Με τι ευκολία κάποιοι διακινούν προβοκατόρικες πληροφορίες και μετά έχουν το θράσος να το παίζουν και θιγμένοι!

Καταλαβαίνουμε απόλυτα τον πανικό όσων εκτελούν χρέη διακινητών «πληροφοριών» από το «βαθύ κράτος». Οι κύριοι από το «βαθύ κόκκινο» με ένα υστερικό παραληματικό κείμενο μιλούν για «άθλια» και «αλήτικη» επίθεση εναντίον τους και αναφαίρονται για δήθεν ιδεολογικοπολιτικές συγγένειες με το ΕΠΑΜ κι εμένα. Διακινούν μια καθαρόαιμα προβοκατόρικη, καθαρά ασφαλίτικη «πληροφορία» και μετά έχουν το θράσος να μας αποδίδουν «άθλια» και «αλήτικη» συμπεριφορά. Αφήνουμε στην άκρη τους χαρακτηρισμούς και παραθέτουμε τι λένε επί της ουσίας: «Δυο πράγματα επί της ουσίας. Δημοσιεύσαμε μια πληροφορία που μας ήρθε δηλώνοντας επανειλημμένος ότι δεν γνωρίζαμε την βασιμότητά της, και φυσικά δεν την υιοθετήσαμε. Μάλιστα στην αρχή της ανάρτησή μας γράφαμε:  «Πάγια τακτική μας είναι να μην αναπαράγουμε φήμες, να μην δίνουμε καμιά βάση σε ότι πολιτικό σενάριο κυκλοφορεί. Αυτή την φορά θα κάνουμε μια εξαίρεση. Ο λόγος είναι ότι η πληροφορία μας έρχεται από μια πηγή που η καθεστωτικοί δημοσιοκάφροι θα την χαρακτήριζαν «αξιόπιστη» και δεύτερον είναι τόσο ρευστό το πολιτικό σκηνικό που τίποτα πια –όσον αφορά τους πολιτικούς σχηματισμούς που θα προκύψουν- δεν θεωρείται απίθανο». Αυτό ακριβώς τονίσαμε και σε στενό συνεργάτη του Δ. Καζάκη που επικοινώνησε τηλεφωνικά μαζί μας. Τους εξηγήσαμε γιατί θεωρούσαμε αξιόπιστη την «πηγή» που μας έδωσε αυτή την πληροφορία και του είπαμε το αυτονόητο. Μπορούσαν απ’ την πρώτη στιγμή να μας έστελναν ένα κείμενο το οποίο θα απαντούσε στην επίμαχη ανάρτησή μας και το ζήτημα θα έληγε. Δυστυχώς ο Δ. Καζάκης επέλεξε να μας τσουβαλιάσει στους αντιπάλους του, μαζί μ αυτούς που κατηγορούν το ΕΠΑΜ επικαλούμενοι ένα σορό ανοησίες.»

Προσέξτε λογική: παίρνουν από κάπου μια πληροφορία, την οποία και αναδημοσιεύουν χωρίς καν να κάνουν τον κόπο να σηκώσουν το τηλέφωνο να την επιβεβαιώσουν. Κι αυτό θεωρούν ότι αποτελεί καθαρή πρακτική. Διακινούν μια κατάφωρη συκοφαντία και μετά περιμένουν απλά την διάψευση. Εμείς θα έπρεπε να τους συμπεριφερθούμε με το γάντι γιατί είναι «συγγενείς» (τρομάρα τους!) ιδεολογικοπολιτικά και έχουν αναρτήσει πολλά κείμενα δικά μου ή του ΕΠΑΜ. Ωραία λογική. Μήπως θα πρέπει να τους είχαμε και υποχρέωση; Εμείς απλά, σαν να μην συνέβαινε κάτι σοβαρό, θα έπρεπε να διαψεύσουμε με ήπιους τόνους την προβοκατόρικη «πληροφορία», μόνο και μόνο για να την νομιμοποιήσουμε κατόπιν με τη γνωστή πρακτική: Αν και διαψεύστηκε, πιθανόν να ισχύει. Ε, όχι κύριοι. Εσείς μπορείτε να παίζετε τα παιχνίδια του «βαθέως κράτους», εμείς όμως δεν πρόκειται να το κάνουμε.

Από την άλλη, προσέξτε ειρμό: Η «πληροφορία» είναι πιθανή λόγω πολιτικής ρευστότητας. Προσέξτε: λόγω πολιτικής ρευστότητας με θεωρούν ικανό να ζητάω εγώ προσωπικά και το ΕΠΑΜ χρηματική στήριξη από τον Καμένο για να κατέβουμε στις εκλογές. Γιατί τότε αύριο να μην μας θεωρήσουν ικανούς να ζητάμε χρήματα από τους εφοπλιστές, ή το «βαθύ κράτος» που ειδικεύεται να χρησιμοποιεί υπεράνω πάσης υποψίας ιστότοπους ή μέσα και οργανώσεις «αντιμνημονιακού» ή «αριστερού» χαρακτήρα για να διακινεί τις πιο πρόστυχες «πληροφορίες»; Αν αυτό ισχύει, γιατί να μην ισχύει και το ότι το ΕΠΑΜ, ή εγώ προσωπικά είμαστε «μασόνοι», όπως διακινεί επίσης το «βαθύ κράτος» στο διαδύκτιο;

Αν είχαν τσίπα ή ίχνος αξιοπρέπειας στο «βαθύ κόκκινο» θα ζητούσαν απλά συγνώμη για την διακίνηση μια τόσο πρόστυχης «πληροφορίας». Ούτε καν αυτό δεν έκαναν. Δεν βρήκαν ούτε τώρα εκ των υστέρων, να πουν ούτε λέξη για την ταμπακέρα. Έχουν λένε «αξιόπιστη πηγή». Από πού; Από τα γραφεία της ασφάλειας, από τους καθοδηγητές του «βαθέως κράτους», από πού; Και γιατί μια τόσο «έγκυρη είδηση» δεν την διασταυρώσατε με μας πριν την δημοσιεύσετε, μιας και υποτίθεται ότι έχετε σχέσεις με συνεργάτες δικούς μου ή του ΕΠΑΜ; Ή πετάμε ότι μας σερβίρουν για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις και μετά το παίζουμε και ανίδεοι. Πόσο… «βαθιά κόκκινος» πρέπει να είναι κάποιος για να θεωρήσει ότι μια τέτοια «πληροφορία» είναι κατασκευασμένη, έστω κι αν του την έχει δώσει ακόμη και ο ίδιος ο Καμμένος; Ή απλά έτσι σας βόλευει; Αυτά κάνουν οι «συναγωνιστές» αναμεταξύ τους; Αν είναι έτσι οι «φίλοι», προσωπικά προτιμώ τους εχθρούς. Τουλάχιστον αυτοί είναι πιο ντόμπροι και ξεκάθαροι.

Τώρα αν εσείς δεν τα παίρνετε για να διακινείτε τέτοιου είδους προστυχιές, τότε ζητάμε ταπεινά συγνώμη. Πάντα υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν για ίδιον όφελος και κάποιοι από απίστευτη ηλιθιότητα. Ωστόσο δεν αλλάζει καθόλου η κατάσταση. Η ηλιθιότητα αυτού του μεγέθους ισοδυναμεί εκ των πραγμάτων με διατεταγμένη υπηρεσία. Κι εδώ τελειώνει κάθε συζήτηση.

Όταν το «βαθύ κράτος» αποκαλύπτεται…

Η ραγδαία ανάπτυξη του ΕΠΑΜ έχει ανησυχήσει σοβαρά την άρχουσα τάξη και τους μηχανισμούς της σε δεξιά και αριστερά. Νιώθει να απειλείται από κάτι πρωτόγνωρο για την ίδια και το σύστημα πολιτικής κυριαρχίας της και επομένως πρέπει να το διαβάλει με κάθε τρόπο. Πώς όμως να το κάνει, όταν δεν βρίσκει τίποτε που να στέκει να του προσάψει; Φτιάχνει ιστορίες για αγρίους και παντελώς ηλίθιους. Κι επειδή μέσα από τους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς η αναπαραγωγή υποταχτικών ηλιθίων αποτελεί τον κανόνα, θεωρούν ότι κάπως έτσι θα είναι και με την υπόλοιπή κοινωνία.

Πρώτα, είδαμε κάποιους να «αναρωτιούνται» που βρίσκει τα λεφτά το ΕΠΑΜ και ο Δημήτρης Καζάκης προσωπικά για να διατρέχουν πάνω-κάτω την Ελλάδα. Επειδή δεν βρήκαν απολύτως τίποτε, καμιά ύποπτη, ή σκιώδη σχέση να μας προσάψουν, απλώς «αναρωτιούνται». Γνωστή τακτική από την εποχή του Γκέμπελς. Το επιχείρημα αυτό έπιασε μόνο στους χαραμοφάϊδες των κομματικών μηχανισμών, που θέλουν κομματική αντιμισθία για να κάνουν το 1/100 αυτού που εθελοντικά και αμισθί κάνουν τα περισσότερα από τα μέλη του ΕΠΑΜ. Πώς μπορούν να καταλάβουν όλοι αυτοί οι ρεμπεσκέδες των κομμάτων, οι οποίοι για να βρουν ακροατήριο να μιλήσουν θα πρέπει να τους το μαζέψουν οι μηχανισμοί με τον ίδιο τρόπο που ο τσοπάνης σαλαγάει τα πρόβατα, ότι ο ίδιος ο απλός κόσμος θα οργάνωνε ομιλίες και συγκεντρώσεις από μόνος του επωμιζόμενος ακόμη και τα έξοδα από το δικό του υστέρημα; Πώς να αντιληφθούν ότι αυτό που κάνει το ΕΠΑΜ χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το υστέρημα του ίδιου του απλού κόσμου της δουλειάς, των μελών και των φίλων του. Στο ΕΠΑΜ δεν κρύβονται επιχειρηματικά συμφέροντα, ούτε υπάρχουν επιχορηγήσεις, δωρεές, τραπεζικά δάνεια, ή επαγγελματικά στελέχη. Υπάρχει μόνο η εθελοντική προσφορά στο μέτρο του δυνατού. Η ανάδειξη μέσα στο ΕΠΑΜ εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την προσωπική δουλειά και συνεισφορά. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να βρείτε στο ΕΠΑΜ παράγοντες και παραγοντίσκους, οι οποίοι την μόνη πολιτική προίκα που διαθέτουν είναι η «επωνυμία» τους από αλλοτινές εποχές και ξεπεσμένους μηχανισμούς.

Κατόπιν, όταν είδε το «βαθύ κράτος» ότι ο πολιτικός λόγος και η δράση του ΕΠΑΜ διαπερνά οριζόντια το πολιτικό σύστημα, ότι μπορεί να κερδίσει με την ίδια άνεση τον δεξιό, όπως και τον αριστερό, ή τον κεντρώο, σκέφτηκε να χτυπήσει τα σύμβολα του ΕΠΑΜ. Από τις υστερίες των νεοφιλελεύθερων ναζί τύπου Άδωνη Γεωργιάδη φτάσαμε στα βιντεάκια για τα «μασονικά» σύμβολα του ΕΠΑΜ. Ο φρυγικός σκούφος, το σύμβολο της ελευθερίας από την εποχή της Ομηρικής Ελλάδας, έγινε ένα σκοτεινό «μασονικό» σύμβολο. Το ίδιο και το ισοσκελές τρίγωνο της Αδελφοσύνης, της Ισότητας και της Ελευθερίας της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789, η οποία το δανείστηκε μαζί με τον φρυγικό σκούφο από την εποχή της Ρωμαϊκής δημοκρατίας και τους αγώνες των πληβείων ενάντια στους πατρικίους.

Πόσοι όμως είναι τόσο αγράμματοι, ή τόσο ανόητοι ώστε να πιστέψουν ότι τα κλασικά ιστορικά σύμβολα της δημοκρατίας είναι «μασονικά»; Ελάχιστοι. Γι’ αυτό και μπήκαν στον αγώνα και οι εφεδρείες του «βαθέως κράτους» στην αριστερά. Έτσι κάθε τρεις και λίγο έχουμε επιθέσεις ότι είμαστε εθνικιστές, ακόμη και «εθνικοσοσιαλιστές» και μάλιστα από εκείνους που εκ πεποιθήσεως και εξ ιδεολογίας είναι πράκτορες του ιμπεριαλισμού και της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Τελευταίο κρούσμα υπήρξε στο ιστολόγιο με την επωνυμία «Βαθύ Κόκκινο» όπου στις 6/12 αναρτήθηκε ανώνυμο κείμενο το οποίο, επικαλούμενο ανώνυμες «έγκυρες» πηγές, διακινεί την εξής πληροφορία για το ΕΠΑΜ:

«Αυτό λοιπόν που μας μεταβίβασαν –και επαναλαμβάνουμε ότι είναι κάτι που κυκλοφορεί χωρίς να έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε αν ισχύει- είναι μια τουλάχιστον «περίεργη» προσέγγιση.

Συγκεκριμένα το ΕΠΑΜ –το πολιτικό μόρφωμα που ίδρυσε ο Δημήτρης Καζάκης- το οποίο έχει αναπτύξει μια σχετική δραστηριότητα τον τελευταίο καιρό και όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε πολλές επαρχιακές πόλεις θα ήθελε να κάνει την παρουσία του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές αλλά το βασικό του πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα να κάνει μια εκλογική καμπάνια.

Πληροφορίες, λοιπόν, αναφέρουν ότι ο διαγραμμένος από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. –αλλά όχι και από το κόμμα- βουλευτής Πάνος Καμένος συζητάει να συστρατευτεί στο εγχείρημα του Δ. Καζάκη προσφέροντας εκτός των άλλων και οικονομική στήριξη. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι την ομιλία που έκανε πρόσφατα στην βουλή και στην οποία ο Π. Καμένος δήλωνε ότι θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2010 την είχε ετοιμάσει με συνεργάτη του Δ. Καζάκη.»

Δεν μας εκπλήσσει η εν λόγω «πληροφορία», ούτε το γεγονός ότι αναπαράγεται χωρίς «να έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε αν ισχύει», όπως ο ομολογεί ο ανώνυμος συντάκτης του. Μας είναι γνωστό από καιρό το γεγονός ότι ορισμένοι που κυκλοφορούν στην αριστερά νιώθουν εξαιρετικά βολικά με το να διακινούν «πληροφορίες» που κατασκευάζονται από το «βαθύ κράτος». Επ’ αμοιβή, ή όχι, μας είναι αδιάφορο. Το γεγονός όμως ότι σχήματα, κόμματα, οργανώσεις και ιστοσελίδες της λεγόμενης αριστεράς ανέχονται αυτές τις διακριτές συγγένειες με την φαιά προπαγάνδα του «βαθέως κράτους», απλά αποδεικνύει τι στ’ αλήθεια κρύβεται πίσω από την δήθεν επαναστατική και ταξική ρητορεία ορισμένων.

Την επόμενη φορά λοιπόν που κάποιοι θα προσπαθήσουν να δώσουν μαθήματα στο ΕΠΑΜ από τα αριστερά, ή να ασκήσουν αφ’ υψηλού «ταξική» κριτική, ας φροντίσουν πρώτα να ξεκαθαρίσουν τις γραμμές τους από τους εκπροσώπους και τα βαποράκια του «βαθέως κράτους» και ύστερα τα λέμε…

Εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι και τους υποσχόμαστε ότι δεν θα χάσουν μόνο τον ύπνο τους.

6/12/2011

Δημήτρης Καζάκης

Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή

Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψουμε στη δραχμή; Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στην λίθινη εποχή. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Μιας και ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα;

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Επιστροφή στο 1936

Ημέρες του 1936 θυμίζει η Βουλή αυτή την εποχή. Όπως ακριβώς τον Απρίλη του 1936 αναδείχθηκε ως «υπερκομματική» η κυβέρνηση Μεταξά καθ’ υπόδειξη της μεγάλης φίλης και συμμάχου Βρετανίας, αλλά και του τοποτηρητή της βασιλιά Γεωργίου Β΄, έτσι αναδεικνύεται και η κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπό το κράτος των εντολών και των απειλών των φίλων, συμμάχων και εταίρων της Ελλάδας, συντελείται ένα ανοιχτό πραξικόπημα με την ίδια δικαιολογία: την αντιμετώπιση βαθύτατης εθνικής κρίσεως.

Το 1936 χρειάστηκαν λιγότερο από 5 μήνες για να βγει ο δήθεν «μεταβατικός» και «υπερκομματικός» πρωθυπουργός Μεταξάς και να εξαγγείλει την πλήρη κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Την εποχή εκείνη ο Μεταξάς δικαιολόγησε την κατευθυνόμενη έξωθεν και άνωθεν πράξη του ως εξής: «Η κυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα είς την αρχήν τον Απρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η ελληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λάβη άπαντα τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε δια των προγραμματικών αυτής δηλώσεων, τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων, εις μάτην ήλπισεν ότι θα είχεν έκθυμον και ειλικρινή την υποστήριξιν των πολιτικών κομμάτων εις τον υπέρ της ελληνικής κοινωνίας αγώνα της, μολονότι και εις υποχωρήσεις και συγκαταβάσεις προέβη προς τα αντιμαχόμενα ταύτα κόμματα, τα οποίας υπό άλλας περιστάσεις δεν θα έκαμνε.»

Παρέμβαση ξένων δυνάμεων

Με τη Συνταχτική Πράξη υπ’ αρίθμ. 6 της 20.1.1945 της κυβέρνησης Πλαστήρα, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Νόμος περί δωσιλόγων», συγκροτήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο και το Κατηγορητήριο που δίκασε και καταδίκασε του δωσίλογους πρωθυπουργούς της κατοχής και τα τσιράκια τους. Στην Αιτιολογική Έκθεση αυτής της Συνταχτικής Πράξης αναφέρεται ότι και «μόνη... η ανάληψις της Κυβερνήσεως [προς διευκόλυνση και υπό τις εντολές των δυνάμεων κατοχής] αποτελεί τυπικόν αδίκημα χωρίς ουδεμία ν’ απαιτείται απόδειξις δόλου».

Με άλλα λόγια, και μόνο η συγκρότηση κυβέρνησης υπό τις εντολές ξένων δυνάμεων και προς διευκόλυνση των δικών τους συμφερόντων εναντίον της χώρας και του λαού της, θεωρείται πράξη δωσιλογισμού και εθνικής προδοσίας χωρίς καν να χρειάζεται οποιαδήποτε απόδειξη δόλου ή προθέσεων. Δηλαδή, από τη στιγμή που κάποιος συμμετέχει ή στηρίζει μια δοτή κυβέρνηση υπό καθεστώς εκβιασμού ξένων δυνάμεων, τότε μπορεί να δικαστεί ως δωσίλογος ή εθνοπροδότης ανεξάρτητα με το τι νομίζει ο ίδιος για την πράξη του αυτή ή τι θεωρεί ότι εξυπηρετούσε.

Τι είναι το Μέτωπο του Όχι που προτείνει το ΕΠΑΜ;

Η νέα κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου αναδείχθηκε υπό συνθήκες που θυμίζουν έντονα την 4^η Αυγούστου του 1936. Όπως ο Ι. Μεταξάς κατέλυσε «προσωρινά» τον κοινοβουλευτισμό με την δεδηλωμένη των βενιζελικών και των αντιβενιζελικών κομμάτων, έτσι και ο Λουκάς Παπαδήμος ορίστηκε «μεταβατικός» πρωθυπουργός «εθνικής συνεννόησης» από έναν ανάλογο συνασπισμό προθύμων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και κολαούζων κατά παράβαση του ισχύοντος συντάγματος και του κοινοβουλευτισμού. Υποτίθεται ότι κι αυτός, όπως και ο προκάτοχός του Ι. Μεταξάς, είναι «προσωρινός» και γενικά συνιστά μια «έκτακτη» λύση. Πόσο νομίζετε ότι θα πάρει για να δείξει ότι πρόκειται για αληθινή δικτατορία; Στον Μεταξά πάντως πήρε λίγους μήνες.

Είναι αλήθεια ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα «εθνικής συνεννόησης» κυοφορείται εδώ και πολλούς μήνες. Κατ’ απαίτηση πρωτίστως του διευθυντηρίου της ευρωζώνης, των διεθνών τραπεζών και των αγορών.

Το Τέλος των Οικονομικοπολιτικών Αναλύσεων.

Η Ελλάδα και επίσημα σε πλήρη καραντίνα υπό το κλίμα Εμφυλίου

Κράτη των οποίων το χρέος δέχεται απομείωση, θα πρέπει να αποδέχονται περιορισμούς της κυριαρχίας τους, υποστήριξε η καγκελάριος Μέρκελ μιλώντας σε βουλευτές της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, σύμφωνα με την Deutsche Welle (19/10). Η καγκελάριος Μέρκελ μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα των Χριστιανοδημοκρατών τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός «τείχους προστασίας» για τον περιορισμό των συνεπειών της κρίσης χρέους.

Η Άγκελα Μέρκελ επανέλαβε αυτό που δύο από τους υπουργούς της είχαν υπαινιχθεί πριν από μερικές εβδομάδες, δηλαδή ότι κράτη των οποίων το χρέος δέχεται απομείωση, θα πρέπει να αποδέχονται περιορισμούς της κυριαρχίας τους. Μπορώ να φανταστώ, φέρεται να είπε η καγκελάριος, ότι θα υπάρχει ένα είδος «διαρκούς τρόικας» στις υπερχρεωμένες χώρες. Σύμφωνα με συμμετέχοντες στην σύσκεψη, υπάρχει η θέση, σε νευραλγικούς τομείς της δημόσια διοίκησης και κυρίως στο πεδίο των δημοσιονομικών να υπάρχουν ομάδες τεχνοκρατών, οι οποίοι θα βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τις Βρυξέλλες. Θα ασκείται τρόπον τινά μια «μόνιμη επιτήρηση», με ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων. «Αυτά τα χρέη των κρατών χτίστηκαν επί δεκαετίες και δεν πρόκειται να τερματιστούν με μια σύνοδο. Θα χρειαστεί σκληρή και μακρόχρονη δουλειά», δήλωσε η Αγκελα Μέρκελ.

Ταφόπλακα η 26η Οκτωβρίου

Για μια ακόμη φορά οι κρατούντες της ευρωζώνης μας έσωσαν με νέα συμφωνία. Διάσωση νούμερο 4 ή κάτι τέτοιο. Έχουμε χάσει πλέον τον αριθμό. Μόνο τα θύματα των διασώσεων μπορούμε να μετράμε. Κι αυτά ανέρχονται πλέον σε εκατομμύρια. Μιας κι ένας ολόκληρος λαός έχει τεθεί υπό κατάσταση γενικευμένης πτώχευσης, πρωτοφανούς για τα μεταπολεμικά δεδομένα της χώρας, επειδή το επιβάλει το συμφέρον της ευρωζώνης. Έτσι είναι, άμα είναι να επιλέξεις ανάμεσα σ’ ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα – όπως είναι το ευρώ και η ευρωζώνη – και σ’ έναν ολόκληρο λαό, τι το πιο λογικό; Διαλέγεις το εγκεφαλικό κατασκεύασμα μόνο και μόνο γιατί συμφέρει τις αγορές, τις τράπεζες και τους ισχυρούς της ευρωζώνης. Αυτό το τερατούργημα αποκαλείται σήμερα «Ευρώπη» και «ευρωπαϊκή πορεία» της χώρας.

Το βασικό είναι να καταλάβουμε ότι για μια ακόμη φορά σωθήκαμε από τους φίλους και εταίρους μας. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστέψουμε όλοι αυτοί που μέχρι χθες μας έλεγαν άλλα. Πρώτα όμως θα πρέπει να διευκρινίσουμε τι περιλαμβάνει η περίφημη συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου. Ελάχιστα πράγματα. Να η ουσία όπως διατυπώθηκε στην Δήλωση της Συνόδου Κορυφής (26/10):

Η κυβέρνηση των δωσίλογων της «εθνικής συνεννόησης» και τα καθήκοντα όλων μας.

Δωσίλογος είναι εκείνος που δίνει λόγο στους επίδοξους καταχτητές της χώρας του, που σπέρνει την ηττοπάθεια στον λαό για να επικρατήσουν οι συνεργάτες των καταχτητών. Και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ – μαζί βέβαια με τα εξαπτέρυγα της Ντόρας και του Κουβέλη – απέδειξαν ότι είναι σύγχρονοι δωσίλογοι διότι πολύ απλά κινούνται με βάση τα τελεσίγραφα των Μερκοζί της ευρωζώνης και της Ουάσιγκτον. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε, μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο, μια τόσο ανοιχτή εκδήλωση δωσιλογισμού. Οι Μερκοζί διέταξαν να μην γίνει δημοψήφισμα και οι δυνάμεις της «εθνικής συνεννόησης» πειθάρχησαν αμέσως. Οι Μερκοζί διέταξαν να περάσει αμέσως η συμφωνία πτώχευσης της Ελλάδας που κατέληξαν την 26^η Οκτωβρίου με καθεστώς ύπατης αρμοστείας υπό τον γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ και όλοι αυτοί οι ένθερμοι «πατριώτες», όχι μόνο υπάκουσαν, αλλά έτρεξαν να στήσουν και μια δοτή συγκυβέρνηση κατά παράβαση κάθε έννομης και συνταγματικής τάξης. Πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση δωσιλόγων και ανδρεικέλων μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο. Μόνο και μόνο για να περάσουν ερήμην του λαού οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις που απαιτούν οι ξένοι επικυρίαρχοι.

Το ΕΠΑΜ καλεί σε ευρύ μέτωπο για την άμεση προσφυγή σε δημοψήφισμα με σκοπό την καταδίκη της συμφωνίας επίσημης πτώχευσης της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Η συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου με βάση την οποία η Ελλάδα τίθεται επίσημα υπό καθεστώς ελεγχόμενης πτώχευσης και ο λαός της μετατρέπεται σε δουλοπάροικο, δεν είναι ένα στενό δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά ένα κορυφαίο εθνικό και κοινωνικό ζήτημα. Κρίνει την τύχη του λαού και της χώρας. Συνδέεται στενά με το αν θα πρέπει να μετατραπεί η χώρα σε επίσημη αποικία ή όχι. Γι’ αυτό και επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η προσφυγή σε δημοψήφισμα το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να αποφανθεί ο ίδιος ο λαός για την τύχη του και την τύχη της χώρας.

Το ερώτημα πρέπει να είναι καθαρό και σαφές: Δέχεται ο λαός την διαδικασία επίσημης πτώχευσης που αποφάσισε η ευρωζώνη ή όχι;

Ένα δημοψήφισμα εδώ και τώρα μπορεί να αποτρέψει και την σχεδιαζόμενη εκτροπή από το πολιτικό σύστημα.

Ο τρόμος μπροστά στο ενδεχόμενο ο ελληνικός λαός να πει ΟΧΙ στην ευρωζώνη και στην ελεγχόμενη πτώχευση με δημοψήφισμα, έχει οδηγήσει το σύνολο του πολιτικού σκηνικού σε κατάσταση γενικευμένης παράκρουσης. Και τι δεν ακούσαμε: ότι είναι «αντισυνταγματικό» το δημοψήφισμα, ότι «τσουβαλιάζει» διαφορετικές λογικές, ότι αποτελεί «εκβιασμό», ότι είναι παραπειστικό γιατί δεν υπάρχει καθαρό ερώτημα να τεθεί και άλλες τέτοιες ανοησίες και φαιδρότητες.

Εμείς απλά ρωτάμε: τι πιο δημοκρατικό και ξεκάθαρο από το να ρωτηθεί απευθείας ο λαός με το αν συμφωνεί με την «λύση» που προωθεί η ευρωζώνη ή όχι; Ένα πιθανό ΟΧΙ δεν βάζει φρένο και δεν θέτει ανυπέρβλητα όρια στην όποια κυβέρνηση προσπαθήσει να ακολουθήσει την πεπατημένη; Δεν δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την αποτροπή της κυρίαρχης πολιτικής, ναι ή όχι; Προφανώς και δημιουργεί. Γι’ αυτό άλλωστε και το σύμπαν του πολιτικού κόσμου ουρλιάζει εναντίον του δημοψηφίσματος.

Το δημοψήφισμα συνιστά μια εξαιρετική ευκαιρία για τον λαό

Ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με τα ερωτήματα που τέθηκαν:

1. Η κυβέρνηση ήδη τελεί υπό προθεσμία. Άρα επιδιώκει να παρατείνει την ζωή της για μερικούς μήνες (έως τον Γενάρη, που υποτίθεται ότι θα γίνει το δημοψήφισμα) ελπίζοντας ότι έως τότε θα έχουν ησυχάσει τα πράγματα, ή τέλος πάντων θα έχουν αρχίσει να λειτουργούν οι "διαρθρωτικές αλλαγές". Ο κόσμος θα πιστέψει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε και θα λουφάξει. Κάπως έτσι φαίνεται να σκέφτεται η κυβέρνηση. Κατά τη γνώμη μου πέφτει έξω, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Ναι στο δημοψήφισμα, το ταχύτερο δυνατό!

Πανικός στα επιτελεία  όλων των κομμάτων προκάλεσε η φραστική αναφορά του φερόμενου ως πρωθυπουργού της χώρας, κ. Γ. Α. Παπανδρέου, στην πιθανότητα δημοψηφίσματος σχετικά με την νέα συμφωνία «διάσωσης» της 26^ης Οκτωβρίου. Στην πραγματικότητα το δημοψήφισμα είναι μια μπλόφα της κυβέρνησης για να μπορέσει να «αγοράσει χρόνο» προκειμένου να προχωρήσει στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο όνομα της χώρας και του λαού της. Είναι ξεκάθαρο πια ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου εκτελεί συμβόλαιο ενάντια στην χώρα και τον λαό της με την συνενοχή, την σύμπραξη και την ανοχή του συνόλου της λεγόμενης αντιπολίτευσης. Η κίνησή της αυτή περί δημοψηφίσματος είναι η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να γαντζωθεί στην εξουσία μέχρι να ολοκληρώσει την αποστολή της.

Τράπεζες και πτώχευση

Στις 20 Οκτωβρίου (ημέρα Πέ­μπτη) ανακοινώθηκε ότι θα παραδοθεί η έκθεση των ελε­γκτών της τρόικας επί της πο­ρείας της ελληνικής οικονομίας και στις 23 Οκτωβρίου (ημέρα Κυριακή) οι ηγέτες της ευρωζώνης θα αποφα­σίσουν για την «τελική λύση» στο ελ­ληνικό πρόβλημα. Σημειώστε τις ημέ­ρες, και προπαντός την Κυριακή, που θα συνεδριάσει το Eurogroup. Οι ερ­γάσιμες ημέρες της εβδομάδας έχουν γίνει πια πάρα πολύ επικίνδυνες για να συνεδριάζουν και να παίρνουν αποφά­σεις τα όργανα της ευρωζώνης. Σε λί­γο θα συνεδριάζουν δίχως να το ανα­κοινώνουν και σε μέρη τελείως άγνω­στα, μην τυχόν και οι αγορές τους πά­ρουν μυρωδιά.

Από την άλλη, το διάστημα από Πέμπτη έως Κυριακή είναι αρκετά πρόσφορο για να δουν οι ηγέτες του Eurogroup τις αντιδράσεις των αγορών και να αποφασίσουν αν η Δευτέρα (24 Οκτωβρίου) που θα ξημερώσει για την Ελλάδα θα είναι ημέρα επίσημης πτώ­χευσης ή όχι. Διότι, όπως έχουμε ξα­ναπεί, οι πόλεμοι και οιεπίσημες πτω­χεύσεις συμβαίνουν πάντα Δευτέρα πρωί, για λόγους αιφνιδιασμού, αλλά και κατάλληλης προετοιμασίας, ειδι­κά για τις τράπεζες, οι οποίες θα πα­ραμείνουν κλειστές προκειμένου να σωθούν από τους αλαφιασμένους πο­λίτες που θα τρέχουν να σηκώσουν τις καταθέσεις τους.

Εθνική λύση ή διάλυση

 

Βρισκόμαστε εν μέσω θύελ­λας στις διεθνείς αγορές κε­φαλαίου και κυρίως στις χρη­ματιστικές αγορές, όπου η κίνηση των χρηματιστηρίων σημειώνει διαρκώς αρνητικά ρεκόρ πιάνοντας πά­το. Τόσο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ όσο και στην Ασία, όπου μέχρι πρόσφατα στηρίζονταν όλες οι ελπίδες «ανάκαμ­ψης» της παγκόσμιας οικονομίας.
Οι χρηματαγορές έχουν αισίως φτά­σει πολύ κοντά στο επίπεδο του φθινο­πώρου του 2008, όταν είχε ξεσπάσει το μεγάλο κραχ μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers. Από τις 26 Ιου­λίου έως σήμερα τα χρηματιστήρια έχουν χάσει πάνω από 9 τρισ. δολάρια κεφαλαιοποίησης, κυρίως από τις τρα­πεζικές μετοχές της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Μόνο μια εβδομάδα νέων αρνητι­κών ρεκόρ χωρίζει τις διεθνείς αγορές χρήματος από ένα νέο μεγάλο κραχ. Κι αυτή τη φορά όλα δείχνουν ότι θα είναι πολύ χειρότερο από το προηγούμενο.
«Να φοβάστε!»
Το «Economist» (1.10) εκδηλώνει τον διάχυτο πανικό λέγοντας: «Να φοβά­στε! Η παγκόσμια οικονομία θα συνε­χίσει να κατευθύνεται προς μια μαύρη τρύπα, εκτός κι αν οι πολιτικοί ενεργή­σουν πιο τολμηρά». Πρόκειται για την πιο μακάβρια αποκαθήλωση της ελεύ­θερης αγοράς και της θεολογικής λογι­κής που τη θέλει να λειτουργεί πάντα ορθολογικά. Αρκεί να μην παρεμβαί­νουν το κράτος και οι πολιτικοί.

Το θλιβερό τάνγκο Βενιζέλου

Ο κ. αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ε. Βενιζέ­λος στην πρόσφατη συνέ­ντευξή του αναρωτήθηκε: «Υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας πολίτης που πι­στεύει ότι μπορούσαμε χωρίς κίνδυνο για τη χώρα, χωρίς δραματικό κίνδυ­νο για τις περιουσίες, τις δουλειές, τα εισοδήματα και τις προοπτικές των Ελλήνων, να πάρουμε άλλες αποφά­σεις, πιο φιλικές, λιγότερο δύσκολες και δεν τις παίρνουμε;»

Προσωπικά αναρωτιόμαστε αν σή­μερα υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας πολίτης που πιστεύει ότι ο κ. Βενι­ζέλος και η κυβέρνησή του λένε την αλήθεια. Υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει ότι αυτές οι απανωτές απο­φάσεις στραγγίσματος του μέσου ελ­ληνικού νοικοκυριού και της ελληνι­κής οικονομίας θα μας σώσουν από την επίσημη πτώχευση; Υπάρχει έστω και ένας αφελής που σήμερα να πι­στεύει ότι υπάρχει μέλλον για τη χώ­ρα ακολουθώντας αυτό τον μονόδρο­μο που σε κάθε βήμα του αποδεικνύ­εται καταστροφικός;

Η Ελληνική Πομπηία

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας ήταν ένα πολυδιαβασμένο ιστορικό μυθιστόρημα του 19^ου αιώνα που δημοσίευσε το 1835 ο Έντουαρντ Μπούλγουερ Λίτον. Σ’ αυτό ο συγγραφέας προσπάθησε να αποδώσει όχι απλά τον χαμό της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης κάτω από τις στάχτες και την λάβα του Βεζούβιου, αλλά το τέλος ενός ολόκληρου κοινωνικού συστήματος βυθισμένου στην πιο απόλυτη παρακμή και διαφθορά. Τις τελευταίες ημέρες της ζει και η ελληνική Πομπηία καθώς οι πιο ασυνείδητοι και πορωμένοι εκπρόσωποι ενός βαθύτατα παρακμασμένου συστήματος αδυνατούν να βρουν άλλη λύση εκτός από την επίσημη ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας και του λαού της, η οποία ισοδυναμεί με καταστροφή ανάλογη με εκείνη που έσπειρε ο Βεζούβιος.

Στο 99,9% έχουν ανέλθει οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας σύμφωνα με τους αναλυτές της αγοράς ασφάλισης κινδύνου έναντι αθέτησης πληρωμών (credit default swap - CDS) που επικαλείται σε δημοσίευμά του το CNN (20/9). Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι επενδυτές που συνομολογούν συμφωνίες ανταλλαγής κινδύνου έναντι αθέτησης πληρωμών, στοιχήματα δηλαδή για το αν θα υπάρξει ή όχι πτώχευση μιας χώρας, τιμολογούν σε σχεδόν 100% (99,9%) την πιθανότητα αθέτησης των υποχρεώσεων του ελληνικού χρέους.

Πτώχευση με όρους αποικίας

Ύστερα από την εγκατάστα­ση του πρώτου επίσημου Γκαουλάιτερ μετά τη ναζι­στική περίοδο, του κ. Χορστ Ράιχενμπαχ, ολοκληρώνεται και τυπι­κά η νέα κατοχή της χώρας. Για ορια­κή στιγμή έκανε λόγο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας κα­τά τη συνάντηση που είχε την Τρίτη 13/9 με τον πρόεδρο της Alpha Ban k Γιάννη Κωστόπουλο. Τη συνάντηση αυ­τή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένα είδος Δαμασκηνού της νέας εποχής, διάνθισε με μια περίεργη και σιβυλλι­κή δήλωση ότι «πρέπει να περάσουμε πρώτα στην απέναντι όχθη και έπειτα να τα βρούμε». Τι να εννοούσε άραγε; Ποια είναι η απέναντι όχθη; Ποιοι θα τα βρουν έπειτα;

Από την πλευρά του, ο κ. Κωστόπουλος είπε - σύμφωνα με τα δημο­σιεύματα - ότι στη συγχώνευση της τράπεζάς του με την Eurobank πραγ­ματοποιήθηκε, επιτέλους, η πρώτη μεγάλη ξένη επένδυση στον τόπο μας και εξέφρασε την ελπίδα ότι, παρά τη δύσκολη συγκυρία, η επένδυση θα ολοκληρωθεί γρήγορα. Πρόκειται βέ­βαια για ανοησίες με πατέντα, καθότι η «επένδυση» του εμίρη από το Κατάρ είναι ένα δάνειο με τη μορφή μετατρέ­ψιμου ομολόγου ύψους 500 εκατ. ευρώ. Όσα περίπου δαπανά ο κ. Κωστόπουλος για τις ετήσιες βεγγέρες της τράπεζάς του.

Στη σφαίρα της πτώχευσης

Σε πρωτοφανή ιστορικά επί­πεδα ανέβηκαν τα ασφά­λιστρα κινδύνου για τα ελ­ληνικά κρατικά ομόλογα τη Δευτέρα. Το κόστος ασφάλισης για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα έναντι αθέτησης πληρωμών (CDS) ξεπέρα­σαν τις 3.000 μονάδες βάσης. Ποτέ άλλοτε, από την εποχή που τα συγκε­κριμένα ασφάλιστρα κινδύνου επινο­ήθηκαν στη χρηματαγορά στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δεν έφτασαν σε τέτοιο επίπεδο για ομόλογα κρά­τους που επίσημα δεν έχει κηρύξει πτώχευση. Ακόμη.

Με λίγα λόγια, οι περίφημες «αγο­ρές», τις οποίες τόσο επίμονα προ­σπαθούν να εντυπωσιάσουν η κυ­βέρνηση και η τρόικα, έχουν βαθμο­λογήσει την κατάσταση της Ελλάδας πολύ χειρότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα έχει πτωχεύσει επίσημα τις προηγούμενες δύο δεκαετίες. Και εις ανώτερα!

Όταν ο φασισμός βγαίνει περίπατο στις ρούγες του διαδιακτύου

Ο κ. Μάνδρος μας τίμησε με δεύτερο σχόλιο το οποίο και επισυνάπτω:

Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2011

Ψυχραιμία, κ. Καζάκη. Πολλή φόρα πήρατε. Στ’ αλήθεια “διαβάσατε” όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά στο παραπάνω σχόλιό μου; Θαυμάζω τη διορατικότητά σας. Κι ανάμεσα στις λίγες εκείνες γραμμές ανακαλύψατε πράγματι πως είμαι φασίστας, ανιστόρητος, άκρως αντιδραστικός και ηλίθιος; Μα τότε δεν είστε ένας απλός αρθρογράφος-οικονομολόγος, αλλά ο “ετάζων νεφρούς και καρδίας”. Mea culpa, λοιπόν, η αποστολή του σχολίου μου. Σας περίμενα πιο σοβαρό…

Τραπεζικά τέρατα

Tα πανηγύρια αυτές τις ημέ­ρες στην Ελλάδα κρατάνε το πολύ ένα 24ωρο. Ιδίως τα στημένα. Τόσο κράτησε και το νέο πανηγύρι για τον «γάμο» των τραπεζών Alpha - Eurobank. Οι ευχές, τα μπράβο και τα ζήτω έπεσαν βρο­χή. Από επίσημους και ανεπίσημους. Κι όλα αυτά γιατί; Μα για να κρύψουν την αλήθεια. Όταν δυο αντίπαλες μέχρι χθες φαμίλιες που καταδυναστεύ­ουν τον πληθυσμό μιας περιοχής απο­φασίζουν ξαφνικά να συνενωθούν, αυτό δεν είναι ποτέ για καλό.

Αν κάτι θετικό μάς προσέφερε αυ­τός ο «γάμος» είναι η διαπίστωση του πόσο βαθιά στην πολιτική έχει εισχω­ρήσει η διαπλοκή και η ταύτιση με τα τραπεζικά συμφέροντα. Όχι μόνο η κυβέρνηση και τα κόμματα κυβερνη­τικής εναλλαγής, αλλά και τα υπόλοι­πα, από τον ΛΑΟΣ έως τη Δημοκρατι­κή Αριστερά και φυσικά τη Δημοκρα­τική Συμμαχία της οικογένειας Μη­τσοτάκη, χειροκρότησαν την πράξη των τραπεζιτών.

Μόνο το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ αποστασι­οποιήθηκαν. Όλοι οι άλλοι «πατέρες του έθνους» συνωστίζονται στα σαλό­νια των τραπεζιτών για να κερδίσουν την εύνοιά τους. Όπως τα παλιά χρό­νια έκαναν οι ευνούχοι στις αυλές των αρχόντων. Κι ας πάρουμε τα πράγμα­τα από την αρχή.

Η άρνηση του λαού οδηγεί αναγκαστικά στον φασισμό!

Λάβαμε ένα επώνυμο σχόλιο σχετικά με το «Επιστρέφει η δουλεία», το οποίο αν και δεν έχει να πει απολύτως τίποτε σχετικά με το συγκεκριμένο κείμενο, θέτει ένα ζήτημα το οποίο χρήζει άμεσης απάντησης γιατί μας οδηγεί σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.

Το σχόλιο:

Ενδιαφέρον κείμενο, αν και όχι από τα καλύτερά σας. Εκείνο όμως που μου τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή είναι η καθηλωτική βεβαιότητά σας πως "Μόνο οι λαοί μπορούν να επιφέρουν την κατάρρευση του κυρίαρχου συστήματος". Ευτυχώς, είπα μέσα μου, υπάρχει ακόμα ένας από μηχανής θεός, ένας "τιμωρητικός" ή έστω "εξισορροπητικός" παράγων της Ιστορίας ο οποίος μπορεί, αν θέλει, να καταλύσει το σύστημα -- για να βάλει στη θέση του άραγε τί; Σας παρακαλώ, κ. Καζάκη, γιατί αδικείτε τόσο τους τακτικούς αναγνώστες σας -- τουλάχιστον όσους ακόμα έχουν απαιτήσεις;

Φοβάμαι πως δεν πρόσεξατε πως αυτή η οντότητα που βαφτίζετε "λαοί" είναι απλώς μια βολική και κουρασμένη απόπειρα να δοθεί μεταφυσική διάσταση σε έναν ουδέτερο περιγραφικό όρο. Το ίδιο έχει συμβεί στο παρελθόν με ανάλογα ιδεολογήματα, όπως "προλεταριάτο", "εργατική τάξη" ή, για να πάμε και στην άλλη άκρη του φάσματος, "αρία φυλή"...

Ανακοίνωση του ΕΠΑΜ

Η συγχώνευση Alpha-Eurobank αποτελεί μια χαρακτηριστική έκφραση του βαθέματος της κρίσης βιωσιμότητας που διαπερνά ολόκληρο το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Οι συγκεκριμένες τράπεζες επιβιώνουν ήδη εδώ και καιρό στο «κόκκινο». Η κεφαλαιακή τους επάρκεια είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και επιβιώνουν αποκλειστικά χάρις στην επιδότηση από το κράτος και στις ενέσεις ρευστότητας από την ΕΚΤ. Η συγχώνευσή τους επιδεινώνει δραματικά τα δεδομένα της οικονομίας και των τραπεζών:

Επιστρέφει η δουλεία

Τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο άμεσο ενδεχόμενο ενός νέου, ακόμη πιο καταστροφικού κραχ.

● Τέσσερα χρόνια μετά, και το κύριο καταστροφικό δυναμικό της κρίσης δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί,ούτε έχει εκτονωθεί.

● Τέσσερα χρόνια μετά, και η κοινωνία αντιμετωπίζει ίσως τη χειρότερη κρίση που έχει βιώσει ποτέ. Κι αυτό διότι, μπορεί έως τώρα να μην είχαμε επίσημες πτωχεύσεις κρατών, αλλά οι συνθήκες κοινωνικής πτώχευσης και δυστυχίας που κυριαρχούν – πλέον, ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες –, είναι κυριολεκτικά πρωτοφανείς.

Τα 45 εκατ. φτάνει ο αριθμός στις ΗΠΑ όσων δεν πεθαίνουν της πείνας χάρη στα κρατικά κουπόνια διατροφής. Το 50% αυτού του αριθμού είναι παιδιά και 20% υπερήλικοι χωρίς στον ήλιο μοίρα. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια, με ή χωρίς «ανάπτυξη». Είναι αυτό που οι οικονομικοί αναλυτές ονομάζουν «jobless recovery», δηλαδή «ανάκαμψη χωρίς δουλειές». Όχι, όμως, μόνο χωρίς δουλειές, αλλά και χωρίς απολαβές, χωρίς εγγυήσεις έναντι της εξαθλίωσης, χωρίς ούτε εικονική άνοδο του βιοτικού επιπέδου για την συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων.

Πολιτικοί... υπάλληλοι

Aν νομίζετε ότι η κρίση της ευρωζώνης βαθαίνει, τότε δεν ακούτε προσεκτικά την επίσημη ρητορική. Αν ανα­ρωτιέστε πώς γίνεται να ξεπεραστεί μια τόσο παρατεταμένη και βαθιά κρί­ση με έκτακτα μέτρα σαν την αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ ή τις πολιτικές λιτότητας που στραγγαλίζουν τις οικονομίες και τα νοικοκυριά, τότε κάνετε το μοιραίο λάθος να θεωρείτε ότι η επίσημη οικονομική και πολιτική προβληματική διακατέχεται από την κοινή λογική.

Δεν υπάρχει ίχνος όχι κοινής, αλλά ούτε καν τυπικής λογικής στον τρόπο που σκέφτονται και δρουν οι κυρίαρχοι κύκλοι. Υπάρχει μόνο το συμφέρον των αγορών, των τραπεζών και των άλλων χρηματοπιστωτικών κυκλωμάτων.

Δείτε τι έγινε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες όπου οι χρηματαγορές φλέρταραν με το κραχ. Μέσα σ’ αυ­τό το διάστημα χάθηκε γύρω στο 12% της κεφαλαιοποίησης από τα μεγάλα χρηματιστήρια, το οποίο ισοδυναμεί με πάνω από το 10% του ετήσιου παγκό­σμιου ΑΕΠ. Τα κεφάλαια αυτά προτίμησαν να καταφύγουν σε«ασφαλείς» τοποθετήσεις, όπως είναι ο χρυσός, τα περιφερειακά νομίσματα, αλλά και τα παράγωγα ασφαλείας.

Ακόμη ένα βήμα προς την επίσημη πτώχευση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

Η συμφωνία της Ελλάδας με την Φινλανδία για την παροχή χρηματικών εγγυήσεων με σκοπό υποτίθεται να προχωρήσει η νέα αποκαλούμενη «βοήθεια» που αποφασίστηκε την 21^η Ιουλίου από τοEurogroup, αποτελεί ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα προς την επίσημη πτώχευση της χώρας.

Πρώτο: Η κυβέρνηση αρνείται να αποκαλύψει το ύψος και τον χαρακτήρα των χρηματικών εγγυήσεων που έχει συμφωνήσει. Συνεχίζει να παζαρεύει πίσω από κλειστές πόρτες και χωρίς να ενημερώνει ούτε καν το ελληνικό κοινοβούλιο. Ακολουθεί τακτικές μυστικής διπλωματίας έτσι ώστε να κατοχυρωθούν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των δανειστών σε βάρος του ελληνικού λαού.

Πτώχευση και επίσημα

Χαράς ευαγγέλια! Άλλη μια φορά η Ελλάδα σώθηκε! Από ποιους; Από αυτούς που την είχαν σώσει και νω­ρίτερα. Θυμάστε; Με το μνημόνιο που απέτυχε παταγωδώς να συγκρατήσει έστω την κατρακύλα της οικονομίας. Όμως μην ανησυχείτε. Τώρα μας έσω­σαν στ’ αλήθεια. Και μάλιστα οριστικά. Το παραμύθι αυτό το υιοθέτησαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αντί να καταγγείλουν τη μεθοδευμέ­νη προσπάθεια η Ελλάδα να οδηγηθεί σε επίσημη πτώχευση,ασκούν κριτική για ελλείψεις και αστοχίες στους χει­ρισμούς. Αν τους πιστέψουμε όλους αυτούς, θα πρέπει να δεχτούμε, ού­τε λίγο, ούτε πολύ, ότι η κρίση χρέους της Ελλάδας ξεπεράστηκε!

Προετοιμάζεται η επίσημη πτώχευση της Ελλάδας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

Το περιλάλητο νέο «πακέτο στήριξης» αποδεικνύεται μια ακόμη απάτη σε βάρος του ελληνικού λαού και της Ελλάδας. Η υπόσχεση από την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για νέα χρηματοδοτική στήριξη αγνώστων λοιπών στοιχείων, έγινε μόνο και μόνο για να στηριχθεί η συμφωνία με το διεθνές λόμπι των τραπεζών για μετακύλιση χρέους αξίας 50 δις ευρώ σε 15 έως 30 χρόνια.

Η κυβέρνηση πίσω από κλειστές πόρτες διαπραγματεύεται με το τραπεζικό λόμπι προκειμένου να δοκιμαστεί η συμφωνία στις αγορές το ταχύτερο δυνατό. Σχεδιάζουν την πρώτη ανταλλαγή ομολόγων μέσα στον Αύγουστο, το αργότερο αρχές Σεπτεμβρίου. Γιατί αυτή η βιασύνη;