Ως πότε θα αδιαφορούμε για τις τύχες τις δικές μας και της χώρας μας;*

«Παραμένω ένα πράγμα και ένα πράγμα μόνο - ένας παλιάτσος. Κι αυτό με τοποθετεί σ’ ένα επίπεδο πολύ ψηλότερο από οποιονδήποτε πολιτικό.» Αυτό είχε δηλώσει ο Τσάρλι Τσάπλιν στον Observer, στις 17 Ιουνίου 1960.

Βέβαια, ο μεγάλος κωμικός δεν απεχθανόταν την πολιτική γενικά. Αντίθετα, υπήρξε ένας από τους πιο πολιτικοποιημένους καλλιτέχνες του Χόλυγουντ. Στρατευμένος από την αρχή ως το τέλος στην υπόθεση του «ξεχασμένου ανθρώπου», εκείνου δηλαδή που βρίσκεται στον «πάτο της οικονομικής πυραμίδας», όπως έλεγε ο ίδιος.

Δεν αδιαφόρησε ποτέ, δεν αρνήθηκε ποτέ να πάρει θέση δημόσια και να υπερασπιστεί όσα πιστεύει. Γι’ αυτό και το FBI, όπως και το «βαθύ κράτος» στις ΗΠΑ και τη Βρετανία δεν τον άφησε σε ησυχία. Δεν του αναγνώρισε το δικαίωμα της ελευθερίας σκέψης, λόγου και δράσης. Και πώς να το κάνει μ’ έναν τόσο διάσημο και δημοφιλή καλλιτέχνη, που αρνιόταν πεισματικά να ακολουθήσει τη γνωστή συμβουλή, «κοίτα τη δουλειά σου για να περνάς καλά!»

Είναι η ίδια συμβουλή που στεφάνωνε την μεγαλοπρεπή είσοδο στις Ακροπόλεις του σύγχρονου Ευρωπαϊσμού, το Άουσβιτς και τα υπόλοιπα γνωστά ευαγή ιδρύματα του νεότερου Ευρωπαϊκού πολιτισμού: Arbeit macht frei! Κοίτα τη δουλειά σου για να είσαι ελεύθερος!

Προβοκάτσια με σκοπό την παγκόσμια κλιμάκωση του πολέμου

Ξαφνικά, ένας απροσδιόριστης ταυτότητας – μέχρις ώρας – πύραυλος χτυπά την αγροτική παραμεθόριο της Πολωνίας και σκοτώνει, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, δύο άτομα. Ποιος τον εκτόξευσε και με ποιον σκοπό. Η αυθαίρετη εικασία ότι ο πύραυλος ήταν Ρωσικός και για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο χτύπησε την Πολωνία, ήταν η πρώτη αντίδραση των υπερεθνικών μέσων δήθεν ενημέρωσης, που αναζητούν τρόπους να φουντώσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία και να του δώσουν παγκόσμιες διαστάσεις.

Από κοντά και οι πρώτες δηλώσεις του Πολωνικού καθεστώτος, του Λευκού Οίκου και των εν θερμώ συμμάχων τους, όπως επί παραδείγματι το καθεστώς κατοχής και εκποίησης της Ελλάδας. Έστω κι αν επισήμως επιφυλάχτηκαν να κατονομάσουν ευθέως τη Ρωσία. Ο κ. Στόλτενμπεργκ του ΝΑΤΟ, αν και κράτησε επιφυλάξεις, ωστόσο αναφέρθηκε στην ετοιμότητα της Συμμαχίας για την ενεργοποίηση του άρθρου 4 και 5 του καταστατικού της.

Φυσικά, η Ρωσία επίσημα αρνήθηκε το περιστατικό, διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρξε κανένας ρωσικός πύραυλος που «ξεστράτισε» κι επίσης έκανε λόγο για «προβοκάτσια». Αλλά ποιος δίνει σημασία στο τι λέει η Ρωσία; Πάντως όχι το κρατικομονοπωλιακό καρτέλ της Δύσης, που έχει βαλθεί να γνωρίσουν και οι σημερινές γενιές τον όλεθρο ενός νέου παγκοσμίου πολέμου.

Ο πόλεμος είναι προϊόν της βαθιάς παγκόσμιας συστημικής κρίσης και των αδιεξόδων της

Το 8ο Συνέδριο, μας βρίσκει καταμεσής μιας πρωτοφανούς ιστορικής κρίσης, που αφορά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και οικονομίας. Το κεντρικό ζήτημα είναι ότι είναι αδύνατο να επιβιώσουν έθνη, λαοί και χώρες, με όρους τυπικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας, υπό καθεστώς παγκόσμιων αγορών χρηματιστικού κεφαλαίου. Με αυτήν την έννοια, η κρίση είναι συστημικού χαρακτήρα, δεν είναι τωρινή, αποκαλύφθηκε από το 2008 και κλιμακώνεται.

Ο πόλεμος είναι προϊόν αυτής της κρίσης και του αδιεξόδου που έχει δημιουργηθεί. Με αυτήν την έννοια, είναι ένας συστημικός πόλεμος. Δηλαδή, ο πόλεμος εξ αντικειμένου θέτει θέμα κοινωνικοοικονομικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Συνεπώς, δεν πρόκειται για έναν περιορισμένο, περιφερειακό πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία και ούτε θα τελειώσει απλά με την επικράτηση της μιας ή της άλλης πλευράς, αλλά  έχει τη διαρκή τάση να παγκοσμιοποιηθεί.

Ο χαρακτήρας του πολέμου κρίνεται από δύο βασικά χαρακτηριστικά:

– Αν ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, ποιας παγκόσμιας πολιτικής συνέχεια είναι αυτός ο πόλεμος;

– Ποια είναι η κυρίαρχη αντίθεση που οφείλει να λύσει αυτός ο πόλεμος;

Ο πόλεμος αυτός είναι πρωτίστως προϊόν της επίθεσης που δέχονται οι λαοί, προκειμένου να διαμορφωθεί η παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια δικτατορία, που εξασφαλίζει τη ΝΤΠ υπό την απρόκλητη ηγεμονία των ΗΠΑ, των μεγάλων χρηματαγορών και των τεράστιων συγκεντρώσεων οικονομικής και πολιτικής δύναμης.

Η Pfizer, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και το σκάνδαλο διαφθοράς των 35 δισ. Ευρώ.*

Το μάθατε; Φαντάζομαι πώς όχι, διότι τα ευαγή και πάντα φιλαλήθη Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης της Ελλάδας, δεν θεωρούν την είδηση αρμόζουσα για το φιλοθεάμον κοινό της χώρας. Η πρόεδρος της Κομισιόν και μια σειρά στελέχη της αυτοκρατορικής αρχής της ΕΕ, ερευνώνται για εξαγορά, απάτη και ξέπλυμα χρήματος, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Pfizer.

Πιο συγκεκριμένα:

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα για τις αγορές εμβολίων κατά του κορωνοϊού στην ΕΕ, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο ρόλο της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο θέμα. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) είναι υποτίθεται ανεξάρτητος φορέας της ΕΕ, και αρμόδιος για τη διερεύνηση και τη δίωξη οικονομικών εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένων της απάτης, του ξεπλύματος χρήματος και της διαφθοράς.

Στην ανακοίνωσή του το όργανο δεν διευκρίνισε ποιος ερευνάται, ούτε ποιες συμβάσεις αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας. Ωστόσο, δύο άλλες υπηρεσίες εποπτείας της ΕΕ έχουν ήδη επιστήσει την προσοχή στη συμφωνία κ. φον ντερ Λάιεν και Pfizer. «Αυτή η εξαιρετική επιβεβαίωση έρχεται μετά το εξαιρετικά υψηλό δημόσιο ενδιαφέρον. Δεν θα δημοσιοποιηθούν περισσότερες λεπτομέρειες σε αυτό το στάδιο», ανέφερε η EPPO.

Η απάντηση μας στην πρόταση του Γ. Παύλου σχετικά με το “Εθνικό Ψηφοδέλτιο”

 Την από 31/10/2022 πρόταση του Γιώργου Παύλου, του Δικτύου Ελληνισμού, προς το ΕΠΑΜ, δια του προέδρου του, Δημήτρη Καζάκη, σχετικά με το αποκαλούμενο “Εθνικό Ψηφοδέλτιο”, την παραθέτουμε αυτούσια στο τέλος αυτής της ανάρτησης.

Παραθέτουμε στη συνέχεια την από 1/11/2022 απάντηση του προέδρου του ΕΠΑΜ:

Με άλλα λόγια ζητάτε από όλους τους άλλους, όλα τα “μικρά και μεγάλα” κόμματα, σχήματα και οργανώσεις να αυτοδιαλυθούν και να ενταχθούν στο δικό σας φορέα, που έχετε το απύθμενο θράσος να ονομάζεται “εθνικό ψηφοδέλτιο”, όταν δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα δικό σας αποκλειστικά κομματικό σχήμα. Και μάλιστα καλείτε όλους μας να ενταχθούμε ως πρόσωπα, αφού πρώτα ενστερνιστούμε τις δικές σας νεοπλατωνικές, αρισταρχικές αντιλήψεις, χωρίς καν να υπάρχει κάποια έστω ελάχιστη πολιτική δέσμευση σε άμεσα αιτήματα και στόχους που αφορούν στην κατάσταση του λαού και της πατρίδας. Κι αυτό το ονομάζετε εσείς συνεργασία;

Συνεργασία νοείται μόνο όταν δέχεσαι τον άλλον όπως αυτοπροσδιορίζεται και αυτοοργανώνεται, θέτοντας τη συμφωνία αποκλειστικά στα πιο άμεσα και καίρια ζητήματα που ταλανίζουν τη μεγάλη πλειοψηφία και τη χώρα. Διαφορετικά έχουμε μια από τα ίδια. Το κείμενο και η λογική του παραπέμπει έντονα σε εθνικοφροσύνη φασιστικού τύπου, μιας και ήταν η μόνη ιδεολογία που δια ροπάλου δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στους άλλους να συγκροτούνται όπως αυτοί θέλουν και θεωρούν, να αυτοδιατίθενται πολιτικά όπως αυτοί νομίζουν και να δρουν αυτόβουλα με βάση τις δικές τους κοσμοθεωρίες και προγραμματικές αντιλήψεις. Η φασιστική εθνικοφροσύνη στην ιστορία της πατρίδας μας ήταν η μόνη που θεωρούσε ότι κατέχει – είτε εκ θεού, είτε εκ προγονικής καταγωγής – την απόλυτη αλήθεια και βάλθηκε με τη βία να καθυποτάξει τους πάντες, είτε να εξοντώσει όποιον επέμενε στη δική του αλήθεια. Η φασιστική εθνικοφροσύνη ήταν η μόνη που μιλούσε αφηρημένα για “ελληνισμό”. όταν θα έπρεπε να μιλά συγκεκριμένα για τα πιο καίρια προβλήματα του λαού και της πατρίδας. Η φασιστική εθνικοφροσύνη ήταν η μόνη που θεωρούσε “γελοία εικόνα” και διαστροφή την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι γελοίος και διεστραμένος είναι μόνο όποιος μιλά για δημοκρατία χωρίς κόμματα, όποιος ευαγγελίζεται κινήματα και “εθνικά ψηφοδέλτια” χωρίς να αναγνωρίζει την αντικειμενική ύπαρξη οργανωμένων δυνάμεων με διαφορετική κοσμοθεωρία και πρόγραμμα.

Κυριακή 30/10: Ανοιχτή Συνδιάσκεψη Μελών και Φίλων του ΕΠΑΜ Νομού Έβρου στην Αλεξανδρούπολη

 

Ανοιχτή Συνέλευση της Συμμαχίας Ανατροπής: Υπάρχει Διέξοδος!

 

Πόσο πιθανός είναι ένας πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας;*

 Το ερώτημα αυτό απασχολεί όλο και περισσότερους Έλληνες. Και δικαίως. Η Ελλάδα από την εποχή του «Αττίλα» στην Κύπρο, ποτέ άλλοτε δεν βρέθηκε τόσο κοντά σε μια πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία. Κι αυτή η αναμέτρηση είναι πλέον αναπόφευκτη.

Γιατί είναι αναπόφευκτη; Η επίσημη ρητορική της κυβέρνησης και των συνενόχων της στην αντιπολίτευση, όπως και των γνωστών εξωνημένων ΜΜΕ, επικεντρώνουν αποκλειστικά στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Μόνο που αυτή είναι η μισή αλήθεια.

Η επιθετικότητα της Τουρκίας είναι ευθέως ανάλογη της πολιτικής κατευνασμού, εθελοδουλίας και υποτέλειας που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδίως τα τελευταία χρόνια. Στα χρόνια των μνημονίων η Τουρκία μετέτρεψε την ρητορική των διεκδικήσεών της σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας σε καθαρά επιθετική πολιτική έμπρακτης αμφισβήτησης της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας και του ελληνισμού ευρύτερα, αν συμπεριλάβουμε και την Κύπρο.

Είναι τυχαίο αυτό; Όχι βέβαια. Σε μια εποχή, όπου το ελληνικό πολιτικό και κομματικό κατεστημένο αποδέχθηκε την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας υπέρ των δανειστών και την επιβολή του πιο αδίστακτου καθεστώτος κατοχής και εκποίησης ολόκληρης της χώρας, από την εποχή της αποικιοκρατίας του 19^ου αιώνα, η ιθύνουσα τάξη της Τουρκίας θεώρησε ότι της δίνεται η ιδανική ευκαιρία να κυριαρχήσει πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά στην πάλαι ποτέ Οθωμανική ανατολή.

Πρέπει να εθνικοποιηθεί η ΔΕΗ και να βγούμε από το χρηματιστήριο ενέργειας.*

«Οι εκτοξευόμενες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας εκθέτουν τώρα, για διαφορετικούς λόγους, τους περιορισμούς του τρέχοντος σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη Δευτέρα, μιλώντας στο Στρατηγικό Φόρουμ του Bled στη Σλοβενία. «[Η αγορά] αναπτύχθηκε κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες και για εντελώς διαφορετικούς σκοπούς. Δεν είναι πλέον κατάλληλη για τον σκοπό… Γι' αυτό εμείς, η Επιτροπή, εργαζόμαστε τώρα για μια επείγουσα παρέμβαση και μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που πραγματικά λειτουργεί και μας επαναφέρει σε ισορροπία.»

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ομολογεί ευθαρσώς την αποτυχία της ενιαίας αγοράς ενέργειας της ΕΕ. Το μοντέλο αυτό στηρίχθηκε αφενός στην ευρεία ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας και αφετέρου στην χρηματιστικοποίηση της τιμής χονδρικής.

Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, όλοι οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας – από ορυκτά καύσιμα μέχρι αιολική και ηλιακή ενέργεια – υποβάλλουν προσφορές στην αγορά και προσφέρουν ενέργεια ανάλογα με το κόστος παραγωγής τους. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι ιδιώτες πάροχοι βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα για να καλύψουν όλες τις ενεργειακές τους ανάγκες, η τελική τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας συχνά καθορίζεται από την τιμή του φυσικού αερίου.

Έτσι με την εκτόξευση της τιμής του φυσικού αερίου, οι λογαριασμοί ηλεκτρικής ενέργειας αναπόφευκτα αυξάνονται.

Η κερδοσκοπία με τις τιμές τροφίμων οδηγεί τους αγρότες στην καταστροφή και τους καταναλωτές σε αδιέξοδο.*

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει βαθύνει την υπάρχουσα κρίση στο σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων, η οποία είναι συνέπεια της πανδημίας και των μειωμένων εισοδημάτων, καθώς και της κλιματικής αλλαγής. Αυτό έχει δραματικό αντίκτυπο στη γεωργική παραγωγή σε όλο τον κόσμο.

Αυτό είναι το παραμύθι που σερβίρουν τα ευαγή ιδρύματα της παραπληροφόρησης και του ψυχολογικού πολέμου, που κάποτε γνωρίζαμε ως ΜΜΕ. Η αλήθεια, όπως πάντα, είναι τελείως διαφορετική.

Η εκτίναξη των τιμών των τροφίμων διεθνώς είναι μια ανανεωμένη επιχείρηση μονοπωλιακού ελέγχου της διατροφικής αλυσίδας παγκόσμια από τις υπερεθνικές εφοδιαστικές αλυσίδες, αλλά και τους επενδυτές χρηματιστικού κεφαλαίου.

Όπως φαίνεται από το διάγραμμα που παραθέτουμε και αφορά στο διεθνή δείκτη τιμών τροφίμων, που καταρτίζει o Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), η εκτόξευση των τιμών ξεκίνησε από τις αρχές του 2020. Οι μεγάλες υπερεθνικές εφοδιαστικές αλυσίδες και οι κερδοσκόποι αξιοποίησαν στο μέγιστο τις πολιτικές εγκλεισμού και καταστολής των οικονομιών στο όνομα και με πρόφαση την πανδημία, προκειμένου να οδηγήσουν στην καταστροφή την εγχώρια αγροτική παραγωγή.

Το παραμύθι της εξόδου από την ενισχυμένη εποπτεία…

 Σε ρυθμούς εκλογολογίας συνεχίζει να κινείται η πολιτική ζωή. Οι καλές επιδόσεις της οικονομίας και οι προοπτικές της Ελλάδας μετά την έξοδο από την αυξημένη επιτήρηση τον Αύγουστο είναι το ισχυρό όπλο για την κυβέρνηση, ενώ προεκλογικό άρωμα με φόντο και τις μετεκλογικές συνεργασίες έχει η κριτική των κόμματων της αντιπολίτευσης.

Έτσι παπαγαλίζουν εν χορώ τα ευαγή ιδρύματα της δημοσιογραφίας. Όλοι στο ρυθμό της δήθεν εξόδου από την ενισχυμένη εποπτεία. Μα καλά, γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα, κατά τον οικείο ύμνο της δικτατορίας της 4^ης Αυγούστου.

Γιατί τώρα βγήκαμε από τα μνημόνια, απαντά το Μαξίμου και οι λακέδες του. Μα τώρα βγήκαμε; Και το 2018; Επί Τσίπρα; Τότε δεν βγήκαμε από τα μνημόνια; Προφανώς όχι.

Η θεατρική παράσταση με τίτλο «έξοδος από την ενισχυμένη εποπτεία», ανεβαίνει για τέταρτη φορά. Πρώτα με τον θίασο Σαμαρά-Βενιζέλου το 2013-2014, όπου έφερε τον λαοφιλή και ελληνοπρεπέστατο τίτλο, success story!

Μας κυβερνά το κρατικά οργανωμένο έγκλημα.*

Με την άνοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 2019 είχαμε δημόσια διατυπώσει την εκτίμηση ότι έχουμε μια βαθιά ποιοτική αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας. Μια βαθιά ποιοτική αλλαγή που την εγκυμονούσε όλη η προηγούμενη περίοδος και προετοιμαζόταν βήμα το βήμα από το καθεστώς μνημονιακής κατοχής.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προβίβασε την διακυβέρνηση της απόλυτης διαπλοκής και διαφθοράς που βασίλευε στο ελληνικό κράτος ελέω όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, ιδίως της εποχής των μνημονίων, σε διακυβέρνηση του οργανωμένου εγκλήματος. Και πιο συγκεκριμένα σε διακυβέρνηση του κρατικά οργανωμένου εγκλήματος.

Τι σημαίνει όμως «κρατικά οργανωμένο έγκλημα». Ο όρος αυτός εισήχθη στην εγκληματολογία τη δεκαετία του 1980 από μια ηρωική μορφή της επιστήμης, τον Ουίλιαμ Τσάμπλις. Πώς ορίζεται το «κρατικά οργανωμένο έγκλημα»; Ας αφήσουμε τον ίδιο να εξηγήσει:

«Το πιο σημαντικό είδος εγκληματικότητας που οργανώνεται από το κράτος αποτελείται από πράξεις που ορίζονται από το νόμο ως εγκληματικές και διαπράττονται από κρατικούς αξιωματούχους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ως εκπρόσωποι του κράτους. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη συνενοχή ενός κράτους στην πειρατεία, το λαθρεμπόριο, τις δολοφονίες, τις εγκληματικές συνωμοσίες, το να ενεργεί ως συνένοχος πριν, ή μετά την πράξη, καθώς και την παραβίαση νόμων που περιορίζουν το πεδίο των αρμοδιοτήτων τους. Στην τελευταία κατηγορία θα μπορούσε να περιληφθεί η χρήση παράνομων μεθόδων κατασκοπείας σε βάρος των πολιτών, η εκτροπή πόρων με τρόπους που απαγορεύονται από το νόμο (π.χ. παράνομες εισφορές σε πολιτικές εκστρατείες, πώληση όπλων σε χώρες που απαγορεύονται από το νόμο και υποστήριξη τρομοκρατικών δραστηριοτήτων). Το κρατικά οργανωμένο έγκλημα δεν περιλαμβάνει εγκληματικές πράξεις που ωφελούν μόνο μεμονωμένους αξιωματούχους, όπως η αποδοχή δωροδοκιών ή η παράνομη χρήση βίας από την αστυνομία κατά ατόμων, εκτός εάν τέτοιες πράξεις παραβιάζουν το ισχύον ποινικό δίκαιο και αποτελούν επίσημη πολιτική.»¹

Προσκλητήριο Ενότητας προς όλους τους πατριώτες δημοκράτες, Κυριακή 22 Μαίου 2022

 

Που οφείλεται η ακρίβεια;*

Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και την οργανωμένη προπαγάνδα των επιτελείων της Δύσης, η ακρίβεια οφείλεται στον πόλεμο. Δηλαδή, στην κακιά Ρωσία, η οποία με την εισβολή στην Ουκρανία οδήγησε στην εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια και αλλού. Αυτό οφείλουν να παπαγαλίζουν όλοι οι αξιότιμοι, επιφανείς και πάντα φιλαλήθεις επαγγελματίες του δημόσιου λόγου. Par ordre du mufti!

Βέβαια, υπάρχουν ορισμένες «λεπτομέρειες» που δεν κολλάνε. Όπως, π.χ. το γεγονός ότι οι διεθνείς τιμές εμπορευμάτων, κυρίως στην ενέργεια και την διατροφή γνωρίζουν εκρηκτικές αυξήσεις ήδη από πέρυσι. Μήνες πριν από τον πόλεμο και την ανοιχτή προετοιμασία του, όταν οι ΗΠΑ «προέβλεπαν» μέρα τη μέρα επί δύο μήνες ότι η Ρωσία θα εισβάλει στην Ουκρανία.

Ας δούμε δυο διαγράμματα. Το πρώτο αφορά στην εξέλιξη του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή, ήτοι «Εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή» (ΕνΔΤΚ), σύμφωνα με την Eurostat. Και το δεύτερο αφορά τον δείκτη τιμών καταναλωτή ενέργειας.

Στη δύνη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.*

Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε μπροστά στη συντέλεια του κόσμου. Βρισκόμαστε στη δίνη ενός παγκόσμιου πολέμου, που διαρκώς κλιμακώνεται. Με ηγεσίες – ειδικά σε ΗΠΑ και Ευρώπη – που όχι μόνο δεν έχουν αίσθηση ευθύνης, αλλά ανταγωνίζονται για το ποια θα οδηγήσει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο ταχύτερα στο ολοκαύτωμα.

Η ίδια η έννοια της διπλωματικής διεξόδου της σύρραξης που μαίνεται στην Ουκρανία δεν υφίσταται πλέον ούτε καν σαν έννοια. Οι πολεμικές κραυγές για παγκοσμιοποίηση του πολέμου με την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ δίνουν και παίρνουν. Οι τρόφιμοι των ΜΚΟ διαδηλώνουν με Ουκρανικές σημαίες απαιτώντας την παγκόσμια κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία. Ούτε οι φασιστικές συμμορίες επιστράτων του μεσοπολέμου δεν τολμούσαν να απαιτήσουν κάτι τέτοιο.

Τα διδάγματα δυο παγκόσμιων πολέμων, όχι μόνο ξεχάστηκαν, αλλά πλέον μια νέα παγκόσμια σύρραξη που θα κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς θεωρείται ως κάτι απολύτως φυσιολογικό και αναγκαίο. Αρκεί να συντριβεί ο διαβολικός Πούτιν και η Ρωσία.

Τι σημαίνει η εκλογική επικράτηση του Όρμπαν στην Ουγγαρία;

«Η νίκη μας είναι τόσο μεγάλη που φαίνεται από το φεγγάρι, αλλά είναι σίγουρα φανερή στις Βρυξέλλες», είπε ο Βίκτορ Όρμπαν στην αρχή της ομιλίας του μετά τον εκλογικό θρίαμβο και συμπλήρωσε: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τις μεγαλύτερες δυνάμεις, την αριστερά στο εσωτερικό, τη διεθνή αριστερά, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όλες τις οργανώσεις της αυτοκρατορίας του Σόρος, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τέλος τον Ουκρανό πρόεδρο επίσης. Ποτέ πριν δεν είχαμε τόσους πολλούς αντιπάλους».

Δεν έχει άδικο. To κόμμα Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν επικράτησε στις εκλογές της Ουγγαρίας, παρά το γεγονός ότι απέναντί του είχε ενωμένη όλη την αντιπολίτευση. Ενώ ταυτόχρονα όλο αυτό το διάστημα οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ουάσιγκτον είχαν εξαπολύσει μια άγρια επίθεση εναντίον του Όρμπαν. Τόσο μέσα από τα ΜΜΕ, όσο και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μήπως και φανατίσουν τους απολιτίκ νέους.

Η επίθεση κλιμακώθηκε τις τελευταίες ημέρες πριν τις εκλογές επιστρατεύοντας ακόμη και Ζελένσκι της Ουκρανίας, ο οποίος χωρίς αιδώ και με το θράσος που διακρίνει πάντα όσους λειτουργούν ως μαριονέτες, ζήτησε να καταψηφίσουν οι Ούγγροι τον Όρμπαν. Την ημέρα των εκλογών, στις 3 Απριλίου ο Ζελένσκι σ' ένα από τα συνήθη διαγγέλμά του είχε συγκεκριμένη αναφορά για την Ουγγαρία:

Βυθιζόμαστε στη δύνη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.*

Η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν κάτι το αναμενόμενο, αναπόφευκτο και επιδιωκόμενο πρώτα και κύρια από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι αυτό γιατί η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες δεν επέτρεψαν να υπάρξει κανενός είδους διπλωματική ή διαπραγματευτική διέξοδος.

Εδώ και μήνες οι ΗΠΑ είχαν προεξοφλήσει την στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, κλιμακώνοντας την ένταση και μετατρέποντας την υπόθεση της Ουκρανίας σε ζήτημα αποκλειστικής διαχείρισης του ΝΑΤΟ. Δεν επέτρεψαν καμιά ενέργεια, ή διαμεσολάβηση εκτόνωσης. Ακόμη κι εκείνες που προέρχονταν από τον Μακρόν και τον Μπορέλ της ΕΕ.

Δεν επέτρεψαν την ενεργοποίηση της διαδικασίας διαλόγου που προβλέπει η συμφωνία του Μινσκ. Ούτε άφησαν τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία εκτόνωσης της κρίσης πριν οδηγηθεί σε στρατιωτική εμπλοκή. Και μπορεί ο κ. Γκουτιέρες να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του τώρα, κατόπιν εορτής, και να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους αμάχους της Ουκρανίας, αλλά όλους αυτούς τους μήνες ήταν άφαντος.

Δημ. Καζάκης: Έρχεται πολεμική προβοκάτσια! *

Συνέντευξη στον Δημήτρη Βάλλα

«Εμείς καλούμε τον λαό να ενωθεί για τον κοινό σκοπό της ανατροπής του καθεστώτος κατοχής, κρατώντας ακέραιες τις πεποιθήσεις του είτε προέρχεται από τη δεξιά, είτε προέρχεται από την αριστερά. Εμάς μας ενδιαφέρει ο αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας και η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας με βάση την οποία ο λαός θα είναι αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του».

Είναι το κάλεσμα μέσω της «Ε» του οικονομολόγου-αναλυτή και ιδρυτή του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, κ. Δημήτρη Καζάκη, που σήμερα το βράδυ στο «Μετροπόλ» θα παρουσιάσει τις θέσεις του Ε.ΠΑ.Μ. για τα τεκταινόμενα στον ελληνικό χώρο και όχι μόνο.

Ο κ. Καζάκης κάνει ιδιαίτερη αναφορά στα γεγονότα της Ουκρανίας και προειδοποιεί ακόμα και για μια «πολεμική προβοκάτσια και στην Ελλάδα».

Ας τον παρακολουθήσουμε λοιπόν...

* Αλήθεια πώς κρίνετε τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, αυτά μπορούν να επηρεάσουν και την ευρωπαϊκή ήπειρο;

«Αυτό που βιώνει η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή είναι η επαναζιστικοποίηση της Ευρώπης. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εγκαθιδρύεται σ’ ένα ευρωπαϊκό κράτος ένα πολιτικό καθεστώς ακραιφνώς ναζιστικό. Αφενός η ανοιχτή στήριξη των ναζιστών από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. που δημιουργούν κλίμα ανάλογο μ’ εκείνο του μεσοπολέμου της δεκαετίας του ‘30 και αφετέρου η ένοπλη βία των καθαρόαιμων ναζί του κόμματος Σβόμποντα και του Πράβι Σέκτορ, καταδεικνύουν αυτό το γεγονός. Μαζί με κάθε λογής απόβρασμα του υποκόσμου συγκροτούν ομάδες και εισβάλλουν σε κτίρια, λεηλατούν, πυρπολούν και απαγάγουν κατά το δοκούν. Όλα στο όνομα της αποκατάστασης της «έννομης τάξης» και της δίωξης των οπαδών του προηγούμενου καθεστώτος.

Οπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του στο Κίεβο, αυτό που θα αντικρίσει είναι ναζιστικοί συμβολισμοί. Το υπό κατάληψη Δημαρχείο του Κιέβου έχει γεμίσει με ρατσιστικά σύμβολα και σημαίες της Ομοσπονδίας των Νοτίων Πολιτειών των ΗΠΑ που πολέμησαν υπέρ της δουλείας. Επιπλέον, από την πρώτη μέρα η φιλοναζιστική «προσωρινή κυβέρνηση» απαγόρευσε να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι και οι Έλληνες που κατοικούν στην Ουκρανία. Ενώ ταυτόχρονα η ιδεολογία του ναζισμού και του ρατσισμού είναι πλέον νόμιμη. Με άλλα λόγια η νέα διακυβέρνηση της Ουκρανίας επιτρέπει πλέον τις ρατσιστικές εκκαθαρίσεις εναντίον αλλοεθνών και Εβραίων από τους Ουκρανούς ναζί.

Αυτό όμως που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στη Συμφερούπολη, που είναι η πρωτεύουσα της Κριμαίας. Οι ναζιστικές ομάδες κρούσης προσπάθησαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια και απωθήθηκαν από εξεγερμένους Ρώσους, που – σημειωτέον – αποτελούν του 90% του πληθυσμού.

Απ’ ό,τι φαίνεται η καταρρέουσα παγκόσμια οικονομία και το απόλυτα ρεαλιστικό ενδεχόμενο ενός νέου παγκόσμιου κραχ εξωθούν τα επιτελεία των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ σε πολύ επικίνδυνους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Η επιτάχυνση της ολοκληρωτικής διάλυσης των συγκροτημένων κρατών και χωρών προκειμένου να επωφεληθούν οι αγορές κεφαλαίου για νέες τοποθετήσεις και ευκαιρίες κερδοσκοπίας, αποτελεί μονόδρομο γι’ αυτούς προκειμένου ακόμη και σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης και αποπληθωρισμού να συνεχίσει η τρομακτική συσσώρευση κερδών των τελευταίων ετών. Φαίνονται λοιπόν αποφασισμένοι να τελειώνουν ακόμη και με τη Ρωσία. Έστω κι αν κάτι τέτοιο μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για ολόκληρη την υφήλιο».

Δ. ΚΑΖΑΚΗΣ «Ανάκαμψη; Ούτε με σφαίρες!»*

«Προσωρινή κυβέρνηση από τις μάχιμες συλλογικότητες του ίδιου του λαού, με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα συντακτική εθνοσυνέλευση», προτείνει ο γενικός γραμματέας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ) κ. Δημ. Καζάκης. Ο γ. γ. του ΕΠΑΜ, που μιλάει σήμερα στις 6 μ. μ.,  στο κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής, στην Πλατεία Ταχυδρομείου, πιστεύει ότι «ή το ΕΠΑΜ θα μπει με τους δικούς του όρους στο κοινοβούλιο ή καλύτερα να χαθεί μια για πάντα, παρά να γίνει μια από τα ίδια.»

Αναλυτικά ο κ. Δ. Καζάκης, σε συνέντευξη του στην «Ε» σημειώνει:

Αν και στις διαδοχικές εκλογές του 2012 το ποσοστό του κόμματος σας ήταν μικρό (γύρω στο 1%), παρά το «τρέξιμο» που κάνατε, νομίζετε ότι οι συνθήκες άλλαξαν για κάτι καλύτερο, για τις απόψεις που πρεσβεύετε;

Σήμερα η ελληνική κοινωνία στη μεγάλη της πλειοψηφία έχει καταλάβει τι σημαίνει ζωή υπό καθεστώς ευρώ. Ξέρει πολύ καλά ότι βιώνει ένα πλήρες αδιέξοδο λόγω του ευρώ και της νέας κατοχής υπέρ της ΕΕ. Αυτός είναι κι ο λόγος που ξαφνικά εμφανίζονται διάφοροι διάττοντες αστέρες να ανακαλύπτουν το εθνικό νόμισμα. Από την αρχή αυτής της κρίσης η «δουλειά» μου ήταν να αφυπνιστεί ο κόσμος και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Ο μεγάλος σύμμαχος σ’ αυτή την «δουλειά» ήταν η ίδια η εμπειρία του κόσμου. Γι’ αυτό και παρά την λοιδορία, την συκοφαντία, την φίμωση και τις ατελείωτες πρακτικές αποπροσανατολισμού, οι ιδέες που αντιπροσωπεύω, οι προτάσεις και τα προτάγματα που υπερασπίζομαι βρίσκουν γόνιμο έδαφος σ’ ένα όλο και πλατύτερα στρώματα της εργαζόμενης κοινωνίας. Η ίδια η εμπειρία της την πείθει…»

Ποτέ άλλοτε η Ελλάδα δεν υπήρξε τόσο χρεοκοπημένη και τόσο καταχρεωμένη.*

Το κλείσιμο του έτους μας έφερε ένα ακόμη μποναμά. Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ξεπέρασε τα 408 δις ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σχεδόν στο 230% του ΑΕΠ της χώρας. Ο Πίνακας που παραθέτουμε δείχνει την εξέλιξη του δημόσιου χρέους, αφενός, σε εκατ. ευρώ κατ’ έτος και, αφετέρου, ως % του ΑΕΠ.

Δεν έχει κανείς παρά να θαυμάσει την επιτυχία του καθεστώτος των μνημονίων, που ειρωνικά χαρακτηρίστηκε από τους εταίρους μας ως «πρόγραμμα διάσωσης» της Ελλάδας. Τι ακριβώς διέσωσαν; Μόνο τις απαιτήσεις των δανειστών έναντι της χώρας και του λαού της. Τίποτε άλλο. Τα μνημόνια σχεδιάστηκαν όχι για να αναχαιτίσουν το δημόσιο χρέος, αλλά για να βαθύνουν απελπιστικά την εξάρτηση της Ελλάδας από δάνεια κυρίως του εξωτερικού.

Κι έτσι έγινε. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των 200 χρόνων της, η Ελλάδα δεν υπήρξε τόσο καταχρεωμένη και μάλιστα υπό εσαεί καθεστώς χρεωκοπίας.

Μέσα στο επόμενο εξάμηνο νέο κύμα χρεωκοπίας, μαζικών απολύσεων και περικοπών.

Η οργή, η διαμαρτυρία, η αγανάκτηση ξεχείλιζε καθώς χιλιάδες άνθρωποι και νοικοκυριά έμειναν εκτεθειμένα στην τελευταία θεομηνία. Όπως άλλωστε έγινε με τις φονικές πλημμύρες και τις φωτιές τα προηγούμενα χρόνια. Ο πρωθυπουργός ζήτησε συγνώμη μας διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα «πετάει» για να ακολουθήσει με αφορμή την «πρόταση μομφής» της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια κοινοβουλευτική πρόζα τόσο χαμηλού επιπέδου, που είναι αδύνατον να την χαρακτηρίσει κανείς επαρκώς.

Αυτό που προσωπικά μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός πώς κανείς και από πουθενά δεν έθεσε τον τύπο επί των ήλων. Πώς είναι δυνατόν να διαθέτει η Ελλάδα αποτελεσματικό σχέδιο πολιτικής προστασίας, όταν οι υποδομές της χώρας έχουν ξεπουληθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα; Και μάλιστα κατ’ επιταγή των δανειστών.

Ο δρόμος για την καταστροφή.

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορούν να γίνουν πράγματα στη χώρα, να βελτιωθούν αποφασιστικά οι υποδομές της, να αναβαθμιστεί το δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας, να έχουμε δουλειές της προκοπής και να περισώσουμε εισοδήματα και συντάξεις, όσο κράτος και οικονομία βυθίζονται στα χρέη; Και εξακολουθούν να τελούν υπό την κατοχική κηδεμονία των δανειστών.

Η Ελλάδα ανήκει στις πιο χρεωκοπημένες χώρες του πλανήτη!*

Αισίως η Ελλάδα μέσα στο 2021 κατέκτησε ένα ακόμη αρνητικό ρεκόρ παγκόσμια. Βρίσκεται στη 4η χειρότερη θέση διεθνώς με όρους αρνητικής καθαρής επενδυτικής θέσης. Την ξεπερνούν μόνο το Σουδάν, η Μογγολία και η Μοζαμβίκη.

Μην ανησυχείτε όμως. Είναι σίγουρο ότι μπορούμε να τις ξεπεράσουμε. Δεν χρειάζεται καν να βάλουμε τα δυνατά μας. Αρκεί να συνεχίσουμε με το υπάρχον μονοκομματικό κοινοβούλιο των 6 κομμάτων και να παραμείνουμε υπό καθεστώς χρεοκοπίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα χειρότερα θα επέλθουν με μαθηματική ακρίβεια.

Τι είναι όμως η καθαρή επενδυτική θέση μιας χώρας; Είναι η διαφορά ανάμεσα στα εισρέοντα από το εξωτερικό και τα εκρέοντα κεφάλαια. Οι χώρες με θετική καθαρή επενδυτική θέση θεωρούνται «πιστώτριες χώρες», ενώ οι χώρες με αρνητική θέση χαρακτηρίζονται «χώρες οφειλέτες».

Η Ελλάδα δεν είχε πάντα αυτά τα χάλια. Η καθαρή επενδυτική θέση της Ελλάδας ήταν ελάχιστα αρνητική στα χρόνια προ της ένταξης στην ΕΟΚ. Ο λόγος ήταν απλός. Η άνοδος της οικονομίας της δεν εξαρτιόταν τόσο από την εισροή ξένων κεφαλαίων και εξωτερικών δανείων, όσο από τις εσωτερικές επενδύσεις κυρίως στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.

Από τι κινδυνεύουμε σήμερα περισσότερο;*

Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Για πρώτη φορά είναι τόσο βαθιά διχασμένη και μάλιστα με όρους που προσιδιάζει σε φυλετικό μίσος. Η φυλή των εμβολιασμένων, των φυλετικά «καθαρών», εναντίον των ανεμβολίαστων, δηλαδή των «ακάθαρτων» φορέων μόλυνσης. Πρόκειται επί της ουσίας για τον ίδιο διχασμό που επέβαλε η ακαδημαϊκή επιστήμη του 19ου και 20ου αιώνα, η οποία διαχώριζε τον πληθυσμό ανάλογα με το αν και κατά πόσο κάθε επιμέρους ομάδα ήταν εν δυνάμει πιο μεταδοτική σε επιδημικά παθογόνα, είτε εκφυλιστικά γενετικά γνωρίσματα. Αυτή ακριβώς η επιστήμη ονομάστηκε φυλετική υγιεινή και έχαιρε της αποδοχής του ακαδημαϊκού, πολιτικού και δικαστικού κατεστημένου. Έτσι επιβλήθηκε καθεστώς γκέτο και φυλετικού διαχωρισμού ανάλογα με το κατά πόσο ήταν εν δυνάμει μιασματικοί, εκφυλισμένοι, ή γενετικά ακάθαρτοι, προκειμένου να προστατευθεί η δημόσια υγεία.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κορυφαία επιστημονική κατάκτηση αυτής της φυλετικής υγιεινής θεωρήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. Έτσι θα μπορούσαν να απαλλαγούν οι καλές τάξεις της κοινωνίας εκείνης της εποχής από την απειλή των επιδημιών, με φορείς κυρίως τις «ακάθαρτες» τάξεις, για να συνεχίσουν τις δουλειές τους χωρίς την κρατική απειλή του εγκλεισμού και της καραντίνας. Αυτό ήταν το επίσημο αφήγημα της εποχής.

Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, η επίσημη επιστήμη της φυλετικής υγιεινής και του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ενώ αδυνατούσε να αναχαιτίσει τις επιδημίες, αποτέλεσε το υπόβαθρο της επικράτησης του ναζισμού. Τότε, όπως και σήμερα, κανένας από τους επίσημους θιασώτες της φυλετικής υγιεινής, δεν νοιάστηκε για τις προειδοποιήσεις. Κυριαρχούσε η ιδιοτέλεια, η ιδιωτεία και η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο. Τότε, όπως και σήμερα, η «πίστη στην επιστήμη» με την ισχύ της κρατικής καταστολής, ήταν η απάντηση εναντίον όσων αιρετικών έβλεπαν το ολοκαύτωμα να έρχεται.