαι στον τόπο μου,στο σαράι μου,στην καλοπέρασή μου κι έρχεται ο άλλος να μου κάμει πόλεμο,να με βγάλει εμένα,να με αιχμαλωτίσει,να με σκοτώσει και να πάρει αυτός να 'χει την περιουσία μου και τις γυναίκες μου και τ' αγαθά μου και τη δόξα μου.Ε,δεν πρέπει ν' αντισταθώ,να πολεμήσω,για να διαφεντέψω το δίκιο μου;
Κ.:Άκου λέει.
Π.:Ε,αυτό είναι πατρίς.
Κ.:Ποιο;
Π.:Να,ο τόπος εδώ μ' όλα του τα καλά.Το κατάλαβες τώρα;
Κ.:Πως,πως...
Π.:Τι κατάλαβες;
Κ.:Να,πως πατρίς είναι το σαράι σου,τα λεφτά σου,η καλοπέρασή σου...
Π.:Όχι μόνο η δική μου η καλοπέραση,βρε,παρά και η δική σου.Εδώ είμαστε όλοι μαζί.
Κ.:Μαζί είμαστε,αμή χώρια τρώμε.Εσύ έχεις τα καλά και εμείς τα καλάμια.
Τι μου θύμησες καλή μου Κούλα. Ο πιτσιρίκος της εποχής μου, μπορούσε να παίζει καραγκιόζη. Το κάναμε όσοι είχαν και λίγο θάρρος.Να είσαι πάντα Καλά. Νομίζω ότι κάναμε μία μικρή Παρένθεση, στον Αγαπητό και Άξιο Γεν.Γραμματέα του Ε.ΠΑ.Μ. ο οποίος Ξεκίνησε μαζί με λίγους,ώστε να δημιουργηθεί αυτό το Κίνημα που δίνη την δυνατότητα σ'όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ και σ'όλες τις ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ να Αντιληφθούν με τι υποκείμενα
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει να κάνει Αυτός ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ. Πιστεύω πως ο Χρόνος μας ωρίμασε,δέν
χρειάζεται να περάσουν περισσότερα Χρόνια και από την Χούντα.Τι μας έχει μείνει ώστε να κάνουμε αυτό που ΠΡΈΠΕΙ.Θεωρώ για όσους έστω για λίγο, να άκουσαν η διάβασαν κάτι γύρω από το Ε.ΠΑ.Μ. ας δείξουν το ενδιαφέρον που απαιτούν ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ