Αγαπητέ κ. Μ. Γλέζο
Κάνατε λάθος κ. Γλέζο. Δεν είναι όπως τα καταλάβατε. Σας το
λένε όλοι. Όλοι οι απόντες από τις μικρές και μεγάλες στιγμές του ελληνικού
λαού. Όλοι οι καρεκλοκένταυροι καριέρας. Όλοι όσοι επιδίδονται για χρόνια στην πολιτική
κωλοτούμπα, στην κονόμα και τις επιδοτήσεις. Όλοι όσοι ξεπούλησαν θέσεις,
απόψεις, ακόμη και επιστημονικό έργο για έναν υπουργικό θώκο, ή μια έδρα στο
κοινοβούλιο. Όλοι οι καλλιτέχνες με το απλωμένο χέρι. Όλοι οι παλιάτσοι της
εκάστοτε εξουσίας. Όλοι οι Λουδουβίκοι της πλάκας.
Μόνο αλτσχάιμερ δεν λένε ότι έχετε, αν και το εννοούν
σαφέστατα. Βλέπετε, δεν μπορούν να σας χρησιμοποιήσουν πια ως άγιο εικόνισμα
για την αποβλάκωση των πιστών. Άλλωστε γι' αυτό σας ήθελαν εξαρχής. Τη φήμη και
τον συμβολισμό του ονόματός σας, ώστε να καπηλευθούν τους αγώνες για ελευθερία και
λαοκρατία της πιο ηρωικής γενιάς, της δικής σας γενιάς.
Μπορεί με τις περισσότερες πολιτικές επιλογές σας να μην
συμφωνώ, αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να αναγνωρίσω το τσαγανό που χρειάζεται να
μιλήσετε καθαρά και ξάστερα, χωρίς να υπολογίζετε κατεστημένες εξουσίες,
κομματικές ή άλλες. Και μόνο αυτό θέτει τον πήχη για όλους μας πολύ ψηλά.
Σας καλούν να παραιτηθείτε, όλοι αυτοί με τη λιγούρα της
εξουσίας στο μάτι. Μην τους ακούτε. Η θέση δεν ανήκει στο κόμμα, αλλά στον λαό.
Οφείλετε να κρατήσετε τη θέση και να σηκώσετε το λάβαρο του αγώνα ακόμη πιο
ψηλά στην υπηρεσία όχι του κόμματος, αλλά του λαού.
Δεν οφείλετε σε κανέναν συγνώμη. Οφείλετε όμως να μην κάνετε
πίσω. Οφείλετε να μην θανατώσετε τις ελπίδες και τις προσδοκίες ενός ολόκληρου
λαού σε άκαρπες και παρελκιστικές κομματικές διαδικασίες. Οφείλετε να
ανοιχτείτε στον απλό κόσμο, να ενωθείτε με ότι τίμιο, αληθινό και συνεπές
υπάρχει στον αγώνα ενάντια στον σύγχρονο δυνάστη, για την ελευθερία, για την
εθνική ανεξαρτησία, την λαική κυριαρχία, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Με τιμή
Δημήτρης Καζάκης
κ. Καζάκη, με όλη την εκτίμηση, αλλά έχω δύο απορίες: Παλιότερα είχατε κατηγορήσει το κ. Γλέζο γιά απουσία από τους αγώνες του λαού ενώ τώρα μάλλον τον αποδέχεστε και δεύτερον το ΧΩΝΙ πού αρθρογραφείτε, υμνεί τα επιτεύγματα της κυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρ΄οτι εσείς τα στηλιτεύετε με δριμύτητα και συμφωνώ μαζί σας. Πως ομως συμβιβάζονται αυτά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτο: Η κριτική που έκανε στον Γλέζο αφορούσε την ευρωλατρεία του και την συκοφαντική επίθεση εναντίον του ΕΠΑΜ που το συνέκρινε με την φασιστική ΕΣΠΟ. Δεν έχω να πάρω τίποτε πίσω από αυτή την κριτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω σήμερα μια κίνηση που τον τιμά.
ΔιαγραφήΔεύτερο: Έγραφα όσο το Χωνί ήταν αντιμνημονιακό. Όταν μετατράπηκε σε φερέφωνο της νέας μνημονιακής κυβέρνησης, δοκίμασα να αρθρογραφήσω σχετικά για να δω και τις πολιτικές ανοχές. Δυστυχώς, μετατράπηκε από Χωνί σε Φερέφωνο. Κι επομένως δεν θέλω καμιά σχέση μαζί του. Ιδίως ότι εφαρμόζουν τακτικές αποκλεισμού και λογοκρισίας.
Κε Καζάκη, μήπως εδώ θα έπρεπε όμως να κάνετε κάποια αυτοκριτική, όσον αφορά τις σχέσεις με τους ΑΝΕΛ και σε κάποιο βαθμό τους λόγους για συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ;
ΔιαγραφήΣυχνά μιλάτε για την ανάγκη ενότητας και στηλιτεύετε (συχνά άδικα κατ' εμέ, συχνά δίκαια, αλλα εριστικά) το ΚΚΕ για την αποχή του από τη συνεργασία.
Μήπως αυτό όμως συμπυκνώνει και κάποια πολιτική εμπειρία; Πως πρέπει να απέχει κανείς από τη νομιμοποίηση σχημάτων πολιτικής καιροσκοπίας και κερδοσκοπίας, όταν η σύνθεση λόγων και έργων είναι αδύνατη;
Πώς θα μπορούσατε εσείς (ως ΕΠΑΜ) να επιβάλλετε όρους και να πιέσετε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να τηρήσει τις υποσχέσεις της, αντί στη πράξη να αξιοποιηθείτε ως μέσο "λαϊκής νομιμοποίησης" μιας κυβέρνησης χωρίς αιδώ κι αισχύνη;
Εδώ στην εφημερίδα που ξεκίνησε, φαινομενικά, για να εκφράσει αυτή τη στάση, δεν ήταν δυνατόν να βάλετε φραγμούς.
Από την άλλη, δε, το αίτημά σας για συνεργασία με μια τέτοια κυβέρνηση ήταν για να μπει ένας πρώτος φραγμός στους πλειστηριασμούς κτλ...και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κανείς πραγματικά να περιμένει κα΄τι άλλο από νέο μνημόνιο.
Οπότε εφόσον φαίνεται να τίθεται ένας φραγμός, μέχρι στιγμής, μήπως θα έπρεπε να είστε πιο μετριόφρων στη κριτική σας στη νέα συγκυβέρνηση, αφού αυτό ήταν το μόνο ρεαλιστικό πλαίσιο προσδοκιών.
Κι από τη δική σας στάση δλδ αναδεικνύεται μια αντίφαση.
κ. Καζάκη , σίγουρα το Χωνί είναι μια πονεμένη ιστορία , για σας πρώτα και στη συνέχεια για όλους εμάς, που από την πρώτη μέρα το στηρίξαμε. Αποδείχτηκε ότι τα ρετάλια του Τριανταφυλλόπουλου , είναι ίδια με το πρώην αφεντικό τους , θεωρώντας την μπέσα άχρηστη λέξη. Όμως κι εσείς πρέπει να μας δώσετε μερικές εξηγήσεις για το τι πραγματικά συνέβη για να καταλήξετε από συνεκδότης στην αρχή ,αρθρογράφος στη συνέχεια και τώρα που, αυτοί τους οποίους εσείς αναδείξατε με τον αγώνα σας οργώνοντας την Ελλάδα, έπιασαν «στασίδι», είσαστε μάλλον ανεπιθύμητος.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που αξίζει υπάρχει στο νετ και είναι δωρεάν: οι κύκλοι αυτομόρφωσης. ποιο χωνί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλιος Γιαννόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν είναι αργά,
όλοι κάνουμε λάθη, και μερικοί αν όχι όλοι και «λάθη».
Έτσι και ο Μανώλης Γλέζος, έκανε αρκετά και από τα δυο, ένα τρανταχτό κατά εμέ όταν λίγα χρόνια πριν, ερχόμενος στην Δράμα να χαιρετήσει το «κίνημα» των αγανακτισμένων, αν και δήλωσε απλώς επισκέπτης, συμπαραστάτης, εντελώς ανεξάρτητος και ακομμάτιστος, ήταν ανεπίσημα καλεσμένος του ΣΥΡΙΖΑ και δούλεψε για αυτόν. Σαφώς θα μπορεί κάποιος να πει ότι ως αριστερός πίστευε πως ίσως η μόνη δύναμη από τότε να ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, κανένα πρόβλημα, ας τον στήριζε εξ'αρχής επισήμως, αλλά τότε δεν επέτρεπε η πολίτικη γραμμή που ήταν διαφορετική, όπως πάντα δηλ με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΠΟ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ.
Γ’αυτό λέω πως ποτέ δεν είναι αργά (για όλους μας) ιδίως τώρα που απροκάλυπτα και οι σημερινοί εγχώριοι δοτοί κυβερνώντες- υπαλληλίσκοι, με την σειρά τους πετούν τις μάσκες, αυτές που χρειάζονται μέχρι να κυβερνήσουν, όπως όλοι ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που αλλάζει ριζικά το ρου όλης της ανθρωπότητας, και όχι όπως έχουμε συνηθίσει και χωρίς να μας ενοχλεί καθόλου μάλιστα, μοναχά του 3ου κόσμου.
Θα πρέπει κύριε Μανώλη Γλέζο να παραμείνετε στην θέση σας, το οφείλεται στην προσωπικότητα σας, όπως πολλά χρόνια πριν με τον Λάκη Σάντα, αλλά και όλον τον γνήσιο ελληνικό λαό, κατεβάσατε την σημαία του τότε κατακτητή. Το οφείλετε, όπως πρόσφατα ανεβάσατε το μπαϊράκι του ΣΥΡΙΖΑ, να κατεβάσετε ξανά την σημαία, να κατεβάσουμε όλοι μαζί, του καινούργιου μα και συνάμα του ίδιου αναχρονιστικού εχθρού μας, του κοινού μας εχθρού, όσων θέλουμε δηλαδή να αποκαλούμαστε Άνθρωποι, Έλληνες, Πολίτες και να σηκώσουμε την ελληνική, τις κομματικές καιρός να τις αφήσουμε πέρα.
ο αγώνας είναι εθνοαπελευθερωτικός.