Όταν η παγκόσμια οικονομία εγκυμονεί νέα μεγαλύτερα κραχ

Σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις των διεθνών οργανισμών και επιτελείων, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται ακόμη σε ανάρωση, δηλαδή σε ανάκαμψη από την χρηματιστική κρίση του 2008. Κι όπως συνηθίζουν μετά το τελευταίο κραχ όλες οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών προβλέπουν ότι τον επόμενο χρόνο τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Πρόκειται για την υπόσχεση του τυφλού, ότι του χρόνου θα βλέπει.

Ωστόσο, το πρόβλημα της ανεργίας συνεχίζει να οξύνεται, η ανέχεια ακόμη και στον πρώτο λεγόμενο κόσμο, δηλαδή τις ανεπτυγμένες οικονομίες, καλπάζει με τριτοκοσμικούς ρυθμούς και οι πραγματικές οικονομίες συνεχίζουν να σέρνονται σε επίπεδα χαμηλότερα από την περίοδο πριν το 2007. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το επίπεδο επενδύσεων στις ανεπτυγμένες οικονομίες το οποίο συνεχίζει να κατρακυλάει κάτω από το19% του ΑΕΠ. Βρίσκεται δηλαδή στο χαμηλότερο επίπεδο ολόκληρης της μεταπολεμικής περιόδου.

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τους συσχετισμούς μετά τις εκλογές και οι προοπτικές μπροστά μας*

Η συζήτηση όπως έχει διεξαχθεί μέσα στο ΕΠΑΜ, αλλά και ευρύτερα, έθεσε μερικά σοβαρά ζητήματα, τα οποία χρειάζεται να τα διευκρινίσουμε.

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι δυσμενές μόνο για το ΕΠΑΜ, ή είναι δυσμενές για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων;

Αν ειναι μόνο για το ΕΠΑΜ, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το αν είναι για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι δυσμενές για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Όλοι έχασαν. Και το ΕΠΑΜ δεν ήταν ανάμεσα σε κείνους που υπέστη την πιο σφοδρή ήττα. Ακόμη και εκλογικά.

Ποιος ήταν ο στόχος μας; Να αποτυπώσουμε στο εκλογικό αποτέλεσμα μια δυναμική τέτοια που να μας δώσει τη δυνατότητα να μετατραπούμε - τουλάχιστον στα μάτια του κόσμου - σε ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων.

Γιατί το λέγαμε αυτό; Για να αναγκάσουμε τις υπόλοιπες αντιμνημονιακές δυνάμεις να κάτσουν στο τραπέζι μαζί μας. Κι ο λόγος είναι απλός. Επειδή για εμάς η άνοδος μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, μπορεί να μην αποτελεί διέξοδο για το κεντρικό πρόβλημα της χώρας, αλλά δεν είναι το ίδιο με μια κυβέρνηση σαν την σημερινή. Επομένως, θέλαμε να επιδράσουμε στον τρόπο διαμόρφωσης αυτής της αντιιμνημονιακής προοπτικής.

Η σικέ αντιπαράθεση για την λιτότητα

Λιτότητα, ή όχι λιτότητα; Το δίλημμα, όπως τοποθετείται είτε από τους υποστηριχτές της λιτότητας, είτε από αυτούς που την αντιμάχονται, μοιάζει σε πολλά μετο Σαιξπηρικό, να ζει κανείς, ή να μη ζει; Αν προσέξει κανείς τη συζήτηση που διεξάγεται γι' αυτό το θέμα, θα διαπιστώσει ότι οι πολιτικές λιτότητας παρουσιάζονται σαν μια απλή πολιτική επιλογή.

Με τον ίδιο τρόπο που επιλέγει μια κυβέρνηση να επιβάλει πολιτικές λιτότητας, θα μπορούσε επίσης να επιλέξει και κάτι άλλο.  Επομένως, αν θέλουμε να γλυτώσουμε από το λυντσάρισμα της λιτότητας, αρκεί να αλλάξει η πολιτική βούληση των κυβερνώντων. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη.

Αμόκ κερδοσκοπίας με το φθηνό και άφθονο χρήμα

Όταν βλέπετε το κόστος των ομολόγων της Ισπανίας να πέφτει κάτω από αυτό των ΗΠΑ, τι συμπέρασμα θα βγάζατε; Ότι η Ισπανία ξαφνικά απέκτησε καλύτερη οικονομία από τις ΗΠΑ; Όχι βέβαια. Κάτι άλλο συμβαίνει. Κι αυτό έχει να κάνει με την πολιτική των επιτοκίων της ΕΚΤ.

Αμέσως μετά τις αποφάσεις της ΕΚΤ να μειώσει κι άλλο τα επιτόκια, ακόμη και με αρνητικό πρόσημο, επικράτησε πανικός στην αγορά ομολόγων της ευρωζώνης. Το «πακέτο Ντράγκι» πυροδότησε ράλι συνολικά στην αγορά ομολόγων της ευρωπαϊκής περιφέρειας με την Ισπανία και την Ιρλανδία να δανείζονται πια φθηνότερα από τις ΗΠΑ, ενώ σε νέο χαμηλό ρεκόρ βρέθηκε η απόδοση του πορτογαλικού δεκαετούς. Η απόδοση του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου αναφοράς υποχωρούσε στο 5,54%, σε επίπεδα που είχε να βρεθεί από τις αρχές του 2010, πριν από την ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο.

Το δικό μας στοίχημα

Η επίσημη πολιτική σκηνή έχει πάψει προ πολλού να αναλύεται με όρου κοινής λογικής. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, τόσο ως προς τα πρόσωπα, όσο κι ως προς τις δεσμεύσεις που καλείται να υπηρετήσει, έχει περάσει πια στη δικαιοδοσία της ψυχιατρικής. Μόνο άκρως προβληματικές προσωπικότητες με παθολογική ιδιοτέλεια και αναισθησία που υπερβαίνει κάθε πιθανό ανθρώπινο μέτρο, μπορούν να υπηρετούν μια κυβέρνηση, η οποία έχει βαλθεί να δολοφονήσει εν ψυχρώ έναν ολόκληρο λαό και να διαλύσει μια ολόκληρη χώρα.

Κύκλος αυτομόρφωσης, καλοκαίρι 2014

Συνεχίζει αύριο Κυριακή, 8/6 ο κύκλος αυτομόρφωσης με θέμα:

Τι είναι πατρίδα, έθνος, λαός;

Η προσέλευση είναι στις 11:00 πμ στην Ελευθερίου Βενιζέλου (Θησέως) 4, Καλλιθέα, 4ος όροφος (γραφεία ΕΠΑΜ).

Πανικός πίσω από τα χαμόγελα.

Καθώς η οικονομία της ευρωζώνης παραπαίει, ο Ντράγκι αναγκάζεται να πάει εκεί που εξ ορισμού αποκλειόταν όταν ιδρυόταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Στη μείωση του βασικού επιτοκίου στο 0,15%, νέο ιστορικό χαμηλό, προχώρησε η ΕΚΤ. Πρόκειται για ιστορικό «χαμηλό», από τη θέσπιση του ευρώ την 1.1.1999 και την έκδοση τραπεζογραμματίων και νομισμάτων την 1.1.2002, έως σήμερα. Επίσης, ανακοίνωσε την μείωση των επιτοκίων για τις καταθέσεις των τραπεζών, σε αρνητικά επίπεδα, στο -0,10%.

Η πολιτική σήψη και το αδιέξοδο φτάνει στο έπακρο

Υπάρχει η δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της; Μην ξεχνάμε ότι αυτό υποσχόταν κι ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Μπορεί μετεκλογικά η ηγεσία του να το ξέχασε, αλλά το ερώτημα παραμένει. Εκτός κι αν κανείς πιστεύει ότι δεν πρέπει να ανατραπεί το ταχύτερο δυνατόν αυτή η κυβέρνηση.

Ήδη έχει ανακοινωθεί η περαιτέρω μείωση των επικουρικών συντάξεων μέσα στον Ιούλιο. Μέχρι το τέλος του έτους επικουρικές και ασφαλιστικά ταμεία δεν θα υπάρχουν. Στα μέσα Ιουνίου θα γίνει η εκκαθάριση του νέου φόρου ακινήτων, η Α' δόση του οποίου θα πρέπει να πληρωθεί έως το τέλος Ιουλίου. Άντε να δούμε πόσοι θα είναι σε θέση να την πληρώσουν. Να θυμήσουμε απλά ότι ο προϋπολογισμός του 2014 προβλέπει αυξημένη επιβάρυνση κατά 44%.

Πυκνώνουν τα σύνεφα του πολέμου πάνω από την Ευρώπη

Στη Βαρσοβία φτάνει ο αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα,  πρώτο σταθμό της επίσκεψής του στην Ευρώπη με αποκορύφωμα τις εκδηλώσεις για την Απόβαση της Νορμανδίας, με άμεσο στόχο την γενίκευση της οικονομικής, πολιτικής και πολεμικής αναμέτρησης με την Ρωσία. Η προετοιμασία της κλιμάκωσης της έντασης με την Ρωσία, βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Ομπάμα.

Τελείωσε το ζήτημα του νομίσματος;

Μετά τις εκλογές οι ποδοσφαιρόφιλοι του είδους, αλλά και οι γνωστοί μας στηλοβάτες της έγκριτης - πλην άτιμης - δημοσιογραφίας, βιάστηκαν να βγάλουν την ετυμηγορία: οι Έλληνες τρομοκρατούνται με το εθνικό νόμισμα και την έξοδο από το ευρώ. Τα "κόμματα της δραχμής" ηττήθηκαν κι επομένως το όλο ζήτημα μπορεί να θεωρείται λήξαν. Οι αναλύσεις ποικίλουν. Από ηλίθιες, που απλά χυδαιολογούν και βγάζουν τα απωθημένα τους με αφορμή το εκλογικό αποτέλεσμα.  Έως εμβριθείς, που αναζητούν στον ψυχισμό του Έλληνα, αυτό που τον τρομάζει με το νόμισμα.

Συνεχίζουν οι κύκλοι αυτομόρφωσης και αυτό το καλοκαίρι.

Οι κύκλοι αυτομόρφωσης συνεχίζουν κι αυτό το καλοκαίρι για τον μήνα Ιούνιο. Αφορούν στην μελέτη ζητημάτων οικονομικής λογικής, πολιτικής προβληματικής και κοινωνικών κινημάτων στην ιστορία. Ξεκινούν το Σάββατο, 7/6/2014 και θα συνεχίσουν για ολόκληρο τον μήνα. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ενημερώσει στο dimitriskazakis@gmail.com, είτε να βρίσκεται στις 7/6 στις 11:00 π.μ. στην Ελευθερίου Βενιζέλου (Θησέως) 4, Καλλιθέα, 4ος όροφος (γραφεία ΕΠΑΜ).

Ενδεικτικά θέματα:

Η μετάλλαξη του παγκόσμιου συστήματος της οικονομίας.

Τα νομισματικά συστήματα στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων.

Το δίκαιο της ανάγκης και η απολυταρχία της εκτελεστικής εξουσίας.

Φασισμός και εμφύλιος πόλεμος χθες και σήμερα.

Η δημοκρατία ως κυρίαρχο αίτημα των κοινωνικών αγώνων.

Σέχτες και μαζικά κινήματα στην ιστορία.